Basic HTML Version
PC Master
70
Tom Clancy's Splinter Cell: Conviction
(2010)
Η gaming πορεία του υπεπράκτορα Sam Fisher είναι γνωστή. Το
Conviction είναι η χειρότερη στιγμή της καριέρας του, αφού οι
gameplay νεωτερισμοί το οδήγησαν στο να είναι κάτι «ξένο». Συ-
γκεκριμένα, η ικανότητα γρήγορων εκτελέσεων σε bullet time πε-
ριβάλλον και το ίχνος που αφήνει ο ήρωάς μας όταν εντοπίζεται,
μετέτρεψαν το παίξιμο σε κάτι πρόχειρο και ξένο προς την αργό-
συρτη και αυστηρά υπολογισμένη διαδικασία που γνωρίζαμε. Κά-
που στο μέλλον, υποτίθεται πως περιμένουμε το sequel του,
Retribution, που ευχόμαστε να μη μείνει στα χαρτιά και να αποκα-
ταστήσει το πληγωμένο κύρος της σειράς. Μακάρι η επιστροφή
του Καράφλα (Agent 47) με το αναμενόμενο Hitman 5 να ανάψει
τα αίματα στον τομέα των stealth παιχνιδιών και να επισπεύσει τον
ερχομό του.
Lost Planet 2
(2010)
To sequel που πέρασε και ξεχάστηκε. Όχι ότι αυτό μας πείραξε
ιδιαίτερα, αλλά δεν θα είχαμε αντίρρηση για μία περιπέτεια ανάλο-
γη με εκείνη του πρώτου μέρους. Το Lost Planet ήταν ένα παιχνίδι
που, το «καυτό» καλοκαίρι του 2007, μας συνεπήρε με τα εντυπω-
σιακά γραφικά του και μας δρόσισε με τα χιονισμένα τοπία του.
Αξέχαστα παραμένουν τα θεόρατα bosses και ο αγωνιώδης ρυθμός
παιξίματος με τη συνεχή κίνηση προς αναζήτηση πηγών θερμότη-
τας που κρατούσαν στη ζωή των πρωταγωνιστή μας. Σε ριζικά δια-
φορετικό κλίμα, τo Lost Planet 2 μάς ταξίδευε σε θερμές περιοχές,
χάνοντας όλο εκείνο το αίσθημα της εγκατάλειψης και της επιβίω-
σης σε αφιλόξενα μέρη. Ναι μεν όλα ήταν εκπληκτικά στην όψη,
αλλά το παιχνίδι ήταν αδικαιολόγητα βαρύ. Επίσης, οι δημιουργοί
του είχαν ως προτεραιότητά τους το multiplayer κομμάτι, με απο-
τέλεσμα η single player εμπειρία να φαντάζει παντελώς τυποποιη-
μένη και τετριμμένη.
Duke Nukem Forever
(2011)
Εντάξει, με πιάσατε. Βρήκα πάλι αφορμή να κράξω το DNF. Υπό-
σχομαι να κόψω αυτήν την καλή (ναι, καλή) συνήθεια σύντομα. Όχι
τίποτε άλλο, αλλά δεν αξίζει πλέον ούτε να αστειευτείς μαζί του.
Το DNF το θέλαμε να φέρει δυναμικά στην επικαιρότητα την παλιά
καλή shooter τιμιότητα των κλασικών FPS και να αποκαταστήσει
την τάξη στο χώρο, η οποία έχει διασαλευτεί από τα τελευταία Call
of Duty και τους κλώνους τους. Ούτε στους χειρότερους Κθούλου
εφιάλτες μας δεν περιμέναμε αυτήν την άνοστη και γραμμική χο-
ντροκοπιά. Οι πέραν της στοιχειώδους λογικής πωρωμένοι οπαδοί
του Δούκα που θεωρούν το DNF άξιο συνεχιστή, ας μάθουν ότι
όντως υπάρχει στις μέρες μας ένα παιχνίδι που διασώζει την αξιο-
πρέπεια των FPS της παλαιάς σχολής και τιμά την σειρά του: Λέγε-
ται Serious Sam 3. Ας τους φωτίσει το Άγιο Πνεύμα να το δοκιμά-
σουν και να διαπιστώσουν ότι βρίσκονταν σε άρνηση της πραγματι-
κότητας!
Siege III
(2011)
Τα Dungeon Siege είναι από τους επιμελέστερους «μαθητές» των
Diablo, που εκτός από καλή εφαρμογή όσων έμαθαν, συγχρόνως
κατάφεραν να οικοδομήσουν μία διακριτή προσωπικότητα. Χωρίς
να είναι κάτι επαναστατικό, προσέφεραν απλόχερα πυκνή και χορ-
ταστική hack ’n’ slash δράση, πλούσια λάφυρα, ποικιλία χαρακτή-
ρων, ωραίους κόσμους. Ατυχώς, εδώ έχουμε να κάνουμε με διπλή
πρόκληση: Σαν να μην έφτανε ότι το Dungeon Siege III ξέφευγε
ανεξέλεγκτα από την πεπατημένη, όντας αποδυναμωμένο από
RPG σκοπιά, προσέβαλε συνολικά και το PC gaming, αφού υπέφε-
ρε από βαριάς μορφής «κονσολίτιδα»... Αν τελικά συνεχιστεί η σει-
ρά (χλομό), θα πρέπει να επανακτήσει το χειρισμό και το interface
που αρμόζει, αλλιώς προτιμότερο είναι να αποχωρήσει από τα PCs.
Empire Earth III: Η υπεραπλούστευση έφερε
την καταστροφή.
Soldier of Fortune – Payback: Όσοι το αγόρα-
σαν, σίγουρα θα ζήτησαν «payback»…
Command & Conquer 4 – Tiberian Twilight: Με
τέτοιο sequel, και μαλλιά να είχε o Kane, πάλι
θα καράφλιαζε!
Tom Clancy's Splinter Cell – Conviction: Μακάρι να μην είναι ισόβια η
«καταδίκη» του Sam…
Lost Planet 2: Χαμένος πλανήτης και χαμένη μπάλα!
Μέγεθος βλασφημίας προς τη σειρά
7
/10
Μέγεθος βλασφημίας προς τη σειρά
6
/10
Μέγεθος βλασφημίας προς τη σειρά
9
/10
Μέγεθος βλασφημίας προς τη σειρά
10
/10