139
PC Master
νούσαν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις (γενέ-
θλια, γιορτές, Χριστούγεννα κ.λπ.).
CitizenMac:
Ah, good times.
Maladroid:
Έλα, όμως, που τότε άνοιξε
στην Καβάλα ένα One-Way και κάθε μέρα
ήμουν εκεί να χαζεύω τα κουτιά.
Pamperas:
Μπας και η ιστορία τελειώνει
με το μητρώο σου λερωμένο;
Maladroid:
Όχι, αλλά μία μέρα πήγα στα
μουλωχτά, μετά το σχολείο και τσίμπησα
μία υπερσυλλεκτική έκδοση Gabriel Knight
που είχε μέσα τα δύο πρώτα παιχνίδια,
νουβέλα του Sins of the Fathers,
soundtrack, το κόμιξ-εισαγωγή του 3, μία
ομορφιά ήτανε γενικά κι έκανε μόλις 7.000
δρχ.! Πώς να πεις όχι;
Alkis21:
Ε και ποιο ήταν το πρόβλημα;
Maladroid:
Το πρόβλημα ήταν ότι δεν
ήθελα να το μάθουν οι γονείς μου κι έτσι
άδειασα τα περιεχόμενα στην τσάντα και
τα έβαλα λαθραία στο σπίτι. Αλλά όταν αρ-
γότερα την άνοιξα ολόχαρος για να χαϊδέ-
ψω το loot, τραγωδία: το CD του Sins of
the Fathers είχε γλιστρήσει από τη θήκη
του και ποδοπατήθηκε από Μαθηματικά,
Φυσική, Νεοελληνική Λογοτεχνία, you
name it. Scratched to death.
Bilaros:
Ouch.
Alkis21:
Όχι, ρε φίλε.
CitizenMac:
(
Vader) NOOOOOOOOO!
Pamperas:
Ενός λεπτού σιγή για τον
άδοξο θάνατο ενός τίμιου Schattenjager.
Maladroid:
Ευτυχώς, η ιστορία έχει
happy ending: κατάφερα να ψήσω ένα φι-
λαράκι να αγοράσουμε ξανά το πακέτο ρε-
φενέ, εγώ κράτησα το GK1 κι εκείνος όλα
τα υπόλοιπα! Αλλά η θέα του καταγρα-
τσουνισμένου CD θα με στοιχειώνει για πά-
ντα...
Alkis21:
Τιμωρήθηκες προτού καν χαρείς
την αμαρτία σου.
Pamperas:
Μου αρέσουν οι ιστορίες με
ευτυχισμένο τέλος. Άι στο καλό, συγκινή-
θηκα.
SpartacusGR:
Τώρα που είπες One-Way,
θυμήθηκα και μία δική μου παρασπονδία.
Ήταν πίσω στο 1999 όταν, αμούστακο αγό-
ρι ακόμη με κοντά παντελονάκια, λιγου-
ρεύτηκα το Resident Evil 2 που έκανε, θυ-
μάμαι, 11.000 δρχ. Είχα καταφέρει μετά
κόπων και βασάνων να συγκεντρώσω τις
10.
Λοιπόν, μεγαλύτερη ντροπή από την
τράκα που έκανα εκείνο το απόγευμα για
να μαζέψω το υπολειπόμενο χιλιάρικο, δεν
θυμάμαι να έχω νιώσει.
Alkis21:
«
Ρε φίλε, έχεις ένα κατοστάρι-
κο...»
CitizenMac:
Χαχαχαχα!
Maladroid:
Crowdfunding before it was
cool.
SpartacusGR:
Έτσι ακριβώς. Και το χει-
ρότερο είναι ότι είναι δύο-τρία χρόνια που
ψάχνω να βρω πού το έβαλα και δεν το
βρίσκω. Το έχασα, αν είναι δυνατόν!
Bilaros:
Έρανος και Τιμωρία.
Pamperas:
Όπα, το έδωσες μήπως στη
μάνα σου να σου το φυλάξει; Γιατί τότε θα
βρίσκεται στο ίδιο μέρος με ένα σωρό δικά
μου!
SpartacusGR:
Άσ’ τα, κλασική απάντηση
όταν τη ρωτάς πού είναι έπειτα από καιρό:
«
Και πού θέλεις να ξέρω; Πειράζω εγώ τα
πράγματά σου;»
Alkis21:
Μα τι στην ευχή, πηγαίνουν σε
καμιά κρυφή σχολή όλες τους και μαθαί-
νουν τις ίδιες ατάκες;
Maladroid:
Cliffhanger-ερώτημα που θα
απαντηθεί σε επόμενη συνάντηση. Στο
επανιδείν, λοιπόν και μην ξεχνάτε: οι
gaming αμαρτίες συγχωρούνται μόνο όταν
αξίζουν τον κόπο!
PC
Οι περισσότεροι adventurers έχουν μία αμαρτωλή ανάμνηση από την
εφηβεία που περιλαμβάνει τον Larry.
Θέλεις να μάθεις τι γίνεται παρακάτω; Speak, friend, and enter (not)!
Θα ήθελα να επιστρέψω ένα δισκάκι που... έχασε τη μάχη με τη Φυσική Β’ Γυμνασίου...
