Τουριστική Αγορά τ. 287
114 ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ Απόψεις και Σχόλια Ο Περιηγητής «Έπεα πτερόεντα» [Ιλιάδα (Α, 201)] και Ελληνικά Υδατοδρόμια Θυμάμαι την παρουσίαση των προοπτι κών των υδατοδρομίων, πριν από αρκετές δεκαετίες, από Καναδούς επενδυτές που επιχειρούσαν να ανοίξουν την αγορά. Θυμάμαι τον ενθουσιασμό τους για τις αναπτυξιακές δυνατότητες του εγχειρή ματος στην Ελλάδα. Το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της ιδανικής «Πολυνησίας» της χώρας. Ο μόνος προβληματισμός τους αφορούσε τις καιρικές συνθήκες. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν βγει δεκά δες ενθουσιώδη δελτία τύπου και ανακοι νώσεις από την πλευρά των επενδυτών και από την πλευρά όλων των κυβερνήσε ων που έχουν περάσει. Η Hellenic Seaplanes S.A. είναι από τους σοβαρότερους και μεγαλύτερους παίκτες που κυνηγάνε το θέμα αυτή τη στιγμή. Στόχος τους –όπως έχουν ανακοινώσει– « στην πενταετία να λειτουργούν περί τα 150 υδατοδρόμια, δημιουργώντας το μεγαλύτε- ρο δίκτυο σε όλη την Ευρώπη ». Σύμφωνα με τον πρόεδρο και διευθύνο ντα σύμβουλό της Νικόλα Χαραλάμπους και τον πρόεδρο της Ελληνικά Υδατο δρόμια Αναστάσιο Γκόβα, η ηγεσία των εταιρειών που «τρέχουν» τις εξελίξεις στο θέμα αδειοδότησης των υδατοδρομίων φιλοδοξεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε Μαλδίβες της Ευρώπης, με τη δημιουργία 2.000 άμεσων και 5.000 έμμεσων θέσεων εργασίας, να ξαναγράψει τον χάρτη των μεταφορών στη χώρα μας, ο οποίος στην πλήρη ανάπτυξή του θα δώσει στην ελλη νική οικονομία πάνω από 1 δισ. ευρώ. Όπως αναφέρει, πρόκειται για πρότζεκτ που φέρνει επενδύσεις άνω των 300 εκατ. ευρώ στην πενταετία, μέσω της κατα σκευής των υδατοδρομίων (άνω των 50 εκατ. ευρώ), της αγοράς αεροσκαφών, των οποί ων ο αριθμός εκτιμάται σε τουλάχιστον 20 (περί τα 130 εκατ. ευρώ) για τα πρώτα 5 χρόνια, αλλά και της δημιουργίας σχολής εκπαίδευσης πιλότων υδροπλάνων, μετα ξύ άλλων. « Μπορεί οι διαδικασίες για την ολοκλήρωση του πρότζεκτ να έχουν περάσει από σαρά- ντα κύματα και να καθυστέρησαν και την προηγούμενη χρονιά λόγω της έλευσης της πανδημίας, ωστόσο οι προετοιμασίες δεν σταμάτησαν... » Ωραία λόγια, γιατί η πραγματικότητα είναι εξοργιστική. Δεκάδες χρόνια σέρνεται το θέμα και το αποτέλεσμα είναι ακόμα και σήμερα να γίνονται δηλώσεις επί δηλώ σεων, λες και αυτές σχετίζονται με κάποιο φανταστικό έργο, και όχι με κάτι χειρο πιαστό. Από πλευράς των επενδυτών δεν θυμάμαι να τόλμησε ποτέ κανείς να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Να αναφερθεί σε πρόσωπα και αιτίες που έχουν μετατρέ ψει το έργο σε ευχολόγιο. Εύλογο; Δικαιο λογημένο; Ίσως. Ίσως αν το δει κανείς από την οπτική ότι μια τέτοια καταγγελία θα βούλιαζε οριστικά τις ελπίδες να προχωρή σει το έργο. Τα σκεφτήκαμε και τα γράφου με όλα αυτά επ’ευκαιρία της αξιέπαινης αναφοράς του πρόεδρου του Ξενοδοχεια κού Επιμελητηρίου Αλέξανδρου Βασιλικού στην παρουσίαση της θέσης της Ελλάδας και των περιφερειών από πλευράς ανταγω νιστικότητας στον Παγκόσμιο Τουριστικό και Ταξιδιωτικό Δείκτη του 2019. (Δείτε το σχετικό άρθρο σε αυτό το τεύχος.) « Να θυμίσω » είπε ο κ. Βασιλικός « ότι μεσο- πολεμικά λειτoυργούσε στην Κάρπαθο βάση υδροπλάνων της Air France και εμείς ακόμα το συζητάμε. » Πόσο «πράσινα» είναι τα ξενοδοχεία μας; Με δεδομένη την αναγκαία στρο φή προς την προστασία του πλανήτη και την «πράσινη» ανάπτυξη καθώς και την αξιοπρεπή αγορά εργασίας, ο κλάδος του τουρισμού είναι μία περίπτωση που έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης. Δεν είναι μό νο το σχετικά «άγνωστο» στοιχείο ότι απο τελεί μια ιδιαίτερα και πολύπλευρα επιβα ρυντική για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον βιομηχανία (εδώ της ταιριάζει μια χαρά ο τίτλος), αλλά και η καθυστέ ρηση που αποδεικνύεται ότι παρουσιάζει στο να ακολουθήσει «πράσινες» πολιτικές. Από ό,τι φαίνεται, η διάθεση υπάρχει από πλευράς των ξενοδόχων, εφόσον δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα. Τα δε περιθώρια βελτίωσης είναι εντυπωσιακά. Χαρακτηρι στικά αναφέρουμε: • Από το σύνολο του ξενοδοχειακού δυνα μικού, μόλις το 2,5% έχει κάνει χρήση του κινήτρου προσαύξησης συντελεστή από σβεσης του άρθρου 24 του ν. 4172/2013. Το ποσοστό είναι εξίσου χαμηλό για τα εποχικής και συνεχούς λειτουργίας ξενοδο χεία (1,7% και 4,1%, αντίστοιχα). • Μόνο το 13% των ξενοδοχείων διαθέτουν κάποια πιστοποίηση σχετικά με το περι βάλλον, την ενέργεια ή την αειφορία. • Από τα ξενοδοχεία που δεν έχουν κάποια πιστοποίηση, το 79% εκδηλώνει ενδιαφέ ρον να αποκτήσει. Το ερώτημα είναι τι λείπει. Από πλευράς μάρκετινγκ, οι πράσινες πολιτικές όχι απλά είναι αποδεκτές, αλλά σε πολλές αγορές (π.χ. συνέδρια, κάποιους μεγάλους tour operators κ.λπ .) αποτελούν σημαντικότατη παράμετρο επιλογής και ανταγωνιστικό τητας. Γιατί λοιπόν τα ξενοδοχεία δεν «πρασινίζουν»; Λείπουν τα προγράμματα επιδοτήσεων; Μόνο το 6%των ξενοδοχεί ων έχει εκμεταλλευτεί κατά το παρελθόν χρηματοδοτικά προγράμματα που σχε τίζονται με την αειφορία. Τώρα που τα πράγματα αλλάζουν είναι η ευκαιρία να χαραχθούν νέες, περισσότερες αποτελε σματικές πολιτικές. •
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg5NDY=