143
PC Master
κυρίως) που με κατέκλυσαν.
Ελπίζω σε δημοσίευση.
Keep up the good work!
Γιώργος Παπάς
Φίλε Γιώργο, καλώς ήλθες
στο 2013! Όλα είναι on-line πια,
φυσικό ακόλουθο είναι το ότι
και τα games θα γίνονται ολοέ-
να και πιο δικτυωμένα. Τα καλά
νέα είναι ότι καθένας μας μπο-
ρεί να παίξει ό,τι θέλει: αν δεν
θες να παίξεις (παράδειγμα) το
Diablo 3 που είναι μόνο on-line,
βάζεις ένα Diablo 1, το παίζεις
και ρετρό και είσαι άρχοντας!
Αγαπητό «PC Master», γεια σου και πάλι.
Αν με θυμάστε, είμαι ο νεαρός με την τρέλα για το
Timeshift. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που δημοσιεύσατε
το μήνυμά μου, και μάλιστα με τέτοιο αξίωμα. Για να σας αντα-
μείψω, έβαλα τόνους αυτήν τη φορά. Σας γράφω και πάλι για
άλλο ένα γεγονός που με προβλημάτισε, ξέροντας ότι εσείς
θα με ακούσετε.
Ένα βραδάκι πριν από λίγες μέρες έλιωνα το Assassin’s Creed
2 (
το καλύτερο της σειράς). Μετά από μία συμπλοκή ρουτίνας
στα σοκάκια της Βενετίας, ο τελευταίος φρουρός που απέμεινε,
αφού είπε τα σχετικά τύπου «spare me» και τέτοια, άρχισε να
τρέχει για να σωθεί. Εγώ ένιωσα την ανάγκη να τον κυνηγήσω.
Αφού του έκανα tackle, τον σήκωσα και παρ’ όλο που με παρα-
καλούσε να τον αφήσω, εγώ του έκοψα ανελέητα το λαιμό
μπροστά στη μισή Βενετία. Αυτό με έβαλε σε σκέψεις. Με παρα-
καλούσε ο κακομοίρης, έβλεπα τα γουρλωμένα μάτια του μες
στο φόβο, αλλά εγώ τον σκότωσα. Την επόμενη μέρα έλιωνα το
ίδιο παιχνίδι με έναν καλό μου φίλο. Ξαναέκανα το ίδιο επίτη-
δες, για να δω την αντίδρασή του. Ήταν παγερή. Τότε αναφώνη-
σα δήθεν για πλάκα: «Πω πω, ζήταγε τη ζωή του ο καημένος κι
εγώ τον έφαγα. Είμαι κτήνος». Και αυτός απάντησε: «Έλα μωρέ,
Α.Ι. ήταν». Τις επόμενες μέρες το σκεφτόμουν. Ναι, είναι Α.Ι.,
αλλά ένα παιχνίδι έχει την τάση να δείχνει την προσωπικότητα
και τη διάθεση του παίκτη στο gameplay (ρωτήστε τους κακό-
μοιρους τους τοξότες της Τοσκάνης μετά το τεστ μαθηματικών).
Γιατί λοιπόν τον σκότωσα, ενώ ζήταγε τη ζωή του; Μακάρι να το
έκανα επειδή ήταν απλά Α.Ι., αλλά δεν το έκανα για αυτό, επει-
δή εκείνη την ώρα δεν ήμουν ένας παίκτης, ήμουν ο Ezio (το πε-
ριβόητο immersion του AC2). Γιατί το έκανα λοιπόν; Όντας ευαί-
σθητος άνθρωπος, το γεγονός αυτό με ταρακούνησε και με
έβαλε σε σκέψεις. Εντάξει, το AC2 βασίζεται στο μηχανισμό
του… θανάτου (η ηδονή που ένιωσα όταν στραγγάλιζα τον Ro-
drigo Borgia ήταν απαράμιλλη και πραγματικά λυπάμαι που το
λέω αυτό), αλλά αυτός ο τύπος που σκότωσα εν ψυχρώ δεν
σκότωσε τον πατέρα μου (είπαμε, ως Ezio), ούτε καν με τραυ-
μάτισε (είπαμε, ως φονική πολεμική μηχανή). Γιατί λοιπόν;
Απλώς επειδή μπορούσα; Ίσως. Αλλά, όλοι εσείς οι gamers εκεί
έξω, την επόμενη φορά που θα κρατάτε τη ζωή ενός εχθρού
στα χέρια σας, σκεφτείτε λίγο (αλλά όχι πολύ, γιατί θα κάνει
counter grab) γιατί η συμπεριφορά σας στο gaming μπορεί να
αντικατοπτρίζει την προσωπικότητά σας. Αντίο, συμπονετικοί as-
sassins, τα λέμε στο φόρουμ.
Υ.Γ. 1: Παρατηρώ ένα κύμα νέων συντακτών στο περιοδικό.
Εύγε!
Υ.Γ. 2: Πώς θα σας φαινόταν ένα Flame War Altair vs Ezio;
Υ.Γ. 3: Mπορείτε να μου στείλετε συνημμένο αρχείο το review
του Assassin’s Creed 2; Αν μπορείτε και θέλετε, στείλτε το μου,
παρακαλώ!
Δεν έχεις άδικο –ειδικά μετά την περσινή Ε3, όπου έγιναν
ίσως υπερβολικές επιδείξεις βίας στα παιχνίδια που παρουσιά-
στηκαν– έχουμε όλοι λίγο-πολύ μπει σε σκέψεις. Δεν είναι κακό
να υπάρχει η επιλογή (για τους ενήλικες πάντα), αλλά πάντα
ένα παιχνίδι «απογειώνεται» όταν υπάρχει η ικανότητα να περά-
σεις ένα εμπόδιο χωρίς υπερβολική βία. Φυσικά, αυτό όταν γί-
νεται πάντα (σε ένα hack & slash ή ένα καθαρό shooter, απλά
είναι κομμάτι του gameplay). Σε παραπέμπουμε και στο «Edi-
tors’ Roundtable» του μήνα, για να διαβάσεις κάποιες μεμονω-
μένες απόψεις από το συντακτικό επιτελείο μας.
Ο… ΤΡΕΛΟΣ ΜΕ ΤΟ TIMESHIFT
H EΠIΣTOΛH TOY MHNA
Αντικατοπτρίζει τη δική σας προσωπικότητα;
OI AΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ (AΠΟ ΤΟ PCMASTER.GR/FORUM)
GamEs ΜΕ βΑθΙa
ΝΟhΜΑτΑ
Δεν πρόσεξα αν αναφέρθη-
κε παραπάνω, αλλά όταν μι-
λάμε για games με βαθύτερα
νοήματα, μία σειρά έρχεται
άμεσα στο μυαλό μου: Metal
Gear. Δεν είναι το τεράστιο και
άριστα δουλεμένο backstory,
ούτε το απίστευτο και πλού-
σιο gameplay, αλλά τα μηνύ-
ματα που περνά μέσα από κά-
θε Metal Gear ο Kojima προκα-
λούν έντονα συναισθήματα
και δίνουν το έναυσμα για
προβληματισμό σχετικά με το
παρελθόν, το παρόν και το
μέλλον της ανθρωπότητας.
Όποιοι έχουν ασχοληθεί εκτε-
νώς με τη σειρά, θα καταλά-
βουν τι εννοώ. Ίσως από τα
μόνα games που σε κάνουν
να κολλάς ακόμα και με τις
PSP κυκλοφορίες - ειδικά το
Peace Walker παρουσιάζει με
τον πλέον καυστικό τρόπο την
(
κατά τα άλλα) περίοδο ύφε-
σης του Ψυχρού Πολέμου.
Για το Assassin’s Creed θα
συμφωνήσω ότι είναι άλλη
μία σειρά που κρύβει βαθιά
νοήματα, αλλά κάπου το χά-
νει εις βάρος της ιστορικότη-
τας, και εξηγούμαι: τα δύο
πρώτα AC (δεν θα μιλήσω για
τα Brotherhood και Revela-
tions που τα θεωρώ ανούσια)
πάτησαν πάνω σε δύο «πια-
σάρικες» ιστορικές περιόδους
για να δημιουργήσουν έναν
μύθο που θα προσελκύσει
κόσμο. Αλλά πέρα από την
