μπορώ να θυμηθώ ότι τα πάει άψογα σε
αυτό τον τομέα είναι το Arkham City:
μας έδινε μία μεγάλη «παιδική χαρά» για
να «παίξουμε», την οποία έφραζε με αλη-
θοφανή τρόπο.
LIKE A VIRGIN
Οπτικά, το παιχνίδι στέκεται απίστευτα
καλά για παραγωγή διετίας. Την ημέρα
μία ειδυλλιακή φύση, αποτελούμενη από
περήφανα όρη, αχανή βλάστηση, ξύλινες
αγροικίες και τρεχούμενα νερά, μας πε-
ριβάλλει και μας ανακουφίζει από τον
τρόμο της νύχτας. Όταν το σκοτάδι ξα-
ναπέφτει, όμως, όλα τα φρικιαστικά
στοιχειά επανέρχονται και αυτή η απαρά-
μιλλου κάλλους τοπογραφία μετατρέπε-
ται σε μία ερεβώδη παγίδα θανάτου, με
απόκοσμα πλάσματα να παραμονεύουν
στις σκιές. Η ισχύς του PC αξιοποιείται
στο έπακρο και η καλοκουρδισμένη μη-
χανή γραφικών οπτικοποιεί τα πάντα με
αξιοσημείωτη λεπτομέρεια και πειστικό-
τητα. Οι ανταύγειες, η διάχυση και τα
παιχνιδίσματα του φωτός έχουν τεράστια
σημασία λόγω του ύφους του παιχνιδιού.
Είναι εμφανές ότι στο φωτισμό έχει πέ-
σει σκληρή δουλειά, με ανταμοιβή αυτό
το φοβερά υποβλητικό οπτικό αποτέλε-
σμα. Το σύνολο θα ήταν λειψό αν και ο
ήχος δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο επαγγελ-
ματικότητας, και ευτυχώς η Remedy τα
πηγαίνει εξαιρετικά και σε αυτόν.
ALAN KAI MAX
Πείτε με ανώριμο, αλλά πεθαίνω για
συγκρίσεις του τύπου «ποιος νικάει: ο
Άρνι ή ο Σλάι; Ο Ryu ή ο Ken;», «ποιο εί-
ναι καλύτερο: το F-16 ή το F-18;». Oπό-
τε, δεν μπορώ να αντισταθώ στο να βά-
λω αντιμέτωπα αυτά τα δύο πνευματικά
τέκνα της Remedy. Η αλήθεια να λέγε-
ται: όσο μεγάλο αλάνι και να είναι ο Alan
(το πιάσατε έτσι;), δεν μπορεί να φτάσει
την υπέρτατη μορφή που λέγεται Max
Payne. Όπως και να το κάνουμε, ο «Άλαν
ο Ξύπνιος» είναι ένας τύπος που ζει μέσα
στην γκλαμουριά, στο κυνήγι της δημο-
σιότητας και, εντέλει, την «ακούει». Ας
πρόσεχε! Ο Μαξ, όμως, είναι ο καθημερι-
νός μαχητής, που δέχεται το απάνθρωπο
χτύπημα της μοίρας και αντέχει τα μύρια
όσα. Πιστεύω, λοιπόν, ότι τη μονομαχία
κερδίζει με σχετική άνεση ο Max. Και
όλα αυτά, χωρίς καν να συγκρίνω τα μα-
χητικά προσόντα τους, γιατί εκεί κυριαρ-
χεί κατά κράτος το ρηξικέλευθο (0AGAN,
για σένα αυτή η λέξη) bullet time…
Πέρα από αυτά που χωρίζουν τους δύο
ήρωες, πάντως, υπάρχουν και οι παράμε-
τροι που τους ενώνουν. Τα παιχνίδια
τους μοιάζουν στο σκοτεινό στήσιμο,
στο ασφυκτικό αίσθημα της επιβίωσης,
στο ξεχωριστό ύφος του χιούμορ, στη
δομή της αφήγησης, ακόμα και στις ανα-
φορές στη Βίκινγκ κουλτούρα. Ίσως κά-
ποια (ευχόμαστε όχι όλα) από τα παρα-
πάνω να μας λείψουν στο επερχόμενο
Max Payne 3, που, ως γνωστόν, δεν θα
είναι από τα χεράκια της Remedy. Σε κά-
θε περίπτωση, το Alan Wake αποδεικνύε-
ται μία γερή βάση για να οικοδομηθεί πά-
νω της ένα επιτυχημένο franchise. Και οι
προσδοκίες είναι πλέον πολύ υψηλές.
Ο ALAN ΜΑΣ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ
Το Alan Wake είναι μία από τις καλύτε-
ρες survival horror παραγωγές και, προς
τιμήν του, προσφέρεται στην τιμιότατη
τιμή των
€
21. Αποτελεί μία καταπληκτι-
κή gaming εμπειρία, που διαρκεί τουλά-
χιστον δώδεκα γεμάτες ώρες στο normal
επίπεδο δυσκολίας, χάρη στην ύπαρξη
και των δύο επιπρόσθετων επεισοδίων,
Signal και Writer, που έχουν και αυτά αρ-
κετό ενδιαφέρον. Με άλλα λόγια, μιλάμε
για μία ιδιαιτέρως συμφέρουσα προσφο-
ρά, ειδικά εάν αναλογιστούμε ότι αυτός
ο μήνας περιέχει γιωτομπαλικές κυκλο-
φορίες τύπου The Darkness II και κούφια
«αριστουργήματα» τύπου Dear Esther σε
απαράδεκτα υψηλές τιμές. Στο μεταξύ,
το παιχνίδι τα πηγαίνει υπέροχα σε πω-
λήσεις, κάτι που μας κάνει να πιστεύου-
με ότι δεν θα αργήσουμε αυτή τη φορά
να δούμε τη νέα περιπέτεια του Alan, το
American Nightmare, που, προς το πα-
ρόν, είναι μόνο για το Xbox (νιώσε
Microsoft). Μέχρι τότε, προσέξτε τι κεί-
μενα γράφετε, για να μην έχετε «ιστο-
ρίες» μετά, και, καλού κακού, αποθηκεύ-
στε καμιά αλκαλική μπαταρία παραπάνω.
Πού ξέρετε…
111
PC Master
87
%
ΘΕΤΙΚΑ-ΑΡΝΗΤΙΚΑ
n
Είδος:
Action τρίτου προσώπου
n
Έκδοση:
Microsoft Studios
n
Ανάπτυξη:
Remedy
n
Διάθεση:
Steam
n
Τιμή:
€
21
n
Επίσημο Web site:
http://www.alanwake.com
n
Ελάχιστες
απαιτήσεις:
Λειτουργικό: XP/Vista/7 Μνήμη: 2GB Επεξεργαστής: 2GHz (Intel), 2.8GHz (AMD) Κάρτα γραφικών: 512MB RAM
n
Multiplayer:
Όχι
n
Επιρροές:
Alone in the Dark, Stephen King
n
Εναλλακτική πρόταση:
Dead Space, Amnesia
• Ένας πραγματικός gaming
εφιάλτης, με την καλή έννοια
• Εμφανισιακά άψογο, παρά την
«ηλικία» του
• Εντάξει, η κάμερα. Αλλά δεν είναι
τόσο τραγικά τα πράγματα
• Η πλοκή θα μπορούσε να
παρουσιαστεί σαφέστερα
Μαμααααά!
Όχι, δεν είναι στιγμιότυπο από την έναρξη κά-
ποιας συναυλίας.
Εσύ πάλι, από πού ξεφύτρωσες τώρα;