PC Master
60
(
YOU’RE NOT)WELCOME TO LEFTY’S
Στην εκκολαπτόμενη gaming καριέρα μας, είχαμε γίνει τα πά-
ντα. Από καουμπόηδες, ιππότες του Διαστήματος, ιππότες νορ-
μάλ, ζόρικοι αρχαιολόγοι, μυθικοί πρίγκιπες έως και ένα παράξε-
νο αγόρι με κουκούλα και μάτια αντί για πρόσωπο (ειδικό σπέ-
σιαλ μπόνους σε όποιον αναγνώστη πιάσει όλες τις αναφορές και
τις στείλει στο e-mail μου, μην ξεχνιόμαστε!). Ακόμη και τα
power-ups που μας συντρόφευαν στις ατέλειωτες περιπλανήσεις
μας ήταν βγαλμένα κατευθείαν από τον παιδικό μικρόκοσμό μας.
Πίτσα και αναψυκτικά, παγωτά, ζουμερά φρούτα, ήταν όλα εκεί
και μεταφράζονταν σε έξτρα «κανονάκια»
(
ζωές τις λέγανε οι φλώροι), πόντους και
με ό,τι τέλος πάντων μετρούσαμε την
gaming δεινότητά μας στις Π.Α. (Προ
Ατσίβμεντ) εποχές.
Τα πράγματα ζόρισαν όταν ανακαλύψα-
με τα κορίτσια, το Σατανικό Φύλο. Τίποτε
στα λατρεμένα παιχνίδια που λειτουργού-
σαν ως παιδαγωγοί, μέντορες, φίλοι και
διασκεδαστές μας δεν μας είχε προετοιμά-
σει γι’αυτό. Ο Rick Dangerous κάλυπτε
απολύτως τη 10χρονη ψυχή μας, αλλά
τρία-τέσσερα χρόνια αργότερα, ξαφνικά
ήταν λίγος. Χαζεύαμε το φεγγάρι χωρίς
χάρτη, δύο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά απ’
οποιαδήποτε σύνδεση με τη νέα πραγματι-
κότητά μας.
Και μετά εμφανίστηκε «εκείνη» η δισκέ-
τα. Έγραφε επάνω «Larry» ή ακόμη συχνό-
τερα, κάτι άσχετο για το ξεκάρφωμα –κα-
θώς ήμασταν βέβαιοι ότι και μόνο η αναφορά αυτού του ονόμα-
τος θα επέσυρε βιβλικές ποινές από τους γονείς μας– και είχε το
πιο μυστήριο και ζόρικο «κλείδωμα» που είχε εμφανιστεί σε παι-
χνίδι ως τότε. Μία σειρά τυχαίων ερωτήσεων οι οποίες, σύμφωνα
με τον Al Lowe, δημιουργό του παιχνιδιού, μπορούσαν να απα-
ντηθούν από κάθε ενήλικο του δυτικού ημισφαιρίου. Πλέον,
όπως ο ίδιος πάλι ευστοχότατα σαρκάζει, «το μόνο που μπορούν
να κάνουν αυτές οι ερωτήσεις, είναι να αποδείξουν πως είσαι πά-
νω από 41!». Για να μυηθούμε λοιπόν στα Ελευσίνια του Δαιμονι-
κού Φύλου, έπρεπε να ξέρουμε ποια διάολο ήταν η Πία Ζαντόρα,
ποιο single του Έλβις είχε γίνει Νο 1 το
1967
και τι στο καλό ήταν αυτοί οι μυστη-
ριώδεις Credence Clearwater Revival.
Όταν μας λάχαινε κάποια εύκολη ερώτηση
και καταφέρναμε επιτέλους να παίξουμε,
έπεφτε τηλέφωνο σε όλη τη γκικοπαρέα, η
οποία κατέφθανε σπίτι με όλη την ατσού-
μπαλη χάρη της προεφηβείας και έπαιρνε
θέσεις γύρω από το δίχρωμο μόνιτορ. Οι
γονείς έλαμπαν από περηφάνια που επιτέ-
λους τα βλαστάρια τους χρησιμοποιούσαν
τον υπολογιστή για τις «σχολικές εργασίες
τους» –ένα διαχρονικό και λατρεμένο ψέ-
μα, που μαθαίνω ότι περνάει ακόμη και σή-
μερα– και εμείς, με το λεξικό ανά χείρας,
προσπαθούσαμε να βρούμε το κλειδί του
παραδείσου. Το Leisure Suit Larry In The
Land of The Lounge Lizards ήταν το πρώτο
αληθινά «M Rated» παιχνίδι για το PC. Kαι
δεν είχε σεξ ούτε για δείγμα.
Εκεί, στα μαγεμένα τέλη της δεκαετίας του ’80,
η ζωή του νεαρού gamer ήταν απλή υπόθεση. Τρέχαμε
ψυχωτικά από το σημείο Α στο σημείο Β, αποφεύγοντας ή
καταστρέφοντας οτιδήποτε στεκόταν στο διάβα μας και
βρισκόμασταν σε απόλυτα αρμονική κοινωνία με την «ψυχή»
του γλυκά ακοινώνητου χόμπι μας. Ο ορισμός της ευτυχίας
ήταν ένα παγωτό, τρεις μήνες χωρίς σχολείο και κάτι
κακομάντζαλα πίξελ σε ένα δίχρωμο μόνιτορ. Η τελευταία
λέξη της τεχνολογίας έκανε τα πρώτα βήματά της
παράλληλα με τα δικά μας. Ήταν ωραία η ζωή, ήταν ωραία.
του Στέφανου «Borracho» Κουτσούκου
Από εδώ ξεκίνησαν όλα.
