χτύπαγε κόκκινο στην προσπάθειά μου
να αποδράσω, αλλά και να φιλοδωρήσω
τους διώκτες μου με δυο-τρεις «ευχετή-
ριες» τορπίλες! Δεν υπήρχε στιγμή ηρε-
μίας σε εκείνη την απίστευτη campaign.
Κι ακόμα κι αν υπήρχαν στιγμές ανάπαυ-
λας, ήξερα ότι έπρεπε να σπεύσω στη
Σκωτία για ανάκτηση δυνάμεων.
Το επιστέγασμα της απίστευτης
gaming απόλαυσης που βίωνα, ήταν
όταν το παιχνίδι εμφάνιζε cutscenes με
τις πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις
σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν τα είχα πάει
καλά μέχρι τότε, τα νέα θα ήταν καλά
και το ηθικό μου θα αναπτερωνόταν. Αν
Aye-Aye captain!
Αχ, εποχές… Η τελική οθόνη της campaign (την οποία πρωτοείδα
ασπρόμαυρη).
