R
eview
να ότι το σύστημά μου την… άκουγε. Πά-
ντως, μην ανησυχείτε, ακόμη και στις χα-
μηλότερες αναλύσεις το Crysis 3 οπτικά
δεν γίνεται να βαθμολογηθεί με κάτι χαμη-
λότερο από «άριστα»: ακολουθώντας την
παράδοση των προκατόχων του, είναι πο-
λύ μπροστά από οτιδήποτε άλλο έχω δει
τελευταία στα fps.
PREDATOR, γΑΤΑκΙ, κΑνΕ ΑκΡΗ!
ΕΡχΕΤΑΙ Ο PROPhET
Gameplay. Ye gods, gameplay. Στη συ-
ντακτική ομάδα του PC Master υποτίθεται
πως είμαι ο κατεξοχήν strategy συντά-
κτης, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως είμαι
υπεράνω των fps και των rpg, καθώς τα
απολαμβάνω όσο ο μέσος gamer, όταν
πρόκειται για τίτλους που πραγματικά αξί-
ζουν. Κάπως έτσι την είχα πάθει με το
πρώτο Crysis, το οποίο είχα αγοράσει γύρω
στο 2008, αλλά εδέησα να το παίξω «κα-
νονικά» μόλις το 2011 (είναι μεγάλο το
queue…). Για να πω την αμαρτία μου, ο
λόγος που το είχα στην αναμονή τόσο και-
ρό ήταν επειδή θεωρούσα πως το hype
γύρω από το παιχνίδι είχε να κάνει κυρίως
με τα γραφικά, μέχρι που είπα να το ξεκι-
νήσω και να ασχοληθώ μαζί του όπως
«
πρέπει». Και έπαθα ζημιά, όχι τόσο για τον
«
ανοικτό» sandbox χαρακτήρα του (για να
είμαι ειλικρινής, δεν είμαι τόσο fan των
τόσο «ανοικτών» παιχνιδιών) όσο για τις
φοβερές μάχες του, τις οποίες ο παίκτης
μπορούσε να προσεγγίσει πραγματικά
όπως ήθελε. Θέλετε stealth; Κανένα πρό-
βλημα. All guns blazing; ΟΚ! Συνδυασμός
και των δύο; Μέσα! Ωστόσο, μία «γκρίνια»
μου ήταν το σύστημα ελέγχου της
nanosuit: ο χειρισμός αυτής και των δυνα-
τοτήτων της δεν ήταν τόσο «ομαλοποιημέ-
νος» όσο θα ήθελα, για να πει κανείς ότι
καθιστούσε τις δυνατότητές της αναπό-
σπαστο κομμάτι του παιχνιδιού σου (δεν
έβγαιναν, «φυσικά», έπρεπε να το σκέφτε-
σαι, να το επιλέγεις κ.λπ). Αυτό άλλαξε
στο Crysis 2, προς το πολύ καλύτερο: πλέ-
ον ο παίκτης ήταν «ένα» με τη nanosuit,
χρησιμοποιούσε ενιαία τις φοβερές νανο-
τεχνολογικές της δυνατότητες, χωρίς να
χρειάζεται να «σταματά» και να το «σκέ-
φτεται», κάτι που μου έκανε πάρα πολύ
καλή εντύπωση, καθώς ένιωσα πως το
Crysis ήταν ακριβώς όπως έπρεπε να είναι.
Στο Crysis 3 το έχουν κρατήσει αυτό – και
για την ακρίβεια, το έχουν εξελίξει ακόμα
παραπάνω, βάζοντας επιπλέον δυνατότη-
τες στο «πακέτο»: πέρα από τις γνωστές
μας… υπερδυνάμεις (ταχύτητα, θωράκιση,
δύναμη, cloak), το tactical visor δίνει επι-
πλέον δυνατότητες «αναγνώρισης» μίας
κατάστασης, ενώ το nanovision (αν και,
πρακτικά μιλώντας, εγώ δεν το πολυχρησι-
μοποίησα) δίνει έναν κατεξοχήν «κινημα-
τογραφικό» αέρα, καθώς τα βλέπετε
όπως… ο Predator! Γενικότερα, όπως γίνε-
ται πολύ γρήγορα αντιληπτό, το Crysis 3
αντλεί πολλές ιδέες από τις δημοφιλείς
σειρές ταινιών και παιχνιδιών, με πρωτα-
γωνιστές τους γνωστούς δύσμορφους
εξωγήινους κυνηγούς, καθώς θεματικά και
στο Crysis 3 καλείστε να αναλάβετε το ρό-
λο ενός κυνηγού – για την ακρίβεια, του
πιο επικίνδυνου σε όλο τον πλανήτη. Και
έτσι φτάνουμε σε ένα βασικότατο στοιχείο
του gameplay του Crysis 3: το τόξο.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, στο
παιχνίδι θα βρείτε και θα χρησιμοποιήσετε
πολλά όπλα, με πολύ εντυπωσιακές δυνα-
τότητες και πολύ καλή αίσθηση όσον αφο-
ρά στη χρήση και τα αποτελέσματά τους
(
τα περισσότερα αποτελούν «εξελιγμένες»
εκδόσεις των όπλων που έβρισκε ο παί-
κτης στα προηγούμενα παιχνίδια, όπως το
γνωστό στους βετεράνους των nanosuits,
SCAR), ειδικά από τη στιγμή που παραμέ-
νει η δυνατότητα παραμετροποίησής τους.
Επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα χρήσης
όπλων των εξωγήινων Ceph, εάν θέλετε
να τους δώσετε μία γεύση από το ίδιο
τους το φάρμακο, ενώ φυσικά δεν γίνεται
να παραμελεί κανείς και τις επιθετικές δυ-
νατότητες της ίδιας της στολής (υπερενι-
σχυμένα κλωτσομπουνίδια, stealth kills
κ.λπ).
Αλλά αυτό που θα σας μείνει περισσότε-
ρο από όλα είναι το high-tech τόξο
«
Predator» που σας πασάρει στην αρχή του
παιχνιδιού ο Psycho, και η Crytek και η
Electronic Arts μοστράρουν στο εξώφυλ-
λο, φροντίζοντας εδώ και μήνες να περά-
σουν στην αντίληψη του κοινού ως το «κύ-
ριο όπλο» του παιχνιδιού. Όταν το είχα
πρωτοδεί, είχα ψιλοξενερώσει: τι τζάμπα
ποζεριά είναι αυτή, εδώ μιλάμε για
nanosuits και εξωγήινους, με φλωριές τύ-
που Legolas θα ασχολούμαστε; Και μετά
(
χμ) το χρησιμοποίησα και διαπίστωσα ότι
δεν μιλάμε για Legolas, αλλά για κάτι ανά-
μεσα σε (μαντέψτε…) Predator και John
Rambo (μπορείτε να ρίχνετε και ειδικά βέ-
λη, με εκρηκτικές και άλλες κεφαλές –
now we’re talking!).
Η πεμπτουσία του τόξου είναι ότι μπο-
ρείτε να το χρησιμοποιείτε ενώ βρίσκεστε
σε stealth mode. Κοινώς, πιο Predator δεν
πάει: είστε αόρατος, οι εχθροί κινούνται
γύρω σας, αναζητώντας την κρυψώνα σας,
και εσείς τους μονοχιτιάζετε χωρίς να μπο-
ρούν να δουν από πού τους ήρθε. Άλλο να
το περιγράφει κανείς και άλλο να το κάνει:
η πώρωση που βγάζει ο συγκεκριμένος
συνδυασμός είναι μοναδική, σε σημείο που
είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αποτελέσει το
κύριο όπλο σας στην περιπέτεια (ακόμα και
αν τα βέλη-πυρομαχικά είναι περιορισμένα
σε σχέση με αυτά των συμβατικών όπλων).
Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι στον ειδικό
Τύπο είναι πολλοί αυτοί που γκρινιάζουν
επειδή θεωρούν το «ενισχυμένο» stealth
mode με τη χρήση του τόξου έναν
overpowered συνδυασμό που κάνει το παι-
χνίδι πολύ εύκολο (ειδικά σε σύγκριση με
PC Master
92
Σκοτάδι, βροχή, ελικόπτερα, εκρήξεις, high-
tech τόξα, νανοτεχνολογικοί θόλοι… sci-fi
shooter at its best.
Τελικά, ο Psycho ήταν λεβεντιά…
Η Νέα Υόρκη κατά τα τέλη του 21ου αιώνα είναι κάπως… αλλαγμένη. Δεν βρίσκετε;
