αρχή που λέει ότι οι συμπεριφορές που έχουν θετικές συνέπειες
ενισχύονται από το περιβάλλον τους. Με απλά λόγια, όταν το
ποντίκι πατά το «σωστό» κουμπί, του δίνεις ένα τυράκι. Όταν πα-
τά το λάθος, το «τσιμπάς» λιγάκι με μερικά βολτ. Με το χρόνο,
μαθαίνει αυτόματα να κάνει αυτό που θέλεις. Αντίστοιχα λοιπόν,
όσο παίζεις, θα δυναμώνεις το χαρακτήρα σου, όσο απέχεις, θα
μένει πίσω.
Από τη μία, καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει ένας επαναλαμβανό-
μενος κύκλος, ο χαρακτήρας δυναμώνει, αλλά αντίστοιχα δυνα-
μώνουν και οι αντίπαλοι. Κάνουμε ένα «γύρω γύρω όλοι» που δεν
τελειώνει ποτέ. Γιατί; Επειδή κάποιος κρεμάει ένα καρότο μπρο-
στά μας. Εδώ το μυαλό μας παίζει ένα παράξενο παιχνίδι, στο
οποίο όσο πιο βαθιά βρίσκεσαι τόσο δυσκολεύεσαι να αναγνωρί-
σεις. Γινόμαστε βασικά ένα ποντίκι που τρέχει στη ρόδα με ένα
τυράκι να κρέμεται μπροστά μας. Το τυράκι έρχεται σε πολλές
διαφορετικές ποικιλίες: μπορεί να είναι το επόμενο level-up, αλ-
λά μπορεί να είναι και ένα… εξωτικό achievement.Παράλληλα, ο
ενθουσιασμός για την πιθανότητα του σπάνιου αντικείμενου απο-
τελεί ασταμάτητη δύναμη. Κάθε φορά που πέφτει ένα boss, τρα-
βάμε έναν κουλοχέρη και περιμένουμε, με την ανυπομονησία και
τα επίπεδα ντοπαμίνης ενός εθισμένου, αν θα «πέσει» κάτι καλό.
Να σημειώσουμε εδώ ότι αυτή η μέθοδος δεν είναι κάτι κακό
και σατανικό: χρησιμοποιείται από δασκάλους για να δείξουν σε
ένα παιδί τι πρέπει να κάνει, ακόμη και από εκπαιδευτές ζώων.
Αντί να μαλώνεις τον εκπαιδευόμενο, αγνοείς την αρνητική συ-
μπεριφορά και αντίθετα επιβραβεύεις τη θετική. Ασυναίσθητα
λοιπόν οδηγείς έμμεσα τη συμπεριφορά προς τον επιθυμητό στό-
χο. Ο Burrhus Frederic Skinner είναι ο πατέρας του ριζοσπαστι-
κού συμπεριφορισμού και μέγας εφαρμοστής της συντελεστικής
οροεξάρτησης: ίσως έχετε διαβάσει κάπου για το περιβόητο
Skinner’s Box, ένα κουτί όπου κατάφερε μέσω της μεθόδου να
μάθει σε περιστέρια να πληκτρολογούν (κατά τον Β’ ΠΠ, υπήρχε
ένα project του Skinner όπου περιστέρια χρησιμοποιούνταν για
την καθοδήγηση πυραύλων).
Από τις τρεις κινητήριες δυνάμεις, η τρίτη έχει αποδειχθεί με
διαφορά ότι εθίζει τον κόσμο περισσότερο και αυτός είναι ο λό-
γος που βλέπουμε ολοένα περισσότερα συστήματα RPG στα παι-
χνίδια τα τελευταία έτη. Και πρώτος διδάξας, φυσικά, το κλασικό
Rogue και τα dungeon crawls. Ευλαβικά σήμερα η Blizzard και
κάθε άλλη εταιρεία ακολουθούν σαν ευαγγέλιο τις θεμελιώδεις
αρχές που συνέλαβαν πρωτοπόροι πριν από δεκαετίες.
APPS, INDIE ΚΑΙ SOCIAL
Αναφέρθηκε στον πρόλογο ότι τα Rogue-like παραμένουν δια-
χρονικά και άξιο αντικείμενο μελέτης, επειδή ακόμη και σήμερα
επηρεάζουν τις τάσεις της αγοράς.
Όπως έχετε συνειδητοποιήσει, έχει γίνει μία στροφή σε πιο
mainstream τάσεις. Το social gaming και η δικτύωση, τα απλά
παιχνίδια για το ευρύ κοινό και η ανάγκη για «σφηνάκια» από
casual games, σε συνδυασμό με συσκευές που απευθύνονται πια
PC Master
70
Φαντάζει παράξενο σήμερα, την εποχή του casual, όπου συστήματα
απλοποιούνται και κλασικοί μηχανισμοί... σφάζονται στο βωμό του
mainstream, να εξακολουθεί να υπάρχει μία τέτοια λειτουργία, βάναυση
και ασυγχώρητη. Η Blizzard πάντως έχει εξηγήσει ότι η επιλογή αποτε-
λεί, τρόπον τινά, έναν φόρο τιμής προς την κατηγορία των Rogue-likes.
Επικροτούμε, γιατί είναι καθαρά επιλογή του παίκτη αν θα παίξει με
Hardcore ή όχι.
Realm of the Mad God, ενσωματωμένο βασικά στον Chrome και διαθέ-
σιμο σε εκατομμύρια υπολογιστές. Περιγράφεται ως co-op fantasy
MMO shooter και είναι πολύ τρέντι το 2012… αλλά γεννήθηκε το 1980.
Φυσικά, η κοινότητα που παίζει με open source δεν μπορούσε να παρα-
μείνει αμέτοχη. Δεκάδες είναι οι κυκλοφορίες και ίσως η πιο αντιπρο-
σωπευτική να είναι το Dungeon Crawl Stone Soup. Υποστηρίζεται και
tile version, δηλαδή απλά γραφικά αντί για γράμματα.