Τουριστική Αγορά τ. 283

59 ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ που φέρνουν όλοι αυτοί οι τουρίστες στην κάθε χώρα. Συνεπώς, για να έχει νόημα ο οποιοσδήποτε χαρακτηρισμός επιτυχίας, αυτό που πρέπει να γίνει είναι ο συσχετισμός των τουριστικών εσόδων με το ΑΕΠ της χώρας. Κατ’ αυτό τον τρόπο, εντοπίζονται με ευκολία εκείνες οι χώρες που διακρίνονται από κάποια υπέρ-εξειδίκευση ή υπέρ-αποδοτικό- τητα, όσον αφορά τον τουριστικό τους τομέα. Για παράδειγμα, τα έσοδα από τον τουρισμό αντιστοιχούν περίπου στο 20% του ΑΕΠ της Κροατίας. Ωστόσο, αυτό το ποσοστό είναι ενδεικτικό μιας μικρής οικονομίας, που ειδικεύεται σχεδόν αποκλειστικά στην παροχή του- ριστικών προϊόντων, και δεν αποτελεί ένδειξη της πραγματικής απόδοσης του τουριστικού της τομέα. Κάπως έτσι είναι κι η κατάσταση σε ό,τι αφορά την εντός των συνόρων δραστηριοποίηση στον τουρισμό. Αντιθέτως, στο άλλο άκρο του φάσματος, η θέση της Γερμανίας δίνει το στίγμα ενός τουριστικού τομέα λιγότερο ανεπτυγμένου και μιας οικονομίας με ευρεία οικονομική βάση. Από την άλλη πλευρά, η 8η θέση της Γαλλίας, παρ’ όλο που η χώρα έχει τουρισμό χειμώνα – κα- λοκαίρι κι ενισχύεται σημαντικά κι από επιχειρηματικό τουρισμό, είναι πράγματι ενδεικτική μιας οικονομίας η οποία θα μπορούσε να κάνει περισσότερα για τον τουρισμό της, κάτι το οποίο συμβαίνει και με την Ιταλία. Μέσος όρος εσόδων ανά τουρίστα Ένας άλλος παράγοντας που ολο- κληρώνει την ανάλυση είναι το μέσο έσοδο ανά τουρίστα. Για άλλη μια φορά, έχοντας το εν λόγω στοιχείο ως σημείο αναφοράς, η κατάταξη των χωρών αλλά- ζει. Συγκεκριμένα, το Ηνωμένο Βασίλειο ηγείται της κατηγορίας, με έσοδα που υπερβαίνουν τα 1.150 ευρώ ανά επι- σκέπτη, ευρισκόμενη πιο μπροστά στη σχετική κατάταξη, τόσο από την Πορ- τογαλία όσο κι από τη Γερμανία! Όσο για τη Γαλλία, βρίσκεται στη μέση της κατάταξης, με περίπου 618 ευρώ. Στην πραγματικότητα, πολλοί τουρίστες της Βόρειας Ευρώπης -Άγγλοι, Γερμανοί, Βέλ- γοι, Ολλανδοί κ.ά.- διασχίζουν τη χώρα, πριν φτάσουν στον πραγματικό τελικό προορισμό τους, που μπορεί να είναι η Ισπανία ή η Πορτογαλία. Μένουν μια νύ- χτα, ξοδεύουν λίγα κι ο κύριος προϋπο- λογισμός τους κατευθύνεται σε καύσιμα και διόδια. Συνδυάζοντας τους τρεις κύ- ριους σχετικούς δείκτες - τον αριθμό των τουριστών ανά κάτοικο, τα τουριστικά έσοδα με βάση το ΑΕΠ και τον μέσο όρο των εσόδων ανά επισκέπτη - η Πορτογα- λία, τελικά, καταλαμβάνει την κορυφή, χάρη σε μια «επιθετική» στρατηγική που εφαρμόζει, αναφορικά με την αύξηση κι ανάπτυξη της προσφοράς, ενώ ακολου- θούν η Κροατία κι η Ισπανία. Η Αυστρία κι η Ελλάδα συμπληρώνουν την πρώτη 5άδα! Η Γαλλία βρίσκεται στην 7η κι η Ιταλία στη 10η θέση, αποδεικνύοντας, εμπράκτως, πως μπορεί αμφότερες να μοιράζονται μία από τις ομορφότερες πολιτιστικές κληρονομιές, εντούτοις ζουν σε μεγάλο βαθμό από τα σύγχρονα επιτεύγματά τους, πέρα και πάνω από τον τουρισμό κι όχι αποκλειστικά από αυτόν! • “ Η δεύτερη… παγίδα που πρέπει να απο- φεύγεται, όταν επιχειρείται η αξιολόγηση της επιτυχί- ας ενός τουριστικού προ- ορισμού, είναι ότι, χρη- σιμοποιώντας μόνο τους απόλυτους αριθμούς, πα- ραβλέπεται ένα πολύ ση- μαντικό στοιχείο, το οποίο δεν είναι άλλο από τα έσοδα που φέρνουν όλοι αυτοί οι τουρίστες στην κάθε χώρα. ”