Greek Vegan 8

36 Ποια είναι αυτά; Είναι οι επιχειρημα- τικές κινήσεις, ο τομέας των νέων προϊ­ όντων και οι ελληνικές start-up επιχει- ρήσεις, οι οποίες όμως, προς το παρόν, λαμβάνουν μεγάλες χρηματοδοτήσεις κυρίως από το εξωτερικό, γιατί οι εγ- χώριοι «παίκτες» αδυνατούν ακόμη να καταλάβουν πώς θα τις αξιοποιήσουν. Η χώρα μας, λοιπόν, δίπλα στην «καταχνιά» της νοοτροπίας του οχαδερφισμού, γέν- νησε επιχείρηση στο Κιλκίς η οποία θα αντικαταστήσει τα βλαπτικά πλαστικά καλαμάκια με αντίστοιχης χρηστικό- τητας αντικείμενα, φτιαγμένα από τον φλοιό του σταριού, που αποκαλούνται «σταραμάκια». Επιπλέον, η Ελλάδα έχει ένα σχετικά καλό δίκτυο δημιουργίας vegan προϊόντων διατροφής, με εξαγω- γική προοπτική, αν και η διανομή τους στα σούπερ μάρκετ είναι προβληματική. Πρακτικά, για να απολαύσεις αυτό που θες, πρέπει να ζεις σε αστικό κέντρο με- γάλης πόλης, να επισκεφθείς εξειδικευ- μένο μαγαζί πώλησης vegan προϊόντων ή να γυρίσεις τρία σούπερ μάρκετ, μια και στα δύο πρώτα ίσως να υπάρχουν ελλείψεις και άλλα σχετικά. Σε ό,τι αφορά τις start-up ελληνικές επιχειρήσεις, η Ελ- λάδα διαθέτει εξαιρετικά μυαλά. Έχουν αναπτυχθεί, λ.χ., επιχειρήσεις με ντρό- ουν και αισθητήρες βυθισμένους μέσα στο χώμα, που, με χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα και χρησιμοποιώντας μια απλή μπαταρία, μπορούν να μετρούν τη θερμοκρασία και την υγρασία ή να λειτουργήσουν προειδοποιητικά σε πε- ρίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιών. Κάναμε, ως χώρα, χρήση αυτών των εγχώριων τε- χνολογικών δυνατοτήτων στις πρόσφα- τες φωτιές; Η απάντηση είναι προφανής, αλλά και οδυνηρή. Έχουμε εργαλεία, έχουμε έμψυχο δυναμικό, ωστόσο είτε αργούμε είτε αποτυγχάνουμε να αξιοποι- ήσουμε τις δυνατότητές μας. Τις πταίει; Τι μας φταίει όμως και, ενώ έχουμε δυνατότητες και προοπτικές, παρουσιά- ζουμε τόσο χαμηλή αποτελεσματικότητα στο να ζούμε πιο vegan, πιο οικολογικά, με μεγαλύτερη περιβαλλοντική ενσυναί- σθηση; Μια μερίδα της κοινωνίας μας πάσχει από άρνηση κατανόησης των νέων δεδομένων. Χαρακτηριστικό παρά- δειγμα: η κλιματική κρίση. Ο ΟΗΕ συνέ- ταξε κατεπείγουσα μελέτη για τις πτυχές της και ένα από τα σημαντικότερα συ- μπεράσματά της ήταν ότι τη μεγαλύτερη μόλυνση στην ατμόσφαιρα την προκαλεί η βιομηχανία ζωικών τροφίμων. Άρα εγώ, ο vegan, θα πρέπει να εξηγήσω στον παμφάγο ότι η χλωρίδα του εντέρου των ζώων που σφάζονται ευθύνεται για την έκλυση βλαπτικών αερίων στην ατμό- σφαιρα. Συνήθως, η σύνδεση των δυο στοιχείων δεν επιτυγχάνεται. Αν γίνει, ακούς επιχειρήματα του στυλ: «Να, έχεις δίκιο, αλλά εγώ δεν μπορώ να ζήσω χω- ρίς τις μπριζολάρες μου» ή, στην καλύ- τερη των περιπτώσεων, ακούς δικαιο- λογίες του τύπου: «Εγώ δεν τρώω πολύ κρέας. Μια φορά την εβδομάδα». Και κάπου εκεί αρχίζεις και συνειδητοποιείς την έλλειψη παιδείας. Γιατί το να μην ακούς, να μην επιμορφώνεσαι, να μην προσαρμόζεσαι είναι έλλειψη παιδείας. Την έλλειψη αυτή τη συναντάμε, δυ- στυχώς, σε πολλές εκφάνσεις της κα- θημερινότητάς μας. Από τη μία, π.χ., οι πόλεις μας πάσχουν από ασυνείδητους πολίτες που βρομίζουν τους δρόμους, ενώ από την άλλη υπάρχουν ευαισθη- τοποιημένοι που μαζεύουν τα πεταμένα πλαστικά μπουκάλια ή τις γόπες στις παραλίες των νησιών μας. Τη βλέπουμε, επίσης, όταν συνομιλούμε με τη νεολαία και κάποιοι μας κοιτούν με απορία όταν αναφέρουμε ότι το μέλι είναι το φαγητό της μέλισσας ή ότι το γάλα της αγελάδας είναι για τα μικρά της: όχι για παγωτά, κρέμες ή για τους καφέδες λάτε. Θα αναρωτηθεί κάποιος, ενδεχομένως, διαβάζοντας αυτό το κείμενο, αν ο συ- ντάκτης του είναι παραπάνω επικριτικός με τους Έλληνες απ’ όσο πρέπει. Και ίσως να θέσει το βασικό ερώτημα αν στις άλ- λες χώρες κάνουν καλύτερη δουλειά από εμάς. Θα απαντήσω, και πάλι, με μερικά Πόσο vegan είναι η Ελλάδα τελικά; Οι ακτιβιστές του χώρου μας κάνουν ό,τι μπορούν για την ευαισθητοποίηση του κόσμου. Εγώ, ο vegan, θα πρέπει να εξηγήσω στον παμφάγο ότι η χλωρίδα του εντέρου των ζώων που σφάζονται ευθύνεται για την έκλυση βλαπτικών αερίων στην ατμόσφαιρα.