PC Master
62
Για αρκετά χρόνια, ειδικά από τα τέλη
της δεκαετίας του ‘80 και μετά,
υπάρχει μία ανομολόγητη και
άρρηκτη σχέση μεταξύ rock ’n’ roll
και video games. Kάτι τα περίπλοκα
Easter eggs που συχνά, ως αμύητοι
πιτσιρικάδες, δεν καταλαβαίναμε καν,
κάτι οι μακρυμάλληδες designers με
t-shirts συγκροτημάτων (αξέχαστος o
προ παρακμής John
Romero) και εσχάτως,
η πλήρης ενσωμάτωση
του αγαπημένου
μουσικού ιδιώματος στο
ίδιο το gameplay
πολλών τίτλων, μας δίνει
μία πρώτης τάξεως ευκαιρία
να εντρυφήσουμε στο
φαινόμενο. Ενισχυτές στο 11
λοιπόν και φύγαμε!
Του Στέφανου «Borracho» Κουτσούκου
LET THERE BE ROCK
Φυσικά, χρειάστηκε το game design να ξεπε-
ράσει τις Space Invaders ρίζες του και να αρχί-
σει να παίρνει –έστω και πρωτόγονα– τη μορφή
με την οποία το γνωρίζουμε σήμερα για να έχου-
με τα πρώτα δείγματα ενσωμάτωσης του rock ’n’
roll στο μαγικό και λατρεμένο κόσμο των video
games. To παρόν άρθρο έχει διπλή υπόσταση.
Πέρα από μικρό σεμινάριο επί των rock χρωμά-
των στο χαμαιλεοντικό κορμί του gaming, θα
απαντήσουμε και στο διαχρονικό, φλέγον φιλο-
σοφικό ερώτημα: τι διάολο είναι μία rock ’n’ roll
στιγμή και πώς γίνεται αυτή να μεταφράζεται σε
0
και 1 μέσα από ένα game; Ποιοι τίτλοι ξεπέρα-
σαν τα όρια μεταξύ παιχνιδιού και τέχνης για να
μας δώσουν μερικές πραγματικά αξέχαστες
εμπειρίες;
