139
PC Master
χώρας. Τα μεταφορικά και οι μεσάζοντες
των αντίστοιχων ξένων καταστημάτων κα-
τάφερναν να είναι όχι ένα και δύο, αλλά 20
ολόκληρα ευρώ φθηνότερα.
Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις, παρατή-
ρησα ακόμη μεγαλύτερη «ψαλίδα». Ειδικά
στην περίπτωση του –φρικτά overhyped και
μετριότατου– Diablo 3, έγινε χαμός. Χωρίς
υπερβολή, το προπαρήγγειλα από γνωστό
διαδικτυακό κατάστημα ακριβώς στη μισή
τιμή από την οποία διατίθετο στη χώρα μας.
Σε όσες συζητήσεις είχα με καταστηματάρ-
χες του χώρου, όλοι παραπονιούνται για
την πειρατεία και πώς αυτή σκοτώνει την
αγορά. Για τον ελέφαντα στο δωμάτιο, τσι-
μουδιά. Αν κάθε game κοστίζει 20 ευρώ λι-
γότερα να έρθει από το εξωτερικό σε λιανι-
κή, σκεφθείτε πόσο φθηνότερα θα ήταν τα
παιχνίδια στην Ελλάδα μέσω κάποιας συμ-
φωνίας χονδρικής προμήθειας. Αν δεχτού-
με ότι η πλειονότητα των gamers είναι
έφηβοι, οι οποίοι με ένα μικρό χαρτζιλίκι
προσπαθούν να απολαύσουν το μεράκι
τους, το πρόβλημα φαίνεται ακόμη εντονό-
τερο. Είναι λογικό να αυξάνεται η πειρατεία
όταν ένας νέος ΑΑΑ τίτλος έρχεται στα ρά-
φια των καταστημάτων για 45-50 ευρώ. Το
μεγαλύτερο μέρος του κοινού δεν ξέρει ότι
τον ίδιο τίτλο μπορεί να τον προμηθευτεί
ολοκαίνουργιο από το εξωτερικό για περί-
που 30 ευρώ. Όταν τα δικά μας καταστήμα-
τα θεωρούν τα 30 ευρώ «προσφορά», την
ίδια στιγμή που οι συνάδελφοί τους του
εξωτερικού έχουν ήδη πέσει στα 10-12 ευ-
ρώ, καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για οργανω-
μένη αισχροκέρδεια στη χειρότερη περί-
πτωση και εγκληματική άγνοια της αγοράς
στην καλύτερη.
Όπως και να έχει, είναι πασιφανές ότι αυ-
τές οι πρακτικές τιμολόγησης ενθαρρύνουν
την πειρατεία περισσότερο απ’ οτιδήποτε
άλλο. Ένα παιχνίδι διατίθεται σε μία πλού-
σια έκδοση για μία λογική τιμή και μέχρι να
φτάσει στα ράφια των καταστημάτων μας
έχει μυστηριωδώς αποκτήσει ένα «καπέλο»
που το καθιστά άπιαστο όνειρο για την
πλειονότητα των υποψήφιων αγοραστών
του. Ένας πιτσιρικάς με 60 ευρώ στην τσέ-
πη (τα κάλαντα ήταν ανέκαθεν μία κερδο-
φόρα μπίζνα, μη με κοιτάτε έτσι!) μπορεί
να πάρει από το εξωτερικό δύο ΑΑΑ τίτ-
λους και να του μείνουν και ψιλά για το
Steam. Mε τα ίδια χρήματα στο εσωτερικό,
θα πάρει έναν τίτλο και με τα υπόλοιπα
ίσως βγάλει και καμιά τυρόπιτα. Για έναν
καλοπληρωμένο ενήλικο (έτερο είδος προς
εξαφάνιση στην ημετέρα) τα 15-20 ευρώ
της διαφοράς ίσως δεν είναι τίποτε μπρο-
στά στην ευκολία της απόκτησης ενός τίτ-
λου την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του,
την περιβόητη Day One. Αυτός ο μυθικός
ενήλικος όμως, αποτελεί ένα ελάχιστο τμή-
μα της υπό εξέτασης αγοράς. Ο έφηβος με
τα λαμπερά μάτια παραμένει το target
group των εγχώριων καταστημάτων, τα
οποία κάνουν πραγματικά ό,τι είναι δυνατό
για να τον απομακρύνουν.
PAYING IT FORWARD
Μπορεί με τις δεδομένες συνθήκες κά-
ποιος να μπει στον πειρασμό να «ξεγράψει»
την εγχώρια αγορά, να προμηθευτεί μία
από τις πάμπολλες διαθέσιμες προπληρω-
μένες κάρτες και να διάγει ήσυχα την gam-
ing ζωή του εκτός ελληνικής οικονομίας.
Κάτι τέτοιο όμως, είναι αφενός αυτιστικό,
αφετέρου, οδηγεί νομοτελειακά την εγχώ-
ρια αγορά σε συρρίκνωση και εξαφάνιση.
To ιδανικό θα ήταν η μαζική συσπείρωσή
μας ως gamers. Αν καθένας από εμάς
απλώς ξεκόψει και τραβήξει το μοναχικό
δρόμο του, το πολύ να κλείσουν δέκα ακό-
μη καταστήματα – μία τρύπα στο θολό και
ταραγμένο μας νερό. Αν όμως αρχίσουμε
να βομβαρδίζουμε καταστήματα και εισα-
γωγείς με μηνύματα, αν συμφωνήσουμε
–
και εδώ βοηθά πάρα πολύ η δύναμη του
Internet– ότι θέλουμε όχι τζαμπατζιλίκι,
αλλά δίκαιη και μερακλίδικη αντιμετώπιση
του χόμπι μας, τότε πιστεύω θα είμαστε σε
καλό δρόμο για να δούμε κάποια αλλαγή.
Δεν θέλω τίποτε περισσότερο από το να
μπορώ να κατέβω στο μαγαζί της γειτονιάς
μου και να πάρω έναν ΑΑΑ τίτλο την πρώτη
ημέρα κυκλοφορίας του, να τρέξω στη
σπηλιά μου και να τον ευχαριστηθώ. Βεβαί-
ως, είμαι γκικ από την κόλαση, αλλά δεν εί-
μαι θύμα. Και αφού γίνεται έξω, δεν βλέπω
γιατί να μη γίνεται και μέσα. Οργάνωση, με-
ράκι και ίσως μία μέρα να δούμε το Dishon-
ored και στα δικά μας ράφια σε νορμάλ τι-
μή. Μέχρι τότε, πόσοι έρχονται μαζί μου να
ξεκινήσουμε petition;
PC
Η συλλεκτική έκδοση του Witcher 2, το Ιερό Δισκοπότηρο των Συλλεκτικών Εκδόσεων. Στην ημετέ-
ρα, 25 ευρώ πάνω απ’ ό,τι στο μαγικό Ίντερνετ, έτσι, για το ροκ.
Σε όσες συζητήσεις είχα με
καταστηματάρχες του χώρου, όλοι
παραπονιούνται για την πειρατεία
και πώς αυτή σκοτώνει την αγορά.
Για τον ελέφαντα στο δωμάτιο, τσιμουδιά.
Η ισχύουσα αντιμετώπιση των καταστηματαρ-
χών δεν δείχνει να απέχει πολύ από αυτό...
