71
PC Master
Call of Juarez: The Cartel
(2011)
Εδώ πραγματικά η λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά. Είναι να αναρω-
τιόμαστε πόσο αυτοκαταστροφικά μανιοκαταθλιπτικοί μπορεί να εί-
ναι κάποιοι, για πάρουν έναν εξαιρετικό (και «στρωμένο») καουμπόι-
κο FPS κόσμο και να τον μετατρέψουν αναίσχυντα σε μία τυποποιη-
μένη «gangsta» μπούρδα στη σύγχρονη εποχή. Δεν σεβαστήκαν καν
το δεύτερο κατά σειρά Bound in Blood, που μας είχε μαγέψει με το
κινηματογραφικό στήσιμό του και μας έκανε να νιώθουμε σαν να
πρωταγωνιστούμε σε ένα αληθινό «μακαρονο-γουέστερν». Από την
εποχή του Outlaws είχαμε να δούμε κάτι αντίστοιχο. Και εν πάση πε-
ριπτώσει, αφού αποφάσισαν να κάνουν τη μετάβαση από τα άλογα
και τους επικηρυγμένους στα πολυτελή τζιπ και στους βαρόνους
των ναρκωτικών, τουλάχιστον ας το έκαναν καλά, μα την κουρελού
του Κλιντ! Ας τους παραδώσουμε στην κρίση του εξάσφαιρου του
Τσαρλς Μπρόνσον και ας μην ασχοληθούμε ξανά με το θέμα…
F.E.A.R. 3
(2011)
Άλλη μία περίπτωση όπου ο ανασχεδιασμός ενός παιχνιδιού το
οδηγεί σε μία μορφή «gaming μετάλλαξης» σε σχέση με το πρωτό-
τυπο. Με άλλα λόγια, εδώ δεν τίθεται καν θέμα αν το F.E.A.R. 3 εί-
ναι το F.E.A.R. που θα θέλαμε να είναι, αφού πρακτικά δεν μιλάμε
για F.E.A.R.! Το F.E.A.R. (2005) ήταν ένα υποδειγματικό horror FPS,
που μας είχε με κομμένη την ανάσα καθ’ όλη τη διάρκειά του, ενώ
εδώ απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά η συνιστώσα «τρόμος». Το
δε εντελώς καταστρεπτικό για το κλίμα ήταν η δυνατότητα να παί-
ξουμε και ως Paxton Fettel, που ως τότε τον ξέραμε ως το φρικια-
στικό εχθρό μας και έτσι θέλαμε να παραμείνει. Οι μεγάλες εταιρεί-
ες με τους πλουσιοπάροχους προϋπολογισμούς θα πρέπει να πα-
ραδειγματιστούν από δουλειές όπως το Amnesia και να αντιλη-
φθούν ότι οι «φοβιστικές» συνταγές δεν απαιτούν ακριβές παραγω-
γές. Αντίθετα, αρκούν τα πολύ βασικά «υλικά» που σημαδεύουν κα-
τευθείαν στην ψυχή μας…
Stronghold 3
(2011)
Η τελευταία μεγάλη πίκρα που πήραμε από ένα sequel που θέ-
λαμε να είναι καλό και να φέρει την πολυπόθητη αναστήλωση του
franchise του. Η ψυχρή λογική και τα δείγματα που έφταναν, δεν
άφηναν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, αφού πλην του Stronghold
Crusader καμία από τις επόμενες συνέχειες δεν μπόρεσε να συ-
γκριθεί με το υπέροχο μεσαιωνικό RTS του 2001. Παρ’ όλα αυτά, το
συναίσθημα επέμενε πεισματικά. Η πραγματικότητα όμως είναι πά-
ντα αμείλικτη και διέλυσε κάθε ρομαντική φαντασίωση και αυταπά-
τη: Όλες οι γλυκιές αναμνήσεις θάφτηκαν κάτω από τα μπάζα των
bugs και των τραγικών ελλείψεων και καταδικάστηκαν από το στε-
νοκέφαλο σχεδιασμό και τη φτηνιάρικη παραγωγή. Κανένα patch
δεν μπορεί πια να αποκαταστήσει τη ζημιά. Ευτυχώς που τα Total
War κρατάνε ακόμα γερά, καλύπτοντας πλήρως όλες τις ανάγκες
μας για χαοτικές μάχες μέσα σε μεγαλειώδη ιστορικά πλαίσια.
Σημ. αρχισυντάκτη:
Τα είπε και ξαλάφρωσε ο Τά-
σος! Πρέπει να τον αφήνουμε πού και πού να βγάζει
λίγο ατμό, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος έκρηξης. Εί-
ναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν
πολλοί τίτλοι που μας αφήνουν με παράπονο, παι-
χνίδια που δεν πάτησαν στα χνάρια των προκατό-
χων όσο το θέλαμε, που απογοήτευσαν και δεν
ακολούθησαν την επιτυχημένη συνταγή των πα-
τεράδων (και παππούδων). Το μόνο που μπο-
ρούμε να κάνουμε, είναι να ελπίζουμε ότι
στο μέλλον θα είναι ολοένα πιο
σπάνια αυτά τα δείγματα…
PC
Duke Nukem Forever: Κρανίου τόπος.
Dungeon Siege III: Γιώτα, γιώτα, ζωή και κότα!
Μέγεθος βλασφημίας προς τη σειρά
6
/10
Μέγεθος βλασφημίας προς τη σειρά
7
/10
Μέγεθος βλασφημίας προς τη σειρά
10
/10
Call of Juarez – The Cartel: Με τα δύο χεράκια
τους έβγαλαν τα ματάκια τους!
F.E.A.R. 3: Τρίτη και φαρμακερή και σίγουρα
όχι τρομακτική…
Stronghold 3: Το οχυρό έπεσε εκ των έσω.