Basic HTML Version
ΑΣΦΑΛΕΙΑ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
59
Οπλων και Εκρηκτικών της Κρατικής Ασφά-
λειας. Οι τυπικές και οι ουσιαστικές προϋπο-
θέσεις, όπως μπορείτε να διαβάσετε και στο
σχετικό ένθετο, είναι απλές: Καθαρό ποινικό
μητρώο, σώας τα φρένας με χαρτί ψυχιάτρου
ή νευρολόγου και μία επαρκώς αιτιολογημέ-
νη έκθεση με τους λόγους για τους οποίους
ο ενδιαφερόμενος επιθυμεί να αποκτήσει μία
άδεια οπλοφορίας. Το μυστικό της όλης υπό-
θεσης κρύβεται ακριβώς σε αυτό το τελευ-
ταίο: Την παράθεση των λόγων για τους
οποίους ο ενδιαφερόμενος ζητά την άδεια.
Είναι απολύτως βέβαιο για τους παροικού-
ντες την Ιερουσαλήμ ότι αν ο οποιοσδήποτε
μπορούσε με μία απλή αίτηση να αποκτήσει
νόμιμα ένα πυροβόλο όπλο, πολλοί θα ήταν
οι ενδιαφερόμενοι. Για παράδειγμα, ακόμη
θυμούνται οι παλαιότεροι αξιωματικοί της
Κρατικής Ασφάλειας την περίπτωση ενός μο-
ναχού του Αγίου Ορους ο οποίος είχε υποβά-
λει αίτηση στο τμήμα Οπλων και Εκρηκτικών
για να του χορηγήσουν άδεια κατοχής πυρο-
βόλου όπλου για ιδίαν ασφάλεια. Στην αιτιο-
λογική έκθεσή του ο ιερωμένος επικαλού-
νταν τα αυξημένα κρούσματα ληστειών που
είχαν σημειωθεί εκείνη την περίοδο στην ευ-
ρύτερη περιοχή της Αθωνικής πολιτείας.
Προφανώς, ο εν λόγω καλόγερος είχε διαβά-
σει τη γνωμοδότηση που εξέδωσε το Νομικό
Συμβούλιο του Κράτους το 1972, όταν το
υπουργείο Εξωτερικών ρώτησε το ΝΣΚ αν η
απόφαση του διοικητή του Αγίου Ορους «πε-
ρί συλλογής και φυλάξεως εν τω αστυνομι-
κώ τμήματι των κυνηγετικών όπλων των μο-
ναχών συνάδη προς τας διατάξεις περί απα-
γορεύσεως της θήρας ή τας τοιαύτας περί
απαγορεύσεως της οπλοφορίας ». Το Συμ-
βούλιο (880/1972) έλαβε ως δεδομένο ότι
«…τα δάση της χερσονήσου του Αγίου Ορους
δεν υπάγονται εις τους σχετικούς δασικούς
νόμους του κράτους και επιτρέπεται μόνο εις
τους λαϊκούς του Αγίου Ορους να θηρεύ-
ουν». Ωστόσο, αν και απαγορευόταν απολύ-
τως στους μοναχούς να χρησιμοποιούν κυνη-
γητικά όπλα, σύμφωνα με το ΝΣΚ, η απόφα-
ση του Διοικητή δεν συμβάδιζε «ούτε προς
τας θήρας ούτε προς τας κατοχής τοιούτων
όπλων διατάξεις» και ζήτησε «να αποδοθούν
τα όπλα εις τους κατόχους τους», γνωμοδο-
τώντας στο... πνεύμα της εποχής.
Ομως, κακά τα ψέματα, η απόκτηση μίας
άδειας οπλοφορίας είναι εξαιρετικά δύσκολη
υπόθεση, καθώς σύμφωνα με τα επίσημα
στοιχεία του αρχηγείου της Ελληνικής Αστυ-
νομίας εγκρίνεται μόλις 1 στις 25 αιτήσεις
που υποβάλλονται, δηλαδή περίπου το 4%!
Επίσης, ενδεικτικό της δυσκολίας απόκτησης
άδειας οπλοφορίας είναι ότι το 2000 εκδόθη-
καν σε πανελλαδικό επίπεδο 3.670 τέτοιες
άδειες, ενώ το 2010 (ως τις 31 Οκτωβρίου)
σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Αστυνομι-
κής Διεύθυνσης Αττικής, αλλά και της Κρατι-
κής Ασφάλειας, χορηγήθηκαν ή ανανεώθη-
καν 1.538 άδειες οπλοφορίας, έναντι 1.707
που χορηγήθηκαν το 2009 και 1.770 το 2008.
Παράλληλα, βρίσκονται σε ισχύ 1.445 άδειες
οπλοκατοχής που αφορούν στην ειδική περί-
πτωση των αθλητών σκοπευτών, των εγγε-
γραμμένων σε σκοπευτικούς συλλόγους ή
σωματεία. Αλλες δέκα έως δώδεκα χιλιάδες
πυροβόλα όπλα βρίσκονται στην κατοχή τρα-
πεζών, δημόσιων οργανισμών και επιχειρή-
σεων, μεγάλων ιδιωτικών επιχειρηματικών
φορέων κ.λπ. Αυτά τα όπλα φέρουν ειδικοί
υπάλληλοι που είναι επιφορτισμένοι με κα-
θήκοντα φρούρησης και μόνο κατά τη διάρ-
κεια της υπηρεσίας τους. Η συντριπτική πλει-
ονότητα των 1.538 νόμιμων κατόχων πυρο-
βόλων όπλων είναι πολιτικοί, επιχειρηματίες,
δικαστές, δικηγόροι, δημοσιογράφοι και καλ-
λιτέχνες. Ανάμεσά τους είναι και 49 γυναί-
κες, οι οποίες κρύβουν στην τσάντα τους μα-
ζί με το κραγιόν και τα σύνεργα του μακιγιάζ
και ένα «σιδερικό» για να προστατεύουν τον
εαυτό τους.
Στο προηγούμενο τεύχος
εξηγήσαμε τι θεωρείται όπλο
κατά το νόμο και ποια είναι τα
απαιτούμενα δικαιολογητικά για
την απόκτηση μίας άδειας
οπλοκατοχής. Σ’ αυτές τις
σελίδες ρίχνουμε μία κοντινή
ματιά στις διαδικασίες
χορήγησης μίας τέτοιας άδειας.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΑΝΑΣΑΙΝΑ
Δημοσιογράφου