Page 58 - PC Master τ. 280

PC Master
58
K
αι έπειτα απ’ όλα αυτά, ερωτώ εγώ ο έρμος: Γιατί;
Γιατί πρέπει το παιχνίδι που παίζω να με ενημερώνει
με κάθε ευκαιρία ότι είμαι άχρηστος και ότι δεν παί-
ζω σαν να έχω αφιερώσει την ζωή μου σε αυτό; Εί-
ναι όντως απαραίτητο αυτό; Μήπως να με άφηνε
πρώτα να τερματίσω το παιχνίδι, να εκπαιδευτώ και
να απομνημονεύσω τα mechanics του και μετά να με βαθμολο-
γούσε για να δω αν βελτιώνομαι; Είμαι σίγουρος ότι όλοι μας
βρεθήκαμε σε παρόμοια θέση σε κάποιο game. Κάποιοι απλώς
θέλουν να δουν τα ending credits χωρίς πολλά πολλά. Άλλοι πι-
στεύουν ότι όντως τα πηγαίνουν καλά, αλλά το παιχνίδι τους δια-
ψεύδει με συνοπτικές διαδικασίες. Τέλος, είμαι σίγουρος ότι
υπάρχουν και αυτοί που απλώς αδυνατούν να φτάσουν τις απαι-
τήσεις του παιχνιδιού και αποθαρρύνονται από την αισχρή αντι-
μετώπισή του. Όλοι μας όμως αναγκαζόμαστε να δεχόμαστε μη
εποικοδομητική κριτική. Ας πάμε να τα δούμε τα πράγματα λίγο
πιο αναλυτικά.
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ
Γράφοντας αυτές τις αράδες, σκέφτομαι το John Woo’s
Stranglehold. Διασκεδαστικό παιχνιδάκι, φόρος τιμής στα Hong
Kong action movies, αλλά και στην ταινία «Hardboiled», στην
οποία βασίζεται. Παρά τις μέτριες προς καλές κριτικές που έλα-
βε, κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα, κυρίως λόγω του kill
with style gameplay του. Ο ψηφιακός Inspector Tequila έπρεπε
να χοροπηδά δεξιά και αριστερά, να κρέμεται από πολυελαίους,
να καβαλά καροτσάκια κ.λπ. για να σκοτώνει τους εκατοντάδες
Σκοτώνεις δέκα κακούς, προχωράς στο
επόμενο δωμάτιο όπου σε περιμένουν
άλλοι είκοσι. Βγάζεις το machine gun
και αρχίζεις να θερίζεις την αίθουσα.
Φτάνεις στον τελικό boss, ο οποίος σε
οδηγεί σε πολλαπλά reloads μέχρι να
ξεπαστρέψεις αυτόν και τα πολυάριθμα
τσιράκια του. Τα καταφέρνεις, σε
ανταμείβει το παιχνίδι με μία cutscene
και ετοιμάζεσαι ψυχολογικά για την
επόμενη πίστα. Πριν απ‘ όλα αυτά
όμως, το παιχνίδι σε ενημερώνει για την
απόδοσή σου. Σε κρίνει, σου πετάει ένα
rating της τάξης του 23% και σου
κολλάει τη στάμπα «ΑΜΠΑΛΟΣ». Με ένα
μείγμα ντροπής, εκνευρισμού και
απορίας, κάνεις τα στραβά μάτια,
αγνοείς την αδιακρισία του παιχνιδιού
και πατάς το κουμπάκι Next Mission…
Του Βασίλη «Bilaros» Κασαπίδη, bil_aros@hotmail.com