R
eview
117
PC Master
να κάνει κατάχρηση ηρεμιστικών χαπιών,
να σκοτώνει όποιο τέρας βρει ή να απο-
φεύγει τη μάχη όποτε γίνεται (χρησιμοποι-
ώντας διάφορες κρυψώνες, τυφλώνοντας
τα τέρατα με flares ή ρίχνοντας στο έδα-
φος κομμάτια από σάπιο κρέας για να τρα-
βήξουν την προσοχή μακριά από τον ήρωα,
ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι, θεωρητικά, το
παιχνίδι μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς κα-
θόλου χρήση του όπλου), να βοηθάει όποι-
ον άλλον επιζώντα τύχει να βρει ή να τον
αφήσει στην τύχη του. Οι επιλογές ως προς
τα παραπάνω επηρεάζουν ακόμα και την
ψυχική υγεία του χαρακτήρα, την οποία, αν
την αφήσουμε να παρεκκλίνει επικίνδυνα,
τα αποτελέσματα είναι αρκετά ενδιαφέρο-
ντα και «psycho». Επίσης σπουδαίο είναι το
ότι ανάλογα με τα παραπάνω, το εκάστοτε
playthrough μπορεί να οδηγήσει σε ένα
από τρία διαφορετικά endings (τρία ως τώ-
ρα τουλάχιστον, καθώς ο δημιουργός του
παιχνιδιού άφησε υπόνοιες πως τα endings
θα αυξηθούν αν το παιχνίδι πάει καλά στις
πωλήσεις), δίνοντας στον τίτλο ένα σεβα-
στό ποσοστό replayability.
Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στον
ηχητικό τομέα. Η μουσική και οι ambient
ήχοι συμβάλλουν τα μέγιστα στην ατμό-
σφαιρα του παιχνιδιού, από το σχετικά εύ-
θυμο κομμάτι που ακούγεται όταν βρισκό-
μαστε σε κάποιο ασφαλές μέρος και τον
«ύπουλο» σκοπό που παίζει όταν περιφερό-
μαστε στον κόσμο, μέχρι το απειλητικό
εφέ που «εκπέμπουν» τα τέρατα και το
οποίο όλο και δυναμώνει καθώς πλησιά-
ζουμε προς αυτά. Μόνος τεχνικός τομέας
στον οποίο το παιχνίδι μπορεί να θεωρηθεί
ότι υστερεί κάπως είναι τα γραφικά, καθώς
οπτικά μοιάζει σαν παλιό adventure της
Sierra, με «πιξελιασμένες» απεικονίσεις των
256 χρωμάτων. Ακόμα και έτσι, οι σκιές και
οι μουντές αποχρώσεις αποδίδονται με επι-
τυχία και συμβάλλουν στην καταθλιπτική
ατμόσφαιρα τρόμου, αν και κάποιος που
δεν είναι συνηθισμένος σε αυτό το retro
στυλ μπορεί να δυσανασχετήσει μετά από
μία πρώτη γρήγορη ματιά στο game.
«SO, THIS IS WHERE IT ENDS…»
Ασφαλώς τα 2D και «πιξελιασμένα» γραφι-
κά δεν είναι ό,τι καλύτερο οπτικά εν έτει
2012 («αααχ, πώς πέρασαν τα χρόνια» κ.λπ.),
όσοι όμως εστιάζετε αποκλειστικά στα γρα-
φικά και απορρίπτετε αμέσως τον τίτλο, ξα-
νασκεφτείτε το: μπορεί να φαίνεται απλό
και outdated, αλλά μέσα στην απλότητά
του είναι βαθύτατο από πλευράς περιεχομέ-
νου (σίγουρα πολύ βαθύτερο και πιο «hor-
ror» από διάφορες άλλες… ντεμέκ horror
υπερπαραγωγές που έχουμε δει τα τελευ-
ταία χρόνια). Αν το συγκεκριμένο game
προερχόταν από μεγάλη εταιρεία, παρου-
σιάζοντας υψηλότατα production values με
υπερσύγχρονα γραφικά και ήταν και λίγο
πιο μεγάλο σε διάρκεια, ίσως να μιλούσαμε
για έναν κορυφαίο τίτλο που θα άφηνε
ιστορία. Δεδομένων των συνθηκών, ωστό-
σο, πρόκειται, αν μη τι άλλο, για ένα indie
διαμάντι που σίγουρα αξίζει τα λεφτά του.
Αλυσοπρίονοοο! Κρίμα που δεν μπορούμε να
το χρησιμοποιήσουμε…
Kάποιος που δεν είναι
συνηθισμένος σε αυτό
το retro στυλ μπορεί να
δυσανασχετήσει.
Δείγμα ενός από τους χάρτες του παιχνιδιού.
Οι πράσινες γραμμές συμβολίζουν τις προσβά-
σιμες πόρτες.
Φαΐ δεν έχουμε, οι
σφαίρες τελειώνουν,
αλλά χρόνος για ένα
retro arcade πάντα
υπάρχει!
Ένα φυτό ονόματι
Chuck. Ίσως θυμίζει
κάτι στους φίλους
των παλιών
adventures της
Lucasarts…
80
%
ΘΕΤΙΚΑ-ΑΡΝΗΤΙΚΑ
n
Είδος:
Survival Horror Adventure
n
Έκδοση:
Superflat Games
n
Ανάπτυξη:
Jasper Byrne
n
Διάθεση:
Steam
n
Τιμή:
€
6,99
n
Ελάχιστες απαιτήσεις:
Eπεξεργαστής Core2Duo ή αντί-
στοιχος AMD, 2GB RAM, κυριολεκτικά οποιαδήποτε κάρτα γραφικών, 150ΜB χώρος στο σκληρό δίσκο, Windows XP
n
Multiplayer:
Όχι
n
Επίσημο Web site:
http://www.lonesurvivor.co.uk/
n
Επιρροές:
Silent Hill, Soundless Mountain
n
Εναλλακτικές επιλογές:
Soundless Mountain
• Αγνή horror ατμόσφαιρα
• Απρόσμενα βαθύ gameplay
• Αξιοπρεπές replayabilty
• Tα γραφικά ίσως κουράσουν τους
«αμύητους»
• Θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο
σε διάρκεια