Basic HTML Version
79
PC Master
πότητα μέχρις εσχάτων και... να σου οι πολυπόθητοι τίτλοι τέλους
να κάνουν την εμφάνισή τους. Το πιο εκνευριστικό απ’ όλα; Για να
δείτε τη συνέχεια, θα πρέπει να αγοράσετε Xbox 360…
ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ:
Θα προτιμούσαμε η νίκη μας απέ-
ναντι στον RAAM να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στον πόλεμο και
να βλέπουμε ότι οι Locust όντως ένιωσαν κάποια πίεση και όχι ο
κόπος μας να αποτελεί «μία νίκη απέναντι σε ένα δυνατό τσιράκι
της Locust Queen». Είπαμε, σκληρά καρύδια οι Locust, αλλά τόση
φασαρία για το τίποτε;
MONKEY ISLAND 2
2010, LUCASARTS)
Δεν νοείται άρθρο που να αναφέρεται σε φινάλε παιχνιδιών και
να μην συμπεριλαμβάνεται σε αυτό το Monkey Island 2. Επειδή
όμως το παρόν άρθρο αφορά σε πιο πρόσφατες κυκλοφορίες και
δεν θα μπορούσαμε να τοποθετήσουμε σε αυτό ένα τόσο παλιό
παιχνίδι, κάναμε «ζαβολιά» και βάλαμε την καταπληκτική επανέκ-
δοση του 2010 με τη νέα μηχανή γραφικών. Για την ποιότητα του
Monkey Island 2 είναι περιττό να μιλήσω, άλλωστε έχουν χυθεί
τόνοι μελανιού γι’ αυτό τόσα χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι για πο-
λύ κόσμο αποτελεί το καλύτερο παραδοσιακό adventure όλων
των εποχών. Αυτό που δεν θα ξεχάσει όμως ποτέ κανένας είναι η
απογοήτευση που δημιούργησε το φινάλε του. Έπειτα από την
επική αναζήτηση του θησαυρού Big Whoop, λύνοντας γρίφους
και συνομιλώντας με απίθανους τύπους, διαπιστώνουμε ότι τελι-
κά κανένας μυθικός θησαυρός δεν υπήρξε, ούτε καν πειρατές –
undead και μη. Στην τελευταία οθόνη του κατά τα άλλα αρι-
στουργηματικού Monkey Island 2, είδαμε μόνο τον Guybrush και
τον LeChuck, μικρούς σε ηλικία, να βγαίνουν από την έξοδο ενός
παρεμφερούς θεματολογίας παιχνιδιού του λούνα παρκ. Τι;
ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ:
Το παιχνίδι δεν μας είχε δείξει
σε κανένα σημείο ότι επρόκειτο για τις παιδικές φαντασιώσεις
ενός πιτσιρίκου. Η επιθυμία που είχαμε λοιπόν, ξεκινώντας την
περιπέτεια, ήταν να δούμε τον Guybrush να ανακαλύπτει το θη-
σαυρό Big Whoop, να νικά ξανά το μισητό εχθρό του, LeChuck,
και να τα ξαναβρίσκει με την αγαπημένη του, Elaine Marley, όπως
θα άρμοζε σε κάθε εύθυμη πειρατική ιστορία.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Με μία γρήγορη ματιά στους προαναφερθέντες τίτλους, ανα-
ρωτιέται κάποιος τι στο καλό σκέφτονταν οι δημιουργοί του παι-
χνιδιού όταν ολοκλήρωναν τα παιχνίδια τους κατ’ αυτόν το τρό-
πο. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...
Αξίζει άραγε να γίνεται τόσο μεγάλος ντόρος για ένα μέτριο (ή
έστω κακό) φινάλε, όταν το υπόλοιπο παιχνίδι βρίσκεται σε υψη-
λό επίπεδο; Όπως θα παρατηρήσατε, οι περισσότεροι τίτλοι που
θίγονται στο άρθρο, θεωρούνται ήδη all time classic στην κατη-
γορία τους και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Όμως δεν
έμειναν στην ιστορία για το αμφιλεγόμενο φινάλε τους, αλλά
για τη συνολική εμπειρία που μετέφεραν στον παίκτη, η οποία
αποδεικνύεται ότι ήταν υπέρ το δέον σημαντική για να μνημο-
νεύεται τόσο έντονα μέχρι σήμερα. Και στην τελική, αυτό είναι
που έχει σημασία.
PC
HALO 2:
Φινάλε ήταν αυτό ή το τρέιλερ για το επερχόμενο
Halo 3 του τότε πρωτοεμφανιζόμενου Xbox 360, που τελικά...
δεν κυκλοφόρησε για PC;
ASSASSIN’S CREED:
Είπαμε να βάλουμε cliffhanger
φινάλε, αλλά όχι να μας κόβει την όρεξη πάνω που αρχίσαμε
να πιάνουμε το νόημα!
BORDERLANDS:
Μα πού είναι επιτέλους αυτός ο θη-
σαυρός της Pandora; Ακόμα τον ψάχνω...
KANE & LYNCH 2:
«Πήραμε το πρώτο αεροπλάνο και
φύγαμε.» Τίτλοι τέλους.
ΧΙΙΙ:
Ωραία, μόλις ανακαλύψαμε τον εγκέφαλο πίσω από τη
συνωμοσία. Τώρα θα σου δείξω εγώ, παλιοκαθοίκι... What?
To be continued?
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΑ
ΦΙΝΑΛΕ ΣΤΑ... ΓΡΗΓΟΡΑ!
TOP 5
Η εισαγωγή της εισαγωγής ήταν, τελικά, το Gears of War, κρίμα μόνο
που δεν είδαμε το τέλος σε PC...
Ο απίστευτος Guybrush τελικά ήταν αποκύημα φαντασίας ενός παιδιού;
Το Monkey Island 3 μάλλον μας διαψεύδει.
Η πρώτη απόπειρα του
Ασσασίνου άφηνε πολ-
λά ερωτηματικά...
Πολύ υλικό, άπειρο loot και πιστολίδι, μόνο που στο τέλος δεν
κερδίσαμε και κάναν μεγάλο θησαυρό.