Page 61 - PC Master τ. 275

61
PC Master
MADWORLD
Τι είναι όμως αυτό που ορίζει ένα παιχνίδι για ενηλίκους; Με μία
γρήγορη ματιά στο πίσω μέρος του κουτιού θα διαπιστώσουμε ότι
πρόκειται για «Υπερβολική χρήση βίας, σκηνές σεξ, χρήση ναρκωτι-
κών ουσιών, χυδαία γλώσσα», μία περιγραφή εξαιρετικά φτωχή και
σε καμία περίπτωση ενδεικτική της όποιας καλλιτεχνικής «ωριμό-
τητας».Η διαφορά μεταξύ παιδιού/εφήβου και ενηλίκου, όπως ορί-
στηκε έξοχα στη νουβέλα του Ray Bradbury, «Something Wicked
This Way Comes», είναι η ανάληψη ευθύνης για τις πράξεις μας. Το
παιδί σπάει το βάζο και τρέχει να κατηγορήσει το σκύλο. Ο ενήλι-
κος σηκώνεται και λέει «Ναι, ρε μάστορη, εγώ το έσπασα, τι να κά-
νουμε τώρα;» και δέχεται τις συνέπειες των πράξεών του. Η επί-
γνωση των συνεπειών κάθε πράξης και η συνειδητή επιλογή πορεί-
ας ασχέτως του κόστους είναι ίσως τα δύο χαρακτηριστικά που ξε-
χωρίζουν τον ενήλικο από τον ανήλικο.
Για πολλά χρόνια, οι περιορισμοί του game design ήταν τέτοιοι
που δεν ονειρευόμασταν ποτέ κάτι διαφορετικό από την απλή –ή
όχι τόσο απλή– μετάβαση από το σημείο Α στο σημείο Β. Φυσικά, η
εξέλιξη της τεχνολογίας όσο και η διαρκώς αυξανόμενη ηλικία μας
άρχισαν να δημιουργούν νέες απαιτήσεις. Θέλαμε παιχνίδια που να
προκαλούν την ψυχή και το μυαλό εκτός από τα αντανακλαστικά
μας. Παιχνίδια που θ’αναγνώριζαν ότι βγήκαμε στους ατέλειωτους
δρόμους, ζήσαμε άγριες μέρες, μεγαλώσαν τα γένια μας και τριγυ-
ρίσαμε σε κόσμους παράξενους και θαυμαστούς. Παιχνίδια που όχι
μόνο θα σέβονταν τα σημάδια που αφήνει η αληθινή ζωή, αλλά με
αυτά αφορμή, θα μας πήγαιναν ακόμη παραπέρα.
Η αρχή έγινε δειλά από την Bioware, η οποία πρώτη μας παρουσία-
σε –τουλάχιστον σε μία ολοκληρωμένη, mainstream υλοποίηση– κά-
ποια κομβικά σημεία της περιπέτειας, στα οποία μπορούσαμε να επι-
λέξουμε βάσει της ηθικής πυξίδας μας τη συνέχεια. Δεν υπήρχε σω-
στό και λάθος, μόνο η θέλησή μας για τον έναν δρόμο ή τον άλλο. Τις
πρώτες μέρες, φυσικά, οι επιλογές ήταν πρωτόγονα ασπρόμαυρες.
Διάλεγες αν θα ήσουν ο Πεφωτισμένος Δευτεροξάδερφος του Ιησού
ή ο Δαιμονικός Μπλακμέταλλος Άζγκαροθγκραγκ, Σφαγέας Παρθέ-
νων και Ορφανών και το παιχνίδι χωριζόταν σε δύο ξεκάθαρα χαραγ-
μένα μονοπάτια. Για την εποχή του, ήταν μία αποκάλυψη. Γρήγορα
όμως, αρχίσαμε να ζητάμε κάτι παραπάνω. Κάτι γκρίζο. Κάτι αληθινό.
NATURAL BLUES
Στο γέρμα του 2012 και τέσσερις μήνες πριν από το τέλος του
σύμπαντος κόσμου, έχουμε βιώσει μερικές από τις δυνατότερες,
πλέον άρτια υλοποιημένες εκδοχές του δυσεύρετου πραγματικού
παιχνιδιού για ενηλίκους. Εκεί που οι περισσότερες εταιρείες εκ-
μεταλλεύονται το δίπτυχο «Bυζιά και Αίμα» για να λανσάρουν
Η σκηνή αυτή είχε προκαλέσει σάλο μία φορά κι ένα καιρό. Για όλους
τους λάθος λόγους.