Basic HTML Version
Π
ροτού όμως πέσουμε με τα μούτρα στις ιστορικές
αναδρομές και αναλύσεις, ίσως θα ήταν σκόπιμο να
εξετάσουμε τι καθιστά ένα προϊόν συλλεκτικό γενι-
κότερα. Προφανώς, συλλεκτικό αντικείμενο είναι
αυτό που έχει κάποια αξία ή ενδιαφέρον για έναν
συλλέκτη, είτε λόγω της παλαιότητας ή/και σπανιότητάς του, εί-
τε απλώς λόγω προσωπικών προτιμήσεων του ίδιου του συλλέ-
κτη. Συλλογές μπορεί να κάνει ο καθένας σχεδόν από οτιδήποτε
(από βινύλια και μικρές φιγούρες υπερηρώων, μέχρι αμάξια για
τα πολύ μεγάλα πορτοφόλια), αρκεί να έχει το χρόνο, τη διάθε-
ση και, φυσικά, το ρευστό. Παλαιότερα δεν κυκλοφορούσαν
προϊόντα τα οποία είχαν από το εργοστάσιο την ταμπέλα του
«συλλεκτικού», αλλά η αξία τους αναδεικνυόταν με τα χρόνια,
όταν η εύρεσή τους γινόταν όλο και πιο δύσκολη για τους ενδια-
φερόμενους. Σιγά σιγά, και ίσως πιάνοντας με έξυπνο τρόπο την
αγοραστική τάση, οι εταιρείες άρχισαν να εκδίδουν/κατασκευά-
ζουν «συλλεκτικές εκδόσεις» παράλληλα με τις κανονικές τους,
ή δευτερεύοντα συλλεκτικά προϊόντα, τα οποία ήταν εμπνευσμέ-
να από τη βασική τους παραγωγή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα
αυτού του φαινομένου είναι η βιομηχανία των comics με όλο το
merchandise που τη συνοδεύει. Ασφαλώς, μία παραπλήσια (ως
προς την αντίληψη του κοινού στο οποίο απευθύνεται) βιομηχα-
νία, όπως είναι η κατασκευή ηλεκτρονικών παιχνιδιών, δεν θα
μπορούσε να λείπει από το χορό. Δυστυχώς, η έκταση αυτού του
αφιερώματος δεν επιτρέπει την πλήρη ιστορική αναδρομή στις
συλλεκτικές εκδόσεις (CE) όλων των αγαπημένων μας παιχνι-
διών – μη μας πιάσει και ρετρολαγνεία!
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΕΙΛΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΤΕ
Όπως έχουμε πει αρκετές φορές, ο χώρος του gaming είναι
ακόμη στην πρώιμη εφηβεία του. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, οι
καθαρά συλλεκτικές εκδόσεις παιχνιδιών κάνουν την πρώτη
τους εμφάνιση στα τέλη της δεκαετίας του ‘90. Παρ’ όλα αυτά,
πλέον κατατάσσουμε στις συλλεκτικές και κανονικές εκδόσεις
παιχνιδιών που βγήκαν πολύ νωρίς. Αυτό οφείλεται, φαινομενι-
κά, στην πρώτη αιτία που αναφέραμε ότι καθιστά συλλεκτικό
ένα αντικείμενο. Είναι πολύ σπάνιο να βρούμε μία συγκεκριμένη
έκδοση (γενικότερα ένα παλιό παιχνίδι στο κουτί του), διότι πο-
λύ απλά η παραγωγή του έχει λήξει, επομένως πλέον υπάρχει
ένας περιορισμένος αριθμός αντιτύπων στον κόσμο. Αυτό είναι
λογικό, αν αναλογιστούμε ότι λίγοι στα νιάτα τους θα θεωρού-
σαν (ή θα έβλεπαν λίγο παραπέρα;) ότι το κουτί και το εγχειρίδιο
μαζί με τις κασσεττούλες που τους ανάγκαζαν να κλειστούν στο
δωμάτιό τους τα σαββατόβραδα, θα αποκτούσαν κάποια αξία με-
τά από 20 χρόνια. Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι ήταν μέ-
ρος μίας πολύ μικρής, εσωστρεφούς κοινότητας με συγκεκριμέ-
νο ενδιαφέρον.
Επιπρόσθετα, και οι εκδότες έβαζαν λίγο μεράκι παραπάνω
στις κυκλοφορίες τους. Ο λόγος ήταν μάλλον απλός. Το αγορα-
στικό κοινό τους ήταν ιδιαιτέρως περιορισμένο και το να γεμί-
σουν το κουτί με καλούδια ήταν μία πολύ καλή κίνηση
marketing. Για αυτόν το λόγο, κιόλας, το παιχνίδι δεν ήταν
απλώς η εμπειρία μπροστά από την οθόνη, αλλά συμπεριελάμβα-
νε π.χ. και το ξεφύλλισμα του manual (που ήταν τίγκα στο
artwork κ.τ.λ.). Ποιος ξεχνάει, άλλωστε, το ανορθόδοξο
«origami box» της πρώτης έκδοσης του Gabriel Knight: Sins of
the Fathers;
Η πρώτη ρίζα της ιδέας των καθαρά συλλεκτικών εκδόσεων
ίσως να εντοπίζεται το 1982 (!), όταν οι δημιουργοί του Ultima II,
προκειμένου να ενισχύσουν το αίσθημα ένταξης στον κόσμο του
παιχνιδιού, συμπεριέλαβαν στο κουτί και έναν πάνινο χάρτη της
Γης! Αρκετά χρόνια μπροστά, ένα άλλο παιχνίδι της σειράς, το
PC Master
84