Basic HTML Version
PC Master
78
μπιπτόντως έκανε πολύ καλή δουλειά, χωρίς όμως να φτάνει τα
επίπεδα του πρωτότυπου. Θα μπορούσε όμως να ήταν αντάξιο του
πρώτου KotOR, αν το παιχνίδι δεν είχε την ατυχία να πέσει θύμα
της βιασύνης της LucasArts να προλάβει τη χριστουγεννιάτικη πε-
ρίοδο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλά τμήματα που υπήρχαν στο
αρχικό πλάνο του παιχνιδιού να αφαιρεθούν από την τελική έκδο-
ση και μαζί με αυτά και το «σωστό» φινάλε. Αυτό που, εντέλει, εί-
δαμε, ήταν τη Kreia να καλύπτει τα κενά του σενάριου σε μερικές
γραμμές κειμένου, να πεθαίνει (άσχετα με το αν ήμασταν ταγμένοι
υπέρ της Light ή της Dark Side) και ο πλανήτης/αστεροειδής όπου
βρισκόμαστε να καταστρέφεται μέσα σε ένα πολύ μικρό cinematic.
Ένα πάρα πολύ φτωχό τέλος για ένα τόσο επικό παιχνίδι.
ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ:
Φυσικά, θα θέλαμε να έχουμε πε-
ρισσότερες επιλογές στο τέλος του παιχνιδιού απέναντι στη Kreia
και όχι μόνο «χρώματα» (τι μου θυμίζει αυτό άραγε...) και επιπλέον
ένα εντυπωσιακό cinematic επιπέδου ανάλογου του ονόματος Star
Wars. Τόσο κόπο κάναμε να φτάσουμε έως εκεί και η ανταμοιβή
μας είναι να παρακολουθούμε μόνο ότι γλιτώσαμε (ή όχι) το τομά-
ρι μας;
SNIPER GHOST WARRIOR
2010, CITY INTERACTIVE
Ένα λιγότερο γνωστό παιχνίδι από αυτά που παρουσιάζονται, το
οποίο ξεκίνησε την καριέρα του ως sniper simulator, αλλά στη συ-
νέχεια κατέληξε να μιμείται άτσαλα το Modern Warfare, είναι το
Sniper Ghost Warrior. Το παιχνίδι συνολικά δεν είναι τόσο κακό,
έχουμε δει σαφώς πολύ χειρότερα και κακοφτιαγμένα FPS από αυ-
τό. Η μετριότητά του όμως δεν το εμποδίζει να... κερδίσει με το
σπαθί του το βραβείο ενός από τους πιο ελεεινούς τερματισμούς
που έχουμε δει ποτέ στα χρονικά, ξεπερνώντας ακόμη και τις επο-
χές των 8-bit παιχνιδιών με τις στατικές οθόνες! Φανταστείτε το
εξής σκηνικό: Ο ακροβολιστής ήρωάς μας στοχεύει με το όπλο του
τον κακό, τον πετυχαίνει, βλέπουμε σε slow motion τον ακαριαίο
θάνατό του, ο ήρωας οπλίζει ξανά με στυλ (υπόψη ότι όλα αυτά
απεικονίζονται κανονικά με τη μηχανή του παιχνιδιού και δεν πρό-
κειται για κάποια cutscene), στη συνέχεια η οθόνη γίνεται μαύρη
και εμφανίζεται το μήνυμα... «The End». Όσο και αν τελικά κατά-
φερνες να λατρέψεις το παιχνίδι (γούστα είναι αυτά), κάτι τέτοιο
μόνο σύξυλο σε αφήνει. Ακόμη και ένα παιδάκι θα μπορούσε να
δημιουργήσει ένα πολύ πιο ευφάνταστο φινάλε. Ή τους τελείωσαν
τα λεφτά ή άργησαν στο deadline ή συνέβησαν και τα δύο μαζί,
δεν εξηγείται αλλιώς.
ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ:
Εντάξει, από τη στιγμή που το
Sniper δεν διακρίνεται για τη θεματολογία του, δεν θα μπορούσα-
με να περιμένουμε κάποια σοβαρή πρωτοτυπία από το φινάλε του.
Τουλάχιστον όμως μία τυπική παρουσίαση της κατάληξης του
ήρωα και οι στρατιωτικές τιμές που πιθανόν να του αποδόθηκαν
μετά τη νίκη του, θα μετρίαζαν κάπως τις κάκιστες εντυπώσεις που
αφήνει αυτό το παράδειγμα προς αποφυγή ending.
HALF-LIFE 2
2004, VALVE
Σύμφωνοι, τα κενά που είχε το τέλος του Half-Life 2, καλύφθη-
καν κατά κάποιον τρόπο από τα δύο Episodes που ακολούθησαν (τι
γίνεται με το τρίτο επεισόδιο, αγαπητή Valve;). Όπως και να έχει,
το φινάλε του ίσως καλύτερου FPS που έχει κυκλοφορήσει μέχρι
σήμερα, άφηνε μία πικρή γεύση στα χείλη των παικτών. Έπειτα
από τόσες μάχες και τόσους γρίφους, αφού κατορθώνουμε να σκο-
τώσουμε τον Dr Breen, καταστρέφοντας τον αντιδραστήρα με το
πανίσχυρο Gravity Gun μας, τότε σαν από μηχανής θεός ο G–Man
θυμάται να κάνει την εμφάνισή του. Σταματά το χρόνο, μας «σώζει»
κατά κάποιον τρόπο από την έκρηξη που προκύπτει από τον αντι-
δραστήρα και αφήνει την αγαπητή μας Alyx πίσω να «φάει» (;) μόνη
της το ωστικό κύμα. Μα καλά, ποιος σαδιστής το σκέφτηκε αυτό; Τι
απέγινε ο Gordon; Η Alyx όντως πέθανε μετά την έκρηξη; Έπρεπε
να περιμένουμε μερικά χρόνια για να το μάθουμε.
ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ:
Στο ξεκίνημα του Episode One μάς
εξηγούν τι απέγιναν της έκρηξης ο Gordon και η Alyx. Θα μπορού-
σε πολύ εύκολα να ήταν το κανονικό τέλος του Half-Life 2 και να
μην έμενε κανένας παραπονεμένος!
GEARS OF WAR
2007, EPIC/PEOPLE CAN FLY
Το Gears of War ήταν το μοναδικό παιχνίδι της τριλογίας που
κυκλοφόρησε για τους υπολογιστές μας, οπότε έχει έναν λόγο
παραπάνω να βρίσκεται στην παρούσα λίστα, μια και το τέλος του
αφήνει πολλά ερωτηματικά. Άσχετα με το αν διαφωνεί ένας κύ-
ριος με το ψευδώνυμο Ναύαρχος, το Gears of War ήταν ένα εξαι-
ρετικό third person shooter και η τελική μάχη απέναντι στον Gen-
eral RAAM ήταν μία από τις δυσκολότερες και σφοδρότερες που
έχουν εμφανιστεί σε παιχνίδι του είδους. Παρ’ όλα αυτά, στο φι-
νάλε διαπιστώνουμε ότι σκοτώνοντάς τον RAAM και τοποθετώ-
ντας τη βόμβα που υποτίθεται πως δεν θα άφηνε ρουθούνι, πρα-
κτικά δεν καταφέραμε τίποτε απολύτως, γιατί τα πραγματικά «με-
γάλα κεφάλια» των Locust ούτε καν τα είχαμε δει ή έστω ακούσει
μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας
cutscene, παρουσιάστηκε φαρδιά πλατιά μία αυτοαποκαλούμενη
Locust Queen, υποσχόμενη –με σέξι φωνή– πόλεμο με την ανθρω-
Όχι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά το τέλος του ήταν «όλα τα λεφτά»!
Ενα κορυφαίο FPS με
ένα «ξενερωτικό» τέλος.