Τουριστική Αγορά τ. 288

72 ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ Π ερί τα τέλη της δεκαετίας το 1920 πρωτοεμφανίζονται τα υδροπλάνα στον ελλαδικό χώρο. Μια ιταλική εταιρεία εκτελεί το δρομολόγιο Πρίντε- ζι-Πειραιάς-Κωνσταντινούπολη και μία ισπανική πετάει κυρίως από το λιμάνι της Σούδας στην Κρήτη, με προορισμό την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Τότε βέβαια δεν γινόταν λόγος για τουρισμό, ενώ τώρα όλα οδηγούν προς τα εκεί. Έναν αιώνα μετά, τα υδροπλάνα ετοιμάζονται να επιστρέψουν, μεταφέ- ροντας πλήθος ταξιδιωτών και δίνοντας, έτσι, ώθηση στην τουριστική οικονομία της χώρας. Η εγγύτητα των νησιών μεταξύ τους αλλά και των ηπειρωτικών λιμανιών με τις λίμνες και τα νησιά καθι- στούν την Ελλάδα ιδανικό προορισμό. Με πτήσεις που θα διαρκούν έως 45 λε- πτά και το αντίτιμο να μην ξεπερνάει τα 90 ευρώ, το ταξίδι με υδροπλάνο μοιάζει ιδιαίτερα ελκυστικό. Εκτός όμως από τον τουρισμό, και ο τομέας της υγείας πρόκειται να ωφεληθεί, καθώς η άμεση και γρήγορη διακομιδή ανθρώπων που χρήζουν νοσηλείας, αποτελεί σε κάθε περίπτωση μία ανάσα, ιδιαίτερα για τους κατοίκους των μικρών ή απομακρυσμέ- νων νησιών. Αντίστοιχα, η παρουσία ει- δικού στόλου υδροπλάνων κατάσβεσης πυρκαγιών αναμένεται να θωρακίσει μία σειρά ευαίσθητων περιοχών της χώρας. ΘΕΜΑ Ένα από τα πολλά «γεφύρια της Άρτας» στην Ελλάδα αποτελεί η υπόθεση των υδροπλάνων, που όλο έτοιμα να πετάξουν είναι και όλο καθηλωμένα στο έδαφος βρίσκονται. Από το 2004 κρατάει αυτή η ιστορία και απ’ ό,τι φαίνεται, εν έτει 2021, το νομοθετικό πλαίσιο, οι εταιρείες και οι εμπλεκόμενοι φορείς που είναι αρμόδιοι για την αδειοδότηση των υδατοδρομίων βρίσκονται στο πιο ώριμο από ποτέ στάδιο. Aισιοδοξία ότι το 2022 θα προσθαλασσώνονται τα υδροπλάνα στα λιμάνια. Πετάνε, πετάνε... ταυδροπλάνα;