R.M.:
Βασικά το GOG άλλαξε τελικά γνώμη και θα συμπεριλάβουν
το παιχνίδι πολύ σύντομα! Όσο για το Steam... το παλεύουμε.
Πιστεύω πως όντως η δημοσιότητα είναι ένας σημαντικός παρά-
γοντας. Όσοι έπαιξαν το TCL, έμειναν ενθουσιασμένοι (σ.σ.:
ισχύει), αλλά η πλειονότητα των gamers πιθανότατα ούτε που
το έχουν ακουστά. Αν κάποιος δεν παρακολουθεί την indie σκη-
νή, δύσκολο να το έχει πάρει χαμπάρι. Δεν έχουμε τη δυνατότη-
τα για διαφημίσεις (εδώ το ίδιο το παιχνίδι έχει μηδενικό
budget!) και έτσι η βασική πηγή δημοσιότητας είναι τα διάφορα
forums και το YouTube – το οποίο, παρεμπιπτόντως, έχει ένα
σωρό Let’s Play videos του TCL, τα οποία κάθομαι και χαζεύω με
τις ώρες! Οι χρήστες του YouTube έχουν συνεισφέρει απίστευτα
στην ψηφοφορία που τρέχει στο Steam Greenlight και επιπλέ-
ουν στέλνουν έξοχο feedback. Για έναν δημιουργό όπως εγώ,
όλα αυτά είναι φοβερά χρήσιμα και μου δίνουν ιδιαίτερη ευχαρί-
στηση. Νομίζω πως πολλοί gamers δεν αντιλαμβάνονται ότι το
TCL δεν αποτελεί ένα τυπικό point & click adventure, αλλά είναι
ικανό να συνεπάρει οποιονδήποτε, είτε είναι φαν του είδους εί-
τε όχι.
PCM:
Αρκετοί «πάλιουρες» δυσκολεύονται να αποδεχτούν το ότι
τα adventures που αγοράζουν, πλέον δεν πρόκειται να πάρουν
θέση στο ράφι, δίπλα στην περήφανη συλλογή τους από κουτά-
τα classics. Τι θα τους έλεγες για να τους πείσεις να αγκαλιά-
σουν την εποχή της ψηφιακής διανομής;
R.M.:
Τίποτε, βασικά, και εγώ ένας από αυτούς τους «πάλιουρες»
είμαι! Θα προτιμούσα ένα φυσικό αντίτυπο αντί ενός ψηφιακού
χωρίς δεύτερη σκέψη. Έχω ένα ράφι γεμάτο παιχνίδια, ορισμένα
από την εποχή του Grim Fandango! Αν ήταν στο χέρι μου, πρώτα
θα έβγαζα το παιχνίδι σε DVD και αργότερα σε
ψηφιακή έκδοση. Αλλά, δυστυχώς, πλέον τα
καταστήματα θέλουν να μοστράρουν μόνο το
Call of Duty, οπότε δεν βλέπω να γίνεται σύ-
ντομα κάτι τέτοιο. Να υπενθυμίσω, πάντως,
ότι μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το The
Cat Lady σε DVD από το ηλεκτρονικό κατά-
στημά μας και να το λάβει ταχυδρομικά.
Το μόνο πλεονέκτημα που βρίσκω στην
ψηφιακή διανομή είναι ίσως η ταχύ-
τητα, αφού μέσα σε 10 λεπτά
έχεις το παιχνίδι στα χέρια
σου χωρίς να χρειαστεί καν
να βγεις από το σπίτι. Ώσπου
να φτιάξεις καφεδάκι και να
κάνεις και ένα τσιγάρο, το
παιχνίδι είναι έτοιμο για να
το παίξεις!
PCM:
Πιστεύεις ότι τα adventures θα μπορούσαν να δανειστούν
ιδέες από το gameplay ή τις αφηγηματικές τεχνικές άλλων
genres;
R.M.:
Βεβαίως! Μου τη δίνει που για τα περισσότερα adventures ο
χρόνος έχει σταματήσει. Υπάρχουν ένα σωρό δυνατότητες στο
είδος, αλλά οι developers φοβούνται να πειραματιστούν, θεωρώ-
ντας ότι έτσι θα αποξενώσουν τους old school οπαδούς τους.
PCM:
Είναι τα video games σε θέση να «συζητήσουν» σοβαρά,
ενήλικα θέματα με ουσιώδη τρόπο; Γιατί είναι τόσα λίγα εκείνα
που το τολμούν;
R.M.:
Γιατί τα παιχνίδια κυρίως σε βάζουν να εξολοθρεύεις κόσμο.
Δεν πολυσκοτίζεσαι με το ποιοι είναι αυτοί που καθαρίζεις, είναι
απλώς απρόσωπα sprites που ξεπηδάνε στην οθόνη σου. Και εί-
ναι πολλά αυτά που μπορούν να γίνουν προς αυτή την κατεύ-
θυνση, αλλά συνήθως εμπεριέχουν ρίσκο, κάτι που σημαίνει ότι
τέτοια projects δεν εξασφαλίζουν χρηματοδότηση. Μόνο απε-
γνωσμένοι, παλαβοί μοναχικοί λύκοι σαν και του λόγου μου θα
δοκίμαζαν να καταπιαστούν με τέτοιες θεματικές και, εδώ που
τα λέμε, έχω εκπλαγεί και εγώ με το πόσο καλά τα κατάφερα σε
αυτόν τον τομέα. Ίσως να στάθηκα τυχερός. Όταν ασχολείσαι με
ένα τέτοιο αντικείμενο, βαδίζεις διαρκώς σε τεντωμένο σκοινί
και είναι εξαιρετικά εύκολο να την πατήσεις. Άλλα άμα τα κατα-
φέρεις, βγαίνει κάτι καλό. Κάτι πραγματικά καλό.
PCM:
Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, Rem, ήταν πραγματικά απο-
λαυστική η κουβέντα μαζί σου!
PC
PC Master
58
Πολύ σπουδαίος ο ρόλος της απώλειας στο παιχνίδι.
Ακόμα και σε εξωτερικούς χώρους, η αί-
σθηση της κλειστοφοβίας δεν εγκαταλεί-
πει ποτέ τον παίκτη.
Δε φαντάζομαι το νοσοκομείο όπου εργάζεται ο Remigiusz να έχει δια-
κοσμήσει τη ρεσεψιόν του κατ’ αυτόν τον τρόπο...
