Σ
ε αυτό το τεύχος η Trion Worlds έχει
την τιμητική της, καθώς, πέρα από το
Defiance (review του οποίου κοσμεί
τις σελίδες του περιοδικού, διά χειρός του
γράφοντος ξανά), «καταλαμβάνει» και το
Strategy HQ. Ο λόγος; Ένα από τα πλέον
φιλόδοξα projects της, μέσω της
Petroglyph, το End of Nations, ένα παιχνίδι
που σκοπεύει να «ξαναγράψει το βιβλίο»
στην κατηγορία των massive on-line
strategy games.
Η εν λόγω κατηγορία έχει αρκετά ιδιαίτε-
ρο χαρακτήρα, καθώς μέχρι τώρα, αν και
έχουν υπάρξει αρκετές προσπάθειες, δεν
έχει βρεθεί κάποιος τίτλος που να σαρώσει
πραγματικά. Υποτίθεται πως κάτι τέτοιο
σκοπεύει να κάνει η ομάδα του Command
and Conquer (πονεμένη η ιστορία του πο-
λυαγαπημένου αυτού franchise, καθώς τα
τελευταία χρόνια τού έχουν αλλάξει τα
φώτα με τις φαεινές ιδέες τους), αλλά, επί
της παρούσης, το End of Nations φαντάζει
ως καλύτερο «στοίχημα» για να το πετύχει.
Το End of Nations έχει και σενάριο και
campaign, ακόμα και αν είναι ΜΜΟ: κάποια
στιγμή στο κοντινό μέλλον, καθώς όλα
έχουν πάει κατά διαόλου, τα Ηνωμένα
Έθνη αναλαμβάνουν… σοβαρή δράση και
επιβάλλουν την τάξη, μεταλλασσόμενα
στην Order of Nations. Φυσικά, ποτέ κάτι
τέτοιο δεν είναι ακριβώς για καλό και η
Order of Nations είναι ένα απολυταρχικό,
καταπιεστικό καθεστώς, οπότε σύντομα δη-
μιουργούνται οι αντίπαλοί της: το
Liberation Front και η Shadow Revolution
(
κάθε παράταξη έχει δύο υπό-classes, με
δικά τους χαρακτηριστικά) και ο πόλεμος
ξεκινά (η Order of Nations είναι non
playable).
Το παιχνίδι έχει ένα story mode που οι
παίκτες θα μπορούν να ακολουθούν στο
πλαίσιο πάντα του persistent κόσμου του,
ενώ οι μάχες θα μπορούν να είναι κλασικά
PvE, PvP και cooperative. Ο τίτλος θα είναι
free to play (η νέα μόδα, που με βρίσκει
απόλυτα σύμφωνο) και οι παίκτες σε ένα
πεδίο μάχης θα μπορούν, πάντα σύμφωνα
με την Trion Worlds, να είναι από 2 μέχρι
(
κρατηθείτε) 56 παίκτες, που θα παίζουν
ταυτόχρονα ξύλο στον ίδιο χάρτη. Ναι, 56
παίκτες σε έναν χάρτη, σε RTS! Το παιχνίδι
φυσικά θα έχει και χαρακτηριστικά στοιχεία
MMO, όπως «πρόοδο» του παίκτη μέσω συ-
γκέντρωσης εμπειρίας, «ξεκλείδωμα» νέων
μονάδων και ιδιοτήτων και παραμετροποίη-
ση του στρατού, ώστε να ταιριάζει στο στυλ
κάθε παίκτη. Εάν κάποιος θέλει, θα μπορεί
φυσικά να παίξει solo, αλλά, όπως γίνεται
εύκολα αντιληπτό, ένα strategy παίζεται
πάντα καλύτερα εάν έχεις και μερικούς…
συμμάχους να κρατούν τα μπόσικα (τι 56
παίκτες σε έναν χάρτη, ρε παιδιά;).
Το καλύτερο της υπόθεσης είναι ότι οι
λεβέντες της Petroglyph είναι παλιές καρα-
βάνες της Westwood Studios, της «μαμάς»
του Dune 2 και του Command and
Conquer, οπότε δύσκολα θα δούμε «πατά-
τα». Το παιχνίδι, βεβαίως, θυμίζει ολίγον
τι… γεφύρι της Άρτας, καθώς είναι υπό
ανάπτυξη εδώ και πέντε χρόνια, αλλά, από
την άλλη, χαλάλι, καθώς οι δημιουργοί του
είναι αυτοί που πρακτικά έφτιαξαν το genre
των RTS. Όπως επισημαίνουν, το παιχνίδι
θα μπορεί να παιχτεί δωρεάν χωρίς κανένα
απολύτως πρόβλημα, χωρίς αυτοί που επι-
λέγουν να πληρώσουν να αποκτούν αβα-
ντάζ που επηρεάζουν την απόδοσή τους
στο παιχνίδι (οι αγορές έχουν να κάνουν
κυρίως με διακοσμητικά αντικείμενα και δι-
ευκολύνσεις). Όσον αφορά στα είδη των
αποστολών, είναι Base Assault, Base
Defense, Campaign, Domination, Survival
και Last Man Standing (εμφανές το αντικεί-
μενο κάθε είδους από τον τίτλο).
Συνολικά, λοιπόν, βρισκόμαστε ενδεχο-
μένως μπροστά σε έναν τίτλο που μπορεί
να κάνει τη διαφορά, αναδεικνύοντας μία
μέχρι τώρα «ντροπαλή» κατηγορία on-line
παιχνιδιών.
Αναμένεται κάποια στιγμή μέσα στο
2013,
πιθανώς από το καλοκαίρι και μετά.
PC
19
PC Master
του Κώστα «Archanger» Μαυραγάνη
End of nations: MassivE
on-linE stratEgy καταστασεισ
