R
eview
81
PC Master
δεχτώ τους τελευταίους όρους χρήσης πριν
καν μπορέσω να ολοκληρώσω το login.
Συμβουλή 1:
Μην παίξετε Dark Souls εάν
δεν είστε έτοιμοι να κατεβάσετε mods, να
πειράξετε παραμέτρους σε αρχεία ini, να
αντιμετωπίσετε τεχνικά προβλήματα του
Games For Windows Live.
Αν και έχω κονσόλες και έχω μία αξιοπρε-
πή εξοικείωση με gamepads, όταν κάθομαι
να παίξω στο PC, απλά πρέπει να παίξω με
πληκτρολόγιο και ποντίκι. Έχω συνδέσει το
desktop gaming με PC gaming και το… κα-
ναπέ gaming με κονσόλα. Οπότε στο PC
έχω παίξει από Assassin’s Creed, Batman,
Prince of Persia, Amalur και γενικώς πολλά
action games που απαιτούν gamepad, με
πληκτρολόγιο και ποντίκι, χωρίς ιδιαίτερα
προβλήματα. Νόμιζα ότι θα μπορούσα να
κάνω το ίδιο με το Dark Souls, αλλά τελικά
αυτό ήταν αδύνατον. Κατέβασα και ένα
mod που έκανε remap κάποια πλήκτρα και
βοηθούσε τον παίκτη που ήθελε να παίξει
με πληκτρολόγιο και ποντίκι, πάση θυσία.
Μάταιο! Όταν το Steam είχε γράψει πια
τρεις ώρες παιχνιδιού, ήταν το σημείο που
δεν άντεξα άλλο με το πληκτρολόγιο.
Βρήκα ένα Rumblepad 2 της Logitech σε
ένα συρτάρι και ετοιμάστηκα να παίξω το
Dark Souls όπως όλοι προτείνουν… αλλά
και πάλι είχα να αντιμετωπίσω τεχνικά ζητή-
ματα: δυστυχώς, το Dark Souls έχει πρόβλη-
μα με οποιοδήποτε χειριστήριο εκτός από
το 360, οπότε έπρεπε να κατεβάσω άλλο
ένα πρόγραμμα εξομοίωσης. Ωστόσο, το
πρόγραμμα αυτό έκανε conflict με το mod
που αφαιρούσε τον κέρσορα και έπρεπε να
το απενεργοποιήσω (απλά έκρυβα πια τον
κέρσορα σε μία γωνίτσα με το ποντίκι και
μετά έπαιζα με το pad).
Συμβουλή 2:
Μην παίξετε Dark Souls εάν
έχετε πρόβλημα να παίζετε με gamepad.
Το Dark Souls δεν εξηγεί τίποτα – και το
κάνει με έναν επιτηδευμένο, ελιτίστικο τρό-
πο. Είναι σχεδιαστικό λάθος η ανυπαρξία
tool tips ή εξηγήσεων; Είναι ο τρόπος του
για να πει «είμαι ένα ψαγμένο, hardcore παι-
χνίδι για λίγους»; Είναι άποψη και ζεν;
Γιατί μπορείς να σημαδέψεις με το bow,
αλλά όχι με το crossbow; Πώς στο καλό κά-
νεις άλμα; Γιατί το encumbrance έχει να κά-
νει με τον εξοπλισμό που φοράς, αλλά όχι
με αυτόν που κουβαλάς μαζί σου; Τι κάνουν
όλα αυτά τα αντικείμενα που βρίσκεις μπρο-
στά σου; Τι είναι το humanity, το kindle και
τα invasions; Tι είναι τα Covenants και τι δια-
φορές έχουν μεταξύ τους; Τελικά υπέκυψα
και κατέφυγα σε ένα από τα πολλά Wikis
που υπάρχουν στο Διαδίκτυο. Φυσικά, μετά
από λίγα λεπτά ανάγνωσης, οι περισσότε-
ρες απορίες λύνονται.
Αν ήμασταν στο 1990, όπου όντως ήμα-
σταν αναγκασμένοι να ψάξουμε, να πειρα-
ματιστούμε, να χαρτογραφήσουμε, να βα-
σανιστούμε, τότε, ναι, το Dark Souls θα μπο-
ρούσε να ισχυριστεί ότι είναι hard core (μου
άρεσε πραγματικά η έλλειψη χάρτη!). Σήμε-
ρα όμως είναι διαφορετικά τα πράγματα και
δεν νομίζω ότι ο μέσος παίκτης του Dark
Souls θα παίξει το παιχνίδι χωρίς μία βασική
καθοδήγηση από ένα Wiki ή forum. Φυσικά
και υποστηρίζω την άποψη «ας μην πάρουμε
τον παίκτη από το χεράκι και του τα εξηγή-
σουμε όλα», αλλά με μέτρο!
Θα πρέπει λοιπόν να παίζετε με ένα Wiki
ανοικτό, ενώ χρειάζεται αρκετό διάβασμα
από πριν, για να κατανοήσετε in-game ορο-
λογίες, μηχανισμούς και λειτουργίες (τίπο-
τα δεν εξηγείται από το ίδιο το παιχνίδι).
Εναλλακτικά, θα πρέπει να περάσετε τις δι-
πλάσιες ώρες για να τα ανακαλύψετε μόνοι
σας. Και φυσικά, δεν αναφέρομαι σε μυστι-
κά, easter eggs και κομμάτια του lore, σε
spoilers που χαλούν τη χαρά της εξερεύνη-
σης, αλλά σε βασικούς μηχανισμούς και
ορολογία.
Συμβουλή 3:
Μην παίξετε Dark Souls εάν
έχετε πρόβλημα να ψάχνετε on–line για
πληροφορίες.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ!
Το Steam είχε γράψει 8 ώρες παιχνιδιού
όταν άρχισα να παίζω πραγματικά το παι-
χνίδι – οι μισές από αυτές ήταν από δεκά-
λεπτα sessions εκνευρισμού και σύγχυσης
ή επειδή κάτι δεν δούλευε σωστά. Υπολο-
γίστε μερικές ακόμα ώρες σε φόρουμ,
wikis, mods sites και ακόμα λίγες σε κρύα
ντους, για να ηρεμήσουν τα νεύρα μου.
Έτσι λοιπόν και με το review, αργήσαμε
αλλά φτάσαμε στην «καρδιά» της παρου-
σίασης.
Στο ζοφερό κόσμο του Lordron υπάρ-
χουν κάποιοι άνθρωποι που φέρουν ένα
περίεργο σημάδι και οι οποίοι δεν μένουν
νεκροί όταν πεθαίνουν, αλλά γίνονται un-
dead. Αυτοί οι undead μαζεύονται σε ένα
φρούριο-άσυλο, όπου τους εγκαταλείπουν
για να σαπίσουν. Ένας τέτοιος Undead εί-
ναι και ο χαρακτήρας σας, που αποδρά. Κα-
θώς βγαίνει, μαθαίνει για μία προφητεία,
που λέει ότι όποιος αποδράσει από το άσυ-
λο, πρέπει να βρει και να χτυπήσει μία κα-
μπάνα. Αόριστα και στα τυφλά λοιπόν,
ακολουθούμε αυτόν το χρησμό… τα υπό-
λοιπα επί οθόνης, για να αποφύγουμε
spoilers. Το σενάριο, όπως και το παιχνίδι,
είναι αινιγματικό, ιδιότροπο και σε ιντριγκά-
ρει με την εκκεντρικότητά του.
Ο ανώνυμος Undead, που πεθαίνει ξανά
και ξανά, μου θύμισε κάτι από Planescape –
είναι αλήθεια ότι το Dark Souls με είχε γοη-
τεύσει από τη φήμη του και μόνο. Αν και
στην αρχή επιλέγουμε την «κλάση» του χα-
ρακτήρα μας, αυτή είναι μόνο μία αρχική,
πρώτη, έτοιμη πρόταση: στη συνέχεια μπο-
ρούμε να βάλουμε πόντους στα στατιστικά
που θέλουμε, να χρησιμοποιήσουμε όπλα
και spells που θέλουμε κ.λπ. Από εκεί και
πέρα, αρχίζουμε την περιπέτεια και την
εξερεύνηση: οι εχθροί που σκοτώνουμε
αφήνουν Souls, η νομισματική μονάδα με
την οποία αποφασίζουμε αν θα κάνουμε
Level Up ή αν θα αγοράσουμε αντικείμενα
Χρειαζόμαστε τέτοια
παιχνίδια, αλλά
παράλληλα δεν πρέπει
να συγχέουμε το
«
σκληροπυρηνικός» με
το «ακατέργαστος».
Παντού υπάρχει
χώρος για έναν
Μαύρο Δράκο…
Bonfire, το δίλημμα:
το χρησιμοποιείς ή
προχωράς;
