Greek Vegan 10

59 Ο Φλεβάρης είναι ένας μεταβα- τικός μήνας στο ετήσιο ημε- ρολόγιό μας. Είναι λίγο μελαγ- χολικός, ίσως και βαρετός και τον βιώ- νουμε περιμένοντας καλοκαίρι να μυ- ρίσει κατά το γνωστό, παλιό ρητό της λαϊκής θυμοσοφίας. Στους κόλπους του φιλοξενεί τον εορτασμό των Αποκριών ο οποίος, δυστυχώς, συνδυάζεται με την πολλαπλών επιπέδων σφαγή ζώων, είτε μιλούμε για τη διαχρονικά αιμα- τοβαμμένη Τσικνοπέμπτη, είτε για την υπερκατανάλωση θαλασσινών όντων (που η θρησκευτική μας συνείδηση την επιτρέπει) μέχρι το Πάσχα. Πριν από κάποια χρόνια, σε τέτοια εποχή, προσωπικά βίωσα μια έντονη εμπειρία η οποία έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ψυχοσύνθεσή μου. Ενώ έκανα το απογευματινό μου τζόκινγκ είδα δυο συνδημότες μου να φορτώνουν σ’ ένα αγροτικό φορτηγάκι ένα πανέμορφο αμνοερίφιο χρώματος καφέ, με πλού- σια καλοχτενισμένη χαίτη. Το δέσα- νε στην καρότσα από τον λαιμό. Όσο λάμβανε χώρα αυτή η διαδικασία ένας περαστικός τους χαιρέτησε και εκείνοι τον ενημέρωσαν ότι προετοιμάζονται για τα παϊδάκια της Τσικνοπέμπτης. Το ζωντανό ξαφνικά αγρίεψε, άρχισε να στριφογυρίζει. Ένας από τους δήμι- ούς του το χτύπησε, χωρίς βέβαια το ζώο να ηρεμεί ούτε μια στιγμή. Μετά μπήκε στη θέση του συνοδηγού και το όχημα μετέβη στο σφαγείο. Κατάλα- βε, άραγε, το αμνοερίφιο τη φρικτή του μοίρα; Συνειδητοποίησε ότι αυτή ήταν η τελευταία του βόλτα στον κόσμο; Και αν ναι, τι σκέψεις μπορεί να το διακατείχαν- αναρω- τήθηκα τότε. Η φρίκη που ένιωσα αντικρίζοντας αυτό το περιστατικό με οδήγησε στο να ψάξω το θέμα και να δω τι αναφέρει η επιστημονική κοινότητα. Μέσα μου, βεβαίως, δεν υπάρχει ηθική αναζήτηση. Είτε έχουν, είτε δεν έχουν υψηλή νοημοσύνη τα ζώα δεν πρέπει να σφάζονται, να γίνονται έδε- σμα και αντικείμενο εκμετάλλευσης. Το ανθρώπινο γένος δεν έχει καμία ηθική επιταγή επιβολής μόνο και μόνο γιατί κατέχει το δίκαιο της πυγμής, προερ- χόμενο από τη δεδομένη νοητική ανω- τερότητά του. Η νοημοσύνη των χοίρων Οι κραυγές των χοίρων όταν επιλέγο- νται για να οδηγηθούν στο σφαγείο εί- ναι ένα φαινόμενο το οποίο όλοι έχου- με δει να συμβαίνει. Η επιστημονική κοινότητα υποστηρίζει πως τα γουρού- νια αντιλαμβάνονται ενστικτωδώς τον περιβάλλοντα χώρο και το τι πρόκειται να επακολουθήσει, άρα βιώνουν το συ- ναίσθημα του πανικού. Χαρακτηρίζο- νται ως διαισθητικά ζώα που έχουν την ικανότητα να τακτοποιούν τον χώρο στον οποίο θα κοιμηθούν, ενώ πασαλεί- φονται με λάσπη όταν επικρατεί πολύ ζεστός καιρός, γιατί θέλουν να προστα- τέψουν την επιδερμίδα τους από τις υψηλές θερμοκρασίες. Οι χοίροι μπορεί να δρουν με βάση το σύνολο των εν- στίκτων τους. Ωστόσο, μελέτη του Πα- νεπιστημίου Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο καταδεικνύει, δίχως δεύτερη σκέψη, ότι μπορούν να νιώσουν όλη την γκάμα των συναισθημάτων, ενώ οι πιο εκπαιδευμένοι αποκτούν επίγνω- ση της ύπαρξής τους. Στην Ιταλία, μά- λιστα, στην περιοχή του Trento Alto Adige οι χοίροι γίνονται συνεργάτες αγροτών στην προσπάθεια εξεύρε- σης της τρούφας. Επιπλέον, τα εν λόγω ζωντανά εκπαιδεύονται και δείχνουν στον άνθρωπο το πού βρίσκεται η τρούφα στη γη χωρίς να την τρώνε τα ίδια. Άλλες πτυχές των πανεπιστημιακών ερευνών μάς δείχνουν ότι οι χοίροι μπορούν να αναπτύξουν νοημοσύνη και με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορούν να χειριστούν ένα τηλεκοντρόλ, διαθέτουν μακρά μνήμη και έχουν τη δυνατότητα να απομνημονεύουν τοποθεσίες. Το νο- ητικό τους επίπεδο είναι αντίστοιχο με αυτό των σκυλιών, με ορισμένους επι- στήμονες να τολμούν να ισχυρίζονται ότι μπορεί να είναι ακόμη και εξυπνό- τερα από τον καλύτερο φίλο του αν- θρώπου. Πόσο ηθικό, λοιπόν, είναι ένα τέτοιο πλάσμα να γίνεται «τηγανιά» από τον άνθρωπο; Ρητορικό το ερώτημα. Κατάλαβε, άραγε, το αμνοερίφιο τη φρικτή του μοίρα; Συνειδητοποίησε ότι αυτή ήταν η τελευταία του βόλτα στον κόσμο; Και αν ναι, τι σκέψεις μπορεί να το διακατείχαν; Χοίροι έχουν εκπαιδευτεί να χειρίζονται joystick «παίζοντας» το παιχνίδι Pong