125
PC Master
ΑΛΛΕΣ ΠΕΝΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ XΡΟΝΙΑ
DOUBLE
DRAGON II
Ήταν τα επικά χρό-
νια όπου τα «παιχνί-
δια ξύλου» μεσουρα-
νούσαν. Η ιδέα απλή
και άμεση: Παίρνου-
με δύο (για να παί-
ζουμε και διπλό) κα-
λογυμνασμένα αγό-
ρια που προσπαθούν
να διασώσουν μία αιθέρια ύπαρξη ή να εκδικηθούν το θάνατό της,
και απέναντί τους βάζουμε έναν ορυμαγδό από καθάρματα, εμπό-
ρους ναρκωτικών, μπράβους, προαγωγούς και λοιπά κατακάθια της
κοινωνίας που προσπαθούν να μας σταματήσουν. Κούνια που τους
κούναγε… Έχουν να φάνε το στειλιάρι της ζωής τους!
Όταν πρωτόπαιξα το Double Dragon II, δεν είχα δικό μου υπολογι-
στή. Είχα γνωρίσει τότε κάτι τυπάκια που μίλαγαν συνεχώς γι’ αυτό
και μελετούσαν ευλαβικά κάτι χειρόγραφα με τα διάφορα combos.
Μία μέρα τους ακολούθησα στο «μυστικό μέρος» στο οποίο έπαιζαν
αυτό το επικό beat ’em up. Όχι, δεν ήταν κάποιο «ουφάδικο»…
Ήταν μία από τις πρωτοεμφανιζόμενες σχολές υπολογιστών, που
τις κενές ώρες επέτρεπε σε όλα τα gaming λιγούρια να πηγαίνουν
και να παίζουν κανένα παιχνιδάκι - με απώτερο σκοπό, βέβαια, τον
προσηλυτισμό νέων μαθητών…
INDIANA
JONES AND
THE LAST
CRUSADE
Μιλάμε φυσικά για
το Adventure παιχνί-
δι που εξέδωσε η
Lucasarts και όχι για
το ομότιτλο και αδιά-
φορο Action. Η κινη-
ματογραφική αναζήτηση του Άγιου Δισκοπότηρου από τον τολμηρό
αρχαιολόγο συνεχίστηκε στις οθόνες μας. Αυτός ο τίτλος ήταν ένα
ακόμα λιθαράκι στον τιτάνιο αγώνα που έδινε εκείνο τον καιρό η
εταιρεία για να σταθεί στο ύψος της –τότε παντοκράτειρας και
«
Adventurομάνας»– Sierra. Κάτι που τελικά κατάφερε, και με το πα-
ραπάνω. Θυμάμαι πόσο υπέροχο ήταν το να κραδαίνω το χειρόγρα-
φο σημειωματάριο με τα γραπτά του πατέρα του Indy, που περιείχε
η συσκευασία του παιχνιδιού. Θυμάμαι τα μπουνίδια που έπαιξα με
τους ναζί. Θυμάμαι την πτήση με το ζέπελιν. Θυμάμαι την αγωνιώδη
περιπλάνηση στο γερμανικό κάστρο. Θυμάμαι τις θανατηφόρες δο-
κιμασίες στο ναό. Θυμάμαι, θυμάμαι, θυμάμαι… Ευχαριστώ πολύ,
Lucasarts!
IRON LORD
Μια φορά κι έναν
καιρό όλα ήταν υπέ-
ροχα στο Βασίλειο
της «Πράσινης Χώ-
ρας», μέχρι που επέ-
στρεψε ο Zolphar, ο
χαμένος αδερφός
του βασιλιά Tibor.
Με τη χρήση μαύρης
μαγείας, σκότωσε το
νόμιμο μονάρχη, ενώ
οι δαιμονικές ορδές του κατέλαβαν το παλάτι. Μέσα στο γενικό μα-
κελειό που ακολούθησε, ο Malthom, ο αρχηγός της βασιλικής σω-
ματοφυλακής, κατάφερε να διασώσει το μονάκριβο διάδοχο του
θρόνου και να τον οδηγήσει βαθιά μέσα στο αχανές δάσος, αναζη-
τώντας βοήθεια από τον ηλικιωμένο μάγο που κατοικούσε εκεί. Από
αυτόν ο Malthom έμαθε την προφητεία: «Μόνο ένας με το ίδιο αίμα
μπορεί να νικήσει τον σατανικό Zolphar...». Έτσι, ο γηραιός πολεμι-
στής αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του στην ανατροφή και τη
διαπαιδαγώγηση εκείνου του βρέφους, που κάποια στιγμή έγινε
ένας δυνατός άντρας, που τώρα αναζητά εκδίκηση… Για να πάρετε
μια καλή εικόνα για το τι έχω περάσει συντροφιά με αυτό το
«
Action Adventure» της Ubisoft, θα χρειαστεί να περιμένετε την έκ-
δοση των απομνημονευμάτων μου. Προς το παρόν, μείνετε στο τρί-
πτυχο: Πόνος-Οργή-Τιμή.
LAKERS VS CELTICS AND THE NBA PLAYOFFS
Κακά τα ψέματα: Όλοι εμείς οι άνω των τριάντα προλάβαμε ένα
NBA που ίσως να μην ξαναεμφανιστεί ποτέ. Μία εποχή που ορίζεται
από τον αέρινο Michael Jordan και φτάνει μέχρι τον διάττοντα
αστέρα Shawn Kemp. Τέλος πάντων, και ο Kobe καλός είναι. Οι προ-
γραμματιστές αυτού του παιχνιδιού προφανώς ήταν συγγενείς ή
κολλητοί του μυθικού Kareem Abdul Jabbar. Δεν εξηγείται αλλιώς
το πώς αυτός ήταν ο μοναδικός παίκτης του παιχνιδιού με ενσωμα-
τωμένη τη «σήμα κατατεθέν» ραβέρσα του.
SHINOBI
Το κλασικό coin-op της Sega ήταν το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα σε
δικό μου μηχάνημα. Ναι, σε δικό μου, όχι κάποιου άλλου, όπου όλοι
συνωστιζόμασταν για να παίξουμε μία φορά το εικοσάλεπτο. Σε δι-
κό μου, που να πάρει! Περιττό να σας πω ότι τον πρώτο καιρό χάθη-
κα ολοκληρωτικά από την αλάνα (και έκλαιγαν όλα τα αλάνια),
όπου έπαιζα κρυφτό, μήλα και «αγαλματάκια ακούνητα κι αμίλητα».
Ε, σιγά-σιγά άρχισα να ξεμυτίζω αργά τα απογεύματα, με μαύρους
κύκλους γύρω από τα
μάτια και μία ισχυρή
αίσθηση αποπροσα-
νατολισμού. Θυμάμαι
επίσης ότι είχα γίνει
και αντικείμενο χλευ-
ασμού από τους συ-
νομηλίκους μου λόγω
της πώρωσης που με
είχε καταλάβει.
