Basic HTML Version
ΑΣΦΑΛΕΙΑ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
30
Σ
’ αυτό το άρθρο δεν έχουμε
σκοπό να σχολιάσουμε και πολύ
περισσότερο να κρίνουμε τις θέ-
σεις του Νίκου Κούνδουρου.
Αλλωστε, ο ίδιος ομολογεί ότι η
ληστεία της οποίας υπήρξε θύμα, έδρασε
ως καταλύτης για τη στροφή 180 μοιρών
στις απόψεις του. Είναι σημαντικό, όμως, να
δούμε πώς ένα τόσο τραυματικό γεγονός
μπορεί να αλλάξει την προοπτική μίας ολό-
κληρης ζωής...
Για το ίδιο το περιστατικό της ληστείας, ο
Νίκος Κούνδουρος είπε τα εξής στο Γιάννη
Ζουμπουλάκη:
«Κατά βάθος, οφείλω να πω ότι χαίρομαι
που το πέρασα. Το γεγονός με έκανε να δω
την πραγματικότητα. Είχα μία ανόητη ευαι-
σθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή
μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλά-
δα. Ελεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε,
να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφραν-
θεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιει ελ-
ληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατι-
κού, τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλακίες.
Τέσσερα κτήνη, τέσσερις βάρβαροι που ούρ-
λιαζαν και βρομούσαν και φορούσαν μάσκες
με έκαναν να δω την πραγματικότητα! [Από
εκείνη τη βραδιά, δεν θα ξεχάσω ποτέ] εκεί-
νο το “μην τον κρατάς, πνίξ’ τον, τον πού-
στη!” που φώναζε ο μόνος που άκουσα να
μιλάει τσάτρα-πάτρα Ελληνικά. Εγώ πού-
στης; Καλά το “πνίξ’ τον”, το “πούστης” τι το
θέλανε; Από εκεί κινήθηκε ένας μηχανισμός
από σκέψεις μου που πέταξε έξω από την
Ελλάδα όλους τους μετανάστες.»
Προφανής ήταν, κατά το σκηνοθέτη, και ο
σκοπός των κακοποιών, που δεν είχαν ως
στόχο μόνον τα χρήματα:
«Δεν ήθελαν μόνο να κλέψουν. Ηθελαν να
σκοτώσουν. Εναν άλλον κύριο εδώ παρακά-
τω τον έπνιξαν με μαξιλάρι. Εγώ μόλις που
γλίτωσα. Κρατούσαν το μαξιλάρι στο πρόσω-
πό μου και ίσα που ανέπνεα λίγο από το
πλάι. Είδα μία εκδικητικότητα φυλετική, ταξι-
κή, κοινωνική, εθνική, όπως θες πες το. Ηταν
μίσος. Γιατί αυτό που ήθελαν να πάρουν, το
είχαν πάρει. Τους το έδωσα. Πήγα στο χρη-
ματοκιβώτιο και τους έδωσα ό,τι είχα. Μπή-
καν σε ένα σπίτι που για εκείνους ήταν το
Λούβρο και εγώ τους πήγα στο χρηματοκιβώ-
τιό μου να τους δώσω ό,τι λεφτά είχα. Από
την ταραχή μου δεν μπορούσα να θυμηθώ
τον αριθμό του κωδικού και έκανα ένα λά-
θος. Μου κοπάνησαν το κεφάλι στο ατσάλι.
Μία και δύο και τρεις φορές. Επί δεκαπέντε
ημέρες το πρόσωπό μου ήταν μαύρο από το
σκοτωμένο αίμα.»
Αλλά ο Νίκος Κούνδουρος διαπιστώνει και
ένα δεύτερο πρόβλημα, «λογιστικής» φύσης,
που προκύπτει από την αδυναμία της χώρας
μας να απορροφήσει (οικονομικά) τα πλήθη
των λαθρομεταναστών:
«Δεν είναι σωστό, όμως, και ως κοινωνική
συμπεριφορά η Ελλάδα να ανοίγει τις πόρ-
τες της σαν την πουτάνα που ανοίγει τα πό-
δια της: 1.400.000 ξένοι μέσα στη χώρα; Το
15% της χώρας μετανάστες; Πόσοι Ελληνες
μπορούν να απορροφήσουν αυτό το νούμε-
ρο; Και όμως, έγινε. Αυτά είναι συνέπειες του
κόμπλεξ κατωτερότητας που έχουν οι Ελλη-
νες. Να ’ναι καλά οι κυβερνήσεις. Οι Γερμα-
νοί θα έπρεπε να έχουν το κόμπλεξ, όχι
εμείς.»
Το επεισόδιο αυτό, βεβαίως, έγινε αφορμή
να αλλάξει άρδην η συμπεριφορά του Νίκου
Κούνδουρου απέναντι σε όλους τους παρά-
νομους μετανάστες:
«Μετά το επεισόδιο βρέθηκα συνεπιβάτης
στο αυτοκίνητο ενός φίλου δικηγόρου. Ηρθε
ένας Πακιστανός να καθαρίσει τα τζάμια. Του
λέει ο φίλος “όχι”. Εγώ, που είχα περάσει αυ-
τά που είχα περάσει, του λέω “δώσ’ του κάτι
του νεαρού, δεν πειράζει”. Του έδωσε, λοι-
πόν, ένα κέρμα. Το παίρνει ο Πακιστανός, το
κοιτάζει και μας το πετά στα μούτρα. Πήδηξα
έξω σαν να ’μουν 18 χρόνων, τον έπιασα από
το σβέρκο και τον έσυρα με μία κακία, με ένα
μίσος, στο αυτοκίνητο και του είπα “βρες το”.
Από πίσω ο κόσμος έβλεπε την εικόνα ενός
λευκού που έσουρνε έναν φουκαρά Πακι-
στανό σαν να ήταν σκύλος. Η εντύπωση που
έδωσα, ήταν ότι η λευκή ράτσα ταλαιπωρού-
σε έναν φουκαρά Πακιστανό σκύλο. Και,
όμως, συνέβαινε το ανάποδο. Η παρεξήγηση
είναι μέσα στη ζωή μας.»
ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ
«Τέσσερα κτήνη, τέσσερις βάρβαροι
που ούρλιαζαν και βρομούσαν
και φορούσαν μάσκες με έκαναν
να δω την πραγματικότητα.»
Η συνέντευξη που έδωσε ο
σκηνοθέτης Νίκος
Κούνδουρος στο Γιάννη
Ζουμπουλάκη για το «Βήμα
της Κυριακής» της 3
Απριλίου 2011 συζητήθηκε
πολύ, κυρίως για το
κομμάτι της που αφορά
στις σημερινές θέσεις και
απόψεις του διάσημου
σκηνοθέτη για τη
λαθρομετανάστευση.