PC Master
82
βλία του είναι παρόντα στο gaming υπό τη μορφή παιχνιδιών από
τη δεκαετία του 1980 ακόμα (Red Storm Rising, The Hunt for Red
October). Στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα δεν υπάρχει
gamer ο οποίος, ακόμα και αν δεν έχει παίξει, δεν γνωρίζει κά-
ποιες από τις πλέον επιτυχημένες σειρές που φέρουν το όνομά
του: Splinter Cell, Rainbow Six, HAWX, Ghost Recon, Endwar. Με
δεκάδες τίτλους υπό το όνομά του, ο Clancy είναι μάλλον ο πλέ-
ον «πολυπαιγμένος» συγγραφέας του χώρου του gaming, ενώ κι-
νείται πλέον άνετα μεταξύ των δύο χώρων, καθώς σε κάποιες
από τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις πρώτα κυκλοφορεί το παιχνί-
δι και μετά το ομώνυμο βιβλίο.
Ιδιαίτερη είναι και η περίπτωση του Frank Herbert και του διά-
σημου κόσμου του, «Dune». Ένα από τα γνωστότερα έπη της ιστο-
ρίας της επιστημονικής φαντασίας (το πρώτο βιβλίο κυκλοφόρησε
το 1965), το «Dune» έχει μεταφερθεί ουκ ολίγες φορές στις οθό-
νες μας, ξεκινώντας το 1992, με το ομώνυμο παιχνίδι της Cryo
Interactive, το οποίο αποτέλεσε ίσως την καλύτερη μεταφορά του
κόσμου του Herbert που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα. Οι παλαιότε-
ροι, κατά πάσα πιθανότητα, θα το θυμούνται: ένα ιδιαίτερο
adventure game, με στοιχεία strategy ήταν ένα από τα πρώτα
παιχνίδια που μεταφέρθηκαν σε CD-ROM, περιέχοντας πρωτοπο-
ριακά στοιχεία για την εποχή, όπως αποσπάσματα από την κινημα-
τογραφική μεταφορά του David Lynch, ομιλία για τους χαρακτή-
ρες και 3D rendered γραφικά στις οθόνες «ταξιδιού» του παίκτη.
Το Dune έχει μείνει δικαιολογημένα στην ιστορία ως ένα από τα
καλύτερα adventures όλων των εποχών, ενώ, πέρα από τα PC,
μεταφέρθηκε και σε Amiga και Sega Mega CD. Ακολουθήθηκε σύ-
ντομα (επίσης μέσα στο 1992) από το Dune II, της πάλαι ποτέ με-
γάλης Westwood Studios, της εταιρείας που δημιούργησε αργότε-
ρα το θρυλικό Command & Conquer, τον «πατέρα» των σημερινών
real-time strategy – για την ακρίβεια, το Dune II αποτελεί τον
«
παππού» τους, καθώς επρόκειτο για το πρώτο RTS «σύγχρονου»
τύπου, δημιουργώντας πρακτικά το genre: χωρίς το Dune ΙΙ δεν θα
υπήρχαν σήμερα παιχνίδια όπως το C&C, το Warcraft (και τα εκτός
genre παρεπόμενά του, όπως το World of Warcraft – αξίζει να ση-
μειωθεί πως ο πρώτος τίτλος της δημοφιλούς σειράς της Blizzard,
Warcraft: Orcs and Humans, κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά το
Dune II, το 1994) και το Starcraft. Ακολούθησαν ένα remake το
1998 (
Dune 2000) και το τρισδιάστατο Emperor: Battle for Dune,
του 2001, που, αν και σίγουρα αξιοπρεπέστατα, δεν κατέκτησαν
τις δάφνες των δύο πρώτων. Δυστυχώς, η τελευταία μεταφορά
του κόσμου του Dune ήταν όχι απλά κακή, αλλά καταστροφική:
το Frank Herbert’s Dune κυκλοφόρησε επίσης το 2001 και ήταν
ένα action adventure που (απόλυτα δικαιολογημένα, κατά τον
γράφοντα, ο οποίος, αν και λάτρης, δεν κατάφερε να το παίξει
πάνω από ώρα) σημείωσε παροιμιώδη αποτυχία, τόσο από το κοι-
νό όσο και από τους κριτικούς: ήταν ο τελευταί-
ος τίτλος της Cryo Interactive, που χρεοκόπησε
αμέσως μετά.
Σε παρεμφερές πλαίσιο, αξίζει να αναφερ-
θoύμε και στη μία και μοναδική απόπειρα μετα-
φοράς ενός εκ των πλέον δημοφιλών σειρών
φανταστικής λογοτεχνίας στα PC: το Wheel of
Time, βασισμένο στην ομώνυμη (και μακροσκε-
λέστατη) σειρά του Robert Jordan, κυκλοφό-
ρησε το 1999 και εντασσόταν στην κατηγορία
των FPS. Το ειρωνικό της όλης υπόθεσης ήταν
ότι το παιχνίδι ήταν πραγματικά καλό, αλλά το
«
έφαγαν» τα θηρία που άκουγαν σε ονόματα
όπως Unreal και Quake και τα οποία έκαναν
θραύση εκείνη την περίοδο. Το Wheel of Time
θεωρείται ένα από τα πλέον υποτιμημένα παι-
χνίδια που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ και δυ-
στυχώς μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια
καινούργια απόπειρα.
Geralt of Rivia: Πολύ σκληρός για να πεθάνει.
Call of Cthulhu: Dark Corners of the Earth. Λαβκραφτικές καταστάσεις
για γερά νεύρα…
