PC Master
64
Μ
ία καλή ιστορία, εκτός από κινητήριος δύ-
ναμη πίσω από το gameplay και τους χαρα-
κτήρες του παιχνιδιού, είναι κάτι παραπά-
νω από σημαντική για την ποιότητα της
εμπειρίας που θα αποκομίσει κάποιος. Εξί-
σου σημαντικός, όμως, είναι και ο τρόπος
με τον οποίο αποκαλύπτεται αυτή η ιστορία, όλες οι τεχνικές
και τα ευρήματα που χρησιμοποιεί ο δημιουργός για να σε
«
ρουφήξει» μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού και να αισθαν-
θείς ότι βρίσκεσαι μέσα σε ένα περιβάλλον συμπαγές, όπου
οι πράξεις σου έχουν νόημα. Αυτό ούτε το τρέιλερ, ούτε το
οπισθόφυλλο, συχνά ούτε καν ένα review είναι ικανά να σου
το μεταφέρουν.
ΑΝΟΙΞΕ ΑΥΤΟ ΤΟ PC, ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ
Όλες οι μορφές τέχνης, από τις κυνηγετικές τοιχογραφίες
των προϊστορικών χρόνων έως το «Game of Thrones», χρησι-
μοποιούν κάποια μορφή αφήγησης, γιατί εμείς οι άνθρωποι
είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι να αντιλαμβανόμαστε
τα ερεθίσματα πιο εύκολα όταν υπάρχει μία ιστορία από πί-
σω. Ως πιο πρόσφατα και τεχνολογικά εξελιγμένα δημιουρ-
γήματα, τα video games –θεωρητικά– έχουν στη διάθεσή
τους όλες τις μορφές τέχνης (άρα και αφήγησης), καθώς και
συναρπαστικές νέες δυνατότητες storytelling που δεν ήταν
διαθέσιμες παλιότερα. Δυστυχώς, αρκετοί επαγγελματίες
«
γραφιάδες» που δραστηριοποιούνται στο χώρο, όπως η
Rhianna Pratchett (Mirror’s Edge, Tomb Raider) και ο Erik
Wolpaw (Psychonauts, Portal 1 και 2), παραδέχονται ότι το
Για κάποιους, η ραχοκοκαλιά ενός παιχνιδιού είναι το gameplay. Για άλλους,
αρκεί μία ματιά στα screenshots για να αποφασίσουν αν αξίζει ή όχι να
ασχοληθούν μαζί του. Υπάρχουν, όμως, και οι πιο μερακλήδες, που
επιλέγουν να διαβάσουν πρώτα την περίληψη της κεντρικής ιστορίας.
Του Αντώνη «maladroid» Βαλασιάδη
Το Planescape: Torment έγινε διάσημο για τα εξαιρετι-
κά προσεγμένα κατεβατά, καθώς και τις πολυάριθμες
επιλογές διαλόγου που περιλάμβανε.
Παίζοντας ως Malkavian στο VTM: Bloodlines, ακόμη και η γραμμα-
τοσειρά δείχνει να έχει πάρει LSD. Immersive much?
