141
PC Master
του πιο μικρού casual, είναι μία περίπλοκη
διαδικασία, με πολλά απρόοπτα. Κάποια
από αυτά μπορεί να αποδειχθούν μοιραία
για ένα project. Το Haunts: The Manse
Macabre του Rick Dakan έχει γίνει το παι-
χνίδι-σύμβολο μίας τέτοιας περίπτωσης.
Έχοντας πετύχει το στόχο της, η ομάδα
του παιχνιδιού πήρε τα χρήματα και έπεσε
με τα μούτρα στη δουλειά. Απρόσμενες
συνθήκες, ωστόσο, οδήγησαν τους δύο
προγραμματιστές να εγκαταλείψουν το
project και να αφήσουν τον Dakan στα
κρύα του λουτρού, έχοντας ξοδέψει τα
χρήματα που κέρδισε από το Kickstarter
για τη δουλειά που είχε γίνει ως εκείνη τη
στιγμή και κανένα τρόπο να τη συνεχίσει.
Η ιστορία μοιάζει να έχει χάπι εντ τελικά,
καθώς ο Dakan άνοιξε την ανάπτυξη του
παιχνιδιού στην προγραμματιστική κοινό-
τητα και εθελοντές προγραμματιστές θα
τον βοηθήσουν να το ολοκληρώσει. Δεν
είναι, όμως, βέβαιο ότι όλα τα projects θα
στέκονται πάντα τόσο τυχερά.
Το ίδιο το Kickstarter δεν αναλαμβάνει
κάποια ευθύνη πέρα από τη μεταφορά
των χρημάτων στους δημιουργούς, εκτός
από τον όρο ότι, αν οι δημιουργοί δεν εκ-
πληρώσουν κάποιες από τις υποσχέσεις
τους, είναι υπόλογοι στους χρηματοδό-
τες τους. Αυτό όμως μικρή σημασία μοιά-
ζει να έχει, όταν ένας κατά τα άλλα τίμιος
δημιουργός έχει ξοδέψει τα χρήματα που
έχει κερδίσει, αλλά, παρ’ όλα αυτά, για
τον α ή β λόγο, δεν έχει καταφέρει να
ολοκληρώσει το παιχνίδι που υποσχέθη-
κε. Η μόνη οδός για τους χρηματοδότες,
τότε, πέρα από την πικρή αποδοχή ότι το
ρίσκο τους δεν έπιασε τόπο, είναι η δυ-
σάρεστη διαδικασία να κυνηγήσουν το
δημιουργό ζητώντας τα χρήματά τους πί-
σω, με όποια διέξοδο τους δίνει ο νόμος.
Πράγμα που μας φέρνει στο επόμενο ση-
μαντικό σημείο:
Προσεχουμε Πολυ ΠοΙο
project υΠοσΤηρΙζουμε
Μπορεί να μοιάζει αυτονόητο, αλλά
απλώς και μόνο η υπόσχεση ενός ποιοτι-
κού game ή ενός ηχηρού ονόματος δεν
είναι πάντα μία καλή αιτία για να αποχω-
ριστούμε τα χρήματά μας. Δεν πάει να εί-
ναι ο Sid Meier ο ίδιος που ζητάει χρήμα-
τα για να αναβιώσει το Pirates! με τη μη-
χανή ναυμαχιών του Assassin’s Creed III.
Κοιτάμε πάντοτε πολύ προσεκτικά το υλι-
κό που συνοδεύει την καμπάνια: την επί-
σημη ιστοσελίδα, τα βίντεο και τις περι-
γραφές. Προσέχουμε να υπάρχει έστω
κάποιο δείγμα ότι πίσω από όλα αυτά βρί-
σκεται μία λειτουργική ιδέα. Ο David
Braben μπορεί να θέλει να αναβιώσει το
Elite, αλλά τις πρώτες μέρες της καμπά-
νιας του δεν υπήρχε κανένα δείγμα του
project, πέρα από τον ίδιο να λέει:
«
Ωραία δεν θα ήταν αν...;».
Το Kickstarter και το crowdfunding γε-
νικότερα είναι ένας συναρπαστικός τρό-
πος χρηματοδότησης δημιουργικών προ-
σπαθειών – είναι αλήθεια ότι πολλά από
τα projects που έχουν χρηματοδοτηθεί
από την αγάπη του κοινού και μόνο, πολύ
δύσκολα θα έπαιρναν πράσινο φως από
τους σημερινούς, συντηρητικούς publish-
ers. Γι’αυτό και κάτι ακόμη που πρέπει να
έχουμε στο μυαλό μας είναι ότι, αν στα
καταστήματα ψηφίζουμε μία φορά με το
πορτοφόλι μας, στο Kickstarter ψηφίζου-
με δέκα – δηλώνουμε ξεκάθαρα την προ-
θυμία μας να υποστηρίξουμε καινοτόμες
ιδέες και νέες προσπάθειες και δημιουρ-
γούς. Τι είναι προτιμότερο, π.χ., τα υπερ-
φιλόδοξα Maia και Limit Theory ή μία ανα-
βίωση του Dizzy;
Χρησιμοποιώντας το Kickstarter ως μία
πλατφόρμα που επιτρέπει στους develop-
ers να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά
τους, γινόμαστε επενδυτές στο όνειρό
τους και στην τέχνη τους. Μπορεί κανείς
να πει ότι γινόμαστε ευεργέτες της τέ-
χνης, κατά μία έννοια. Το σίγουρο είναι
ότι δεν είμαστε απλοί πελάτες πια, γι’ αυ-
τό και δικαιούμαστε να έχουμε τις ανάλο-
γες απαιτήσεις από αυτούς, όπως διαφά-
νεια και ενημέρωση σχετικά με το πού πη-
γαίνουν τα λεφτά μας, και γι’αυτό και η
Aν στα καταστήματα ψηφίζουμε μία
φορά με το πορτοφόλι μας, στο
Kickstarter ψηφίζουμε δέκα, αφού
δηλώνουμε ξεκάθαρα την προθυμία
μας να υποστηρίξουμε καινοτόμες ιδέες και
νέες προσπάθειες και δημιουργούς.
To Maia.
Από το Limit Theory.
