Greek Vegan 11

νει εσαεί, όπως και στα δημόσια νοσοκομεία. Τώρα είμαστε σε μία διαδικασία ψηφιοποίησης των αρχείων, γιατί έχουμε αποθήκες γεμάτες χαρτιά και φακέλους. Αν ένας πολίτης θέλει να βοηθήσει κάποιο αδέσποτο τι κάνει; Το ΔΙΚΕΠΑΖ έχει σχέση μόνο με τους δήμους. Ο πολίτης πρέπει να απευθύνεται στον οικείο δήμο του για οποιοδήπο- τε πρόβλημα με κάποιο ζώο. Έπειτα ο δήμος απευθύνεται σε εμάς, το παραλαμβάνουμε με ασθενοφόρο, το περιθάλπουμε αν χρειάζεται, στειρώνεται και επανεντάσσεται στον χώρο του ή υιοθετείται. Με τις αδέσποτες γάτες τι γίνεται; Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι οι γάτες για τις οποίες μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν προδιαγραφές για χώρους φιλοξενίας. Εμείς καταφέραμε και εξοικονομήσαμε κάποιους πόρους και τρέχουμε αυτή τη στιγμή ένα πρόγραμμα στεί- ρωσης, αντιλυσσικού εμβολιασμού και τσιπαρίσματος 2.500 γατών στο Λεκανοπέδιο. Όλα, όμως, είναι υπό αίρεση γιατί δεν έχουμε χρηματοδότηση. Σύμφωνα με το άρθρο 102 παρ.5 του Συντάγματος, κάθε αρμοδιότητα που μεταφέρεται από το κράτος στους δήμους, πρέπει να συνοδεύεται από την αντί- στοιχη χρηματοδότηση. Μέχρι το 2003 η αρμοδιότητα για τα αδέσποτα ήταν ευθύνη του κράτους. Με νόμο τότε πέρασε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου προβλεπόταν και η αντίστοι- χη χρηματοδότηση. Αυτό εκφυλίστηκε στην πορεία και τόσο στα χρόνια του μνημονίου όσο και αργότερα, ανεξαρτήτως κόμματος, αλλά και τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότηση είναι 600.000 ευρώ για το σύνολο των 325 δήμων. Το ποσό δηλαδή είναι απειροελάχιστο. Άρα εκφράζουμε μία κραυγή απόγνωσης ότι θα αναγκαστούμε να σταματήσουμε τις δρά- σεις μας. Θεωρείτε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση κάνει η δουλειά της; Την κάνει αλλά είναι πολύ δύσκολο πράγμα να φτιάξεις ένα κυνοκομείο και να το διατηρήσεις. Εμείς εδώ έχουμε συγκε- κριμένα πρωτόκολλα που ακολουθούμε αυστηρά. Πρώτον δεν μπαίνει κανείς χωρίς ταυτότητα, κάποιος που θα μπορούσε να κάνει δολιοφθορές. Τα ζώα καθαρίζονται δύο και τρεις φο- ρές την ημέρα. Σε πολλές περιπτώσεις αυτοί που φτιάχνουν κυνοκομεία καταλήγουν να έχουν έναν περιφραγμένο χώρο και να πετάνε τα φαγητά πάνω από του φράχτες και να έχουν τα ζώα μέσα σε λάσπες, κόπρανα κ.λπ. Δεν εφαρμόζεται η νο- μοθεσία για την αδειοδότηση και αν εφαρμοστεί στην αρχή, αργότερα τα εγκαταλείπουν με αποτελέσματα όπως αυτό της Σπάρτης. Άρα, δεν είναι εύκολη δουλειά. Ούτε φυσικά για τους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν ζώα φοβισμένα τις περισσότερες φορές. Οι περισσότεροι εργαζόμενοί μας εδώ, είναι τραυματισμένοι. Θα έπρεπε να έχουν τον σεβασμό και όχι να τους βρίζουν γιατί πραγματικά κάνουν μία πολύ δύσκολη δουλειά. Μετά από παράκληση της εισαγγελέως πήγαμε στη Σπάρτη και πήραμε 18 ζώα με τρία ασθενοφόρα. Εκεί συναντήσαμε τη φρίκη. Εκεί όμως φταίει και η τοπική κοινωνία η οποία δεν ανέχεται τα αδέσποτα, οπότε σιώπησαν και κάλυψαν την κατάσταση. Το σωστό είναι να τα θέλουμε τα ζώα ανάμεσά μας αλλά στειρωμένα και υγιή. Εμείς, ως ΠΕΣΥΔΑΠ, ζητάμε να δοθούν χρήματα γιατί έχουμε αναστείλει όλες τις άλλες δράσεις μας προκειμένου να είναι βιώσιμο το ΔΙΚΕΠΑΖ. Ζητάμε, λοιπόν, χρήματα από το κράτος. Ποια είναι η σχέση σας με τα φιλοζωικά σωματεία; Με τα σωματεία έχουμε πολύ καλή σχέση αλλά κι αυτοί δεν μπορούν να κάνουν πολλά γιατί δεν έχουν την ανάλογη βοήθεια από το κράτος. Υπάρχει και μια δυσπιστία ως προς τις περιπτώσεις ευθανασίας κάποιων ζώων. Ένα πολύ άρρω- στο ζώο, του οποίου δεν εξασφαλίζεται η ευζωία του, πρέπει να το κοιμήσεις, αλλιώς βασανίζεται για να ικανοποιηθούν