Basic HTML Version
141
PC Master
Zombie σε ένα τεύχος. Το είχα
το παιχνίδι, αλλά χάρηκα όταν
το δώσατε.
Όλα αυτά τα είπα, γιατί ήθε-
λα να ρωτήσω κάτι (στο τέλος
παραλίγο να το ξεχάσω κιό-
λας). Μου αρέσει ιδιαίτερα η
σειρά του Dead Rising και πα-
ρακολουθώ στενά την εξέλιξή
της. Ήθελα να μάθω αν υπάρ-
χει κάποια πληροφορία για τη
συνέχισή της και αν θα μπορώ
να ελπίζω πως θα κυκλοφορή-
σει νέος τίτλος.
Καλή συνέχεια και καλό κου-
ράγιο!
Γ.Σ.
Φίλε Γιώργο, σ’ ευχαριστού-
με για το γράμμα σου.
Ο αρχισυντάκτης ανταποδί-
δει τους χαιρετισμούς και
έσπευσε να υπενθυμίσει ότι η
φράση «Νίψον Ανομήματα Μη
Μόναν Όψιν» είναι μία φράση
καρκινικής γραφής (διαβάζεται
και αντίστροφα) και βρίσκεται
σε μία πηγή της Αγίας Σοφίας.
Επιλέχθηκε, καθώς σκοπός της
στήλης είναι να εξερευνά
κρυμμένα μηνύματα και σκέ-
ψεις μέσα στα games, να κοιτά
κάτω από την επιφάνεια και να
ψάχνει για παράξενες, φευγα-
λέες αντιλήψεις που ίσως δεν
γίνονται αμέσως αντιληπτές
όταν παίζουμε ένα παιχνίδι.
Για το Dead Rising σού έχουμε
καλά νέα: Η Capcom άφησε
ένα μήνυμα–teaser στη
Facebook σελίδα του παιχνι-
διού, σύμφωνα με το οποίο ο
Frank West ετοιμάζεται για
νέα περιπέτεια!
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΜΙΣΟΣ;
Αγαπητό «PC Master»,
Είμαι κι εγώ ένας από εκεί-
νους τους αμετανόητους 27άρη-
δες που εξακολουθούν να παί-
ζουν με μανία το αγαπημένο
τους παιχνίδι. Σίγουρα σε κάθε
on–line παιχνίδι συναντάς κάθε
καρυδιάς καρύδι, κάθε ηλικίας
και κάθε χαρακτήρα. Αυτό,
όμως, που με προβληματίζει και
ΟΚ. Είσαι ένας ταλαίπωρος μπάρμπα–gamer με γυναίκα και
παιδί που μόλις πήρες το Witcher 2, έφτιαξες ζεστό καφέ και το
έβαλες για install.
Έτοιμο το παιχνίδι, κάθισε αναπαυτικά, απλώνοντας τις ποδά-
ρες του στο σκληρό δίσκο σου, πιάνοντας πολύ χώρο και στρι-
μώχνοντας τα υπόλοιπα games. To ξεκινάς και ξεχνάς να flickά-
ρεις τα μάτια σου!
Απίστευτος οπτικός τομέας! Υπέροχος πλούσιος και ζωντανός
κόσμος. Η πτωχή πλην τίμια καρτούλα γραφικών φτύνει τα σωθι-
κά της στο σκονισμένο tower, αλλά τα φέρνει βόλτα, ευχόμενη
το coolerάκι να φανεί αντάξιο των περιστάσεων! Ο καφές παγώ-
νει και δεν έχεις πιει γουλιά από τον ενθουσιασμό γι’ αυτό το
σπουδαίο και πολυαναμενόμενο παιχνίδι.
Ναι, ο πρόλογος του παιχνιδιού ήταν ένα scripted tutorial, δεν
πειράζει, όμως, μετά μπαίνουμε στο κυρίως πιάτο.
Το πρώτο και το δεύτερο κεφάλαιο κύλησαν ωραία – ναι, ρε
παιδιά, το παραδέχεσαι ότι σε κάποιες μάχες έβαλες επίπεδο δυ-
σκολίας easy, γιατί ο κερατάς ο χρόνος είναι δυσεύρετος και
εκνευρίζεσαι να κάνεις την ίδια μάχη 666 φορές, απλώς και μό-
νο επειδή νοσταλγείς τις εποχές του Spectrum με το Bomb Jack.
Στο τρίτο κεφάλαιο, όμως, σε ζώνουν τα φίδια, γιατί όλα δεί-
χνουν πως πλησιάζει το φινάλε. Μία ήρεμη, απαλή φωνή στο
μυαλό σου ψιθυρίζει καθησυχαστικά: «Όχι βρε, παρακάτω θα γί-
νει κάποια ανατροπή στο story και το παιχνίδι θα συνεχιστεί για
πολύ ακόμη.»
H άλλη, προκλητική και ψευδή φωνή, γκαρίζει: «Πω πω, τι
βλάκαθ! Έδωθε ένα 50άρικο για ένα demo.»
Δυστυχώς, η ψευδή είχε κάποιο δίκιο.
Αφού, λοιπόν, παρακολουθείς τους τίτλους τέλους να πέ-
φτουν το ίδιο έκθαμβος με την πρώτη φορά και ψάχνεις αμήχα-
να το κουτί να δεις μήπως υπήρχε και κάποιο άλλο δισκάκι μέσα,
καταλαβαίνεις ότι η γνωστή νόσος που χτυπά εδώ και καιρό τα
FPS και τα μετατρέπει σε νεκροζώντανα demo, πέρασε πια και
στα RPGs.
Αυτό ήταν, γυναίκα και παιδί ασφαλίζονται σε δωμάτιο χωρίς
παράθυρα, όλες τις προσβάσεις του σπιτιού τις αμπαρώνεις κα-
λά με σανίδες. Τώρα πια ξέρεις, το τέλος του gaming έφτασε,
με τον μπαλτά στο χέρι, ακούς τον Geralt στην εξώπορτα να
χτυπά τρεις φορές και να σου λέει με βραχνή, απόκοσμη φωνή:
«Άσε μας να μπούμε, δεν έχει νόημα να αντιστέκεσαι, θα είναι
πολύ σύντομο και ανώδυνο!»
Υ.Γ. 1: Aν η διάρκεια των ταινιών ακολουθούσε την πτωτική
πορεία της διάρκειας των games, τότε μία συνηθισμένη ταινία
θα είχε διάρκεια 10 λεπτών και τo trailer της περίπου 2 δευτερο-
λέπτων.
Υ.Γ. 2: Ρε συ GERALT, αφού το σύμπαν διαστέλλεται, γιατί η
διάρκειά σου συρρικνώνεται;
Υ.Γ. 3: Ρε μάγκες developers, που μας σπρώχνετε στο
multiplayer με το ζόρι, εμείς οι 40άρηδες πώς θα τα βάλουμε με
το 15χρονο Κορεάτη που περνά 20 ώρες το 24ωρο στο PC;
Υ.Γ. 4: Ε; Πώς;
Φίλε μπάρμπα–gamer, καλά τα λες, αλλά σκέψου τα εξής:
Αν γκρινιάζεις για τη διάρκεια του Witcher 2, τι να λέει ο
καημένος που έβαλε το Need for Speed The Run και δεν
πρόλαβε καν να κρυώσει ο καφές προτού δει τους τίτλους
τέλους; Δεύτερον, καλύτερα μία μεστή και καλή εμπειρία
παρά κάτι φλύαρο και απλωμένο. Τρίτον, ευτυχώς υπάρχουν
εναλλακτικές της αντίστροφης σχολής: Τέλειωσες το
Witcher 2, πιάσε ένα Skyrim. Είναι λιγότερο «σφιχτό», αλλά
σου το ανταποδίδει με άπειρες ώρες εξερεύνησης και κρατά-
ει για... πολλούς καφέδες!
Ο GERALT ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ
H EΠIΣTOΛH TOY MHNA
Ωραίος, αλλά λίγος!