Τουριστική Αγορά τ. 289

82 ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ Απόψεις και Σχόλια Ο Περιηγητής Η σχέση γαστρονομίας και του- ρισμού είναι στενή και ευρύτερα γνωστή. Η μεσογειακή διατροφή και η ελληνική κουζίνα αποτελούν ένα από τα πιο δυνατά σημεία της τουριστικής μας ταυτότητας. Παρά το γεγονός πως εδώ και χρόνια έχει γίνει σειρά κινήσεων με συμ- μετοχή διακεκριμένων σεφ σε εκθέσεις, με την πρωτοβουλία του ΞΕΕ για το περιβό- ητο «Ελληνικό Πρωινό» και δεκάδες ίσως και εκατοντάδες άλλες τοπικής και εθνικής εμβέλειας πρωτοβουλίες, οι δυνατότητες ανάπτυξης και διεύρυνσης αυτής της σχέσης είναι ακόμα πολλές. Το υπουργείο έχει αντιληφθεί τη σημασία του θέματος και έχει δημιουργήσει, από τον Απρίλιο του 2020, Ομάδα Εργασίας Γαστρονομικού Τουρισμού, τα αποτελέσματα της οποίας έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά. Αξίζει να διαβάσετε το σχετικό άρθρο και την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη της δραστήρι- ας και αποτελεσματικής υφυπουργού Του- ρισμού, Σοφίας Ζαχαράκη, στον συντάκτη μας, Θύμιο Κάκο - δημιουργό μια σειράς τηλεοπτικών εκπομπών εξειδικευμένων στο συγκεκριμένο θέμα. «Άρχισαν να έρχονται προσκλήσεις για ιατρικά συνέδρια που είχαν στα- ματήσει» , μου είπε ο γιατρός μου. Τα μέτρα που ελήφθησαν με πρω- τοβουλία του υπουργού και την πίεση της αγοράς άρχισαν να αποδίδουν. Ωστόσο, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο. Ποιος διοργα- νώνει συνέδριο με την εμπειρία των πρω- τοκόλλων να αλλάζουν κάθε εβδομάδα; Ιδιαίτερα ένα μεγάλο συνέδριο. Όσο για τα μεγάλα διεθνή συνέδρια αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι χρειάζονται περίπου 2 χρόνια προετοιμασίας, καταλαβαίνουμε γιατί η πρόεδρος του HAPCO, κυρία Τόλη, δεν βλέπει να έρχονται πριν από το 2024- 2025. Τέτοια ομαδική αντίδραση, όπως αυτή των ξενοδοχειακών ενώσεων για τα «θετικά αποτε- λέσματα» του χειμερινού τουρισμού που ανακοίνωσε ο υπουργός, είχαμε χρόνια να δούμε. Δεν λέμε πως δεν έγινε προσπά- θεια. Αλλά άλλο η προσπάθεια και άλλο το αποτέλεσμα. Άλλο αν σε κάποιους προορισμούς δεν έβρισκες καρέκλα να καθίσεις και άλλο αν όλοι οι χειμερινοί προορισμοί γέμισαν. Άρχισαν να ρωτάνε από τα γερμα- νικά Μέσα Ενημέρωσης «τι γίνεται με την ακρίβεια» στην Ελλάδα. Βροχή τα βραβεία και οι εντυ- πωσιακές θέσεις κατάταξης για τη χώρα, αλλά και μεμονωμένους προορισμούς σε ποικίλους καταλόγους καταγραφής και αξιολόγησης τουριστι- κών προορισμών. Η εικόνα της Ελλάδας φαίνεται ότι βρί- σκεται σε μια από τις καλύτερες περιό- δους φήμης και ελκυστικότητας. Tour operators και αεροπορικές εταιρείες έχουν λάβει το μήνυμα και πράττουν αναλόγως. Αν δεν έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις υγειονομικής ή γεωπολιτικής φύσης, το πιθανό πρόβλημα θα είναι πως θα κληθούμε να διαχειριστούμε την εκτί- ναξη της ζήτησης. Όταν δέχεσαι περισσότερους τουρίστες από όσους μπορείς να διαχειριστείς –εί- τε ως προορισμός είτε ως επιχείρηση– το πρόβλημα είναι μερικές φορές μεγαλύτε- ρο από αυτό της μειωμένης ζήτησης. Οι υποδομές και η επάρκεια του προ- σωπικού στις επιχειρήσεις είναι από τα πλέον εμφανή προβλήματα που θα κλη- θούμε να διαχειριστούμε – και ως γνω- στόν, φήμη που καταστρέφεται δύσκολα επανέρχεται. Ποιο είναι το μέλλον των μικρών οικογενειακών και χαμηλότερων κατηγοριών καταλυμάτων; Δεν παίρνουν επιδοτήσεις από τον Αναπτυξι- ακό Νόμο. Δεν έχουν ιδιαίτερη διαπραγ- ματευτική ικανότητα εκτός από το να κατεβάζουν τις τιμές σε «καταστροφικά», μερικές φορές, επίπεδα. Δεν έχουν οικο- νομίες κλίμακας. Δεν έχουν τα μεγέθη, τα κεφάλαια και την τεχνογνωσία ώστε να αξιοποιήσουν τα εργαλεία της σύγχρονης τεχνολογίας τα οποία, σήμερα, έχουν γίνει ιδιαίτερα σοφιστικέ. Τι μας νοιάζει; Σε ελεύθερη αγορά ζούμε. Όποιος μπορεί ας επιβιώσει. Είναι και αυτή μια λογική. Αλλά πριν την υποστηρίξει κανείς, καλό θα ήταν να καταλάβει σε τι αναφέρεται. Σε πόσες επιχειρήσεις; Σε πόσες οικογέ- νειες. Οι μισές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και πάνω από ένα στα τέσσερα δωμάτια ανήκουν στις κατηγορίες ενός και δύο αστέρων. Σε κάποιες περιοχές, ιδιαίτερα ευαίσθητες (για εθνικούς ή αναπτυξια- κούς λόγους) τα ποσοστά είναι ακόμα με- γαλύτερα. Αλλά και με λιγότερο «κοινωνι- κού ενδιαφέροντος» όρους, καλό θα ήταν να εξετάσουμε τη ζημιά που μπορούν να κάνουν στην τουριστική εικόνα της χώρας αν καταρρεύσουν και μέχρι να εξαφανι- στούν. …Και για να μην ξεχνιόμαστε… η έννοια της «ποιότητας» δεν έχει σχέση με την κατηγορία του καταλύματος, αλλά με την ικανοποίηση του πελάτη και το «value for money». Επίσης, διευκρινιστικά αναφέρουμε ότι δεν υποστηρίζουμε πως αυτές οι κατηγορίες καταλυμάτων προ- σφέρουν ντε και καλά ποιοτικές υπηρε- σίες, αλλά ότι, εν δυνάμει, θα μπορούσαν να το κάνουν, αν υπήρχε ποτέ σχετική στρατηγική. Προς το παρόν το μόνο που υπάρχει είναι μια σχετική ανοχή στην ύπαρξή τους… αν υπάρχει κι αυτή.