PC Master
16
E
να φαινόμενο που κάνει την
εμφάνισή του κατά διαστήματα
κατά τη διάρκεια της ζωής των
adventure games, είναι αυτό
της απαξίωσης της σημασίας
των γρίφων. Χρονικά θα τοπο-
θετούσα το ξεκίνημα αυτής της τάσης στις
αρχές του αιώνα, όταν κυρίως οι δημιουρ-
γίες του Benoît Sokal προσέφεραν εξαιρετι-
κά production values, με εμφανή όμως την
έλλειψη οποιαδήποτε πρόκλησης για τον
παίκτη. Αν και αυτό βοήθησε στην εισροή
νέων gamers στο είδος, εντούτοις γέννησε
για πρώτη φορά την άποψη ότι τα puzzles
είναι κάτι σαν αναγκαίο κακό στο δρόμο του
adventurer, ο οποίος οφείλει να ενδιαφέρε-
ται αποκλειστικά για την ιστορία, τους χαρα-
κτήρες, τα γραφικά και γενικά οτιδήποτε
δεν απαιτεί από αυτόν ενεργητική επέμβα-
ση. Το ρεύμα αυτό κάνει και πάλι έντονη
την παρουσία του τον τελευταίο καιρό, με
την κυκλοφορία τίτλων που ανήκουν στην
κατηγορία της διαδραστικής αφήγησης και
βρίσκει ένθερμους υποστηρικτές στα πρό-
σωπα των παικτών που αρέσκονται να ανα-
λώνονται σε ένα διαρκές Alt-Tab με το
walkthrough του παιχνιδιού ενώ παίζουν.
Δεν είναι η πρόθεσή μου να κάνω κήρυγ-
μα ούτε να υποδείξω σε κανέναν τι απόψεις
οφείλει να έχει και με ποιον τρόπο πρέπει
να ευχαριστιέται ένα computer game που
στο κάτω κάτω πλήρωσε για να αποκτήσει.
Επειδή όμως δεν είναι φρόνιμο να θυσιά-
ζουμε και τις πλέον θεμελιώδεις έννοιες
στο βωμό μίας αμφιλεγόμενης προόδου, αι-
σθάνομαι την ανάγκη να βάλω κάποια πράγ-
ματα στη θέση τους. Ένα μπούμερανγκ που
δεν επιστρέφει όταν το πετάς, παύει να φέ-
ρει τον τιμητικό τίτλο του μπούμερανγκ και
δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κομμάτι ξύ-
λο. Ομοίως, ένα adventure game που δεν
έχει γρίφους είναι απλώς το software ισο-
δύναμο μίας κινηματογραφικής ταινίας. Αν
έχετε βρεθεί στη θέση να παρακολουθείτε
τους τίτλους τέλους ενός παιχνιδιού που
αγοράσατε ως adventure game, χωρίς νωρί-
τερα να έχει χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε
το μυαλό σας, χωρίς να συναντήσετε το πα-
ραμικρό εμπόδιο έως ότου το ολοκληρώσε-
τε, τότε παίξατε κάτι άλλο. Καλό, κακό, δεν
γνωρίζω, πάντως κάτι άλλο.
Προσπαθήστε να φανταστείτε ένα FPS
στο οποίο κάθε όπλο αντιπάλου θα ήταν
ανίσχυρο απέναντί σας, ενώ θα μπορούσα-
τε χωρίς να ιδρώσετε να εξολοθρεύσετε
ορδές από εξωγήινους μόνο με ένα περί-
στροφο της άγριας Δύσης. Ή ένα racing
game στο οποίο τα αντίπαλα αυτοκίνητα
απαγορεύονται να σας προσπεράσουν. Φα-
νταστείτε έναν κόσμο στον οποίο τα
necromorphs θα έπεφταν κάτω με ένα
βλοσυρό βλέμμα ή έναν άλλον στον οποίο
θα είστε καταδικασμένοι να αγωνίζεστε στο
Champions League με μόνο αντίπαλο τον
Ολυμπιακό. Θα παίζατε ποτέ αυτά τα παι-
χνίδια, απλώς και μόνο για να δείτε τι γίνε-
ται στο τέλος; Και αν όχι, πώς καταδέχεστε
να υποτιμούν τη νοημοσύνη σας φροντίζο-
ντας να μην κολλήσετε σε κανένα σημείο
ενός υποτιθέμενου adventure game;
Γνωρίζω καλά τον αντίλογο στα επιχειρή-
ματά μου. Η ιστορία και η εξερεύνηση,
ισχυρίζονται αρκετοί, είναι τα πιο ενδιαφέ-
ροντα στοιχεία ενός adventure και οι γρίφοι
στέκονται εμπόδιο στην εξέλιξή τους. Τις
περισσότερες φορές, ένας γρίφος σταματά
τη δράση και σας αποτρέπει από το να προ-
χωρήσετε προτού τον λύσετε. Επιπλέον,
πολλά puzzles κάθε άλλο παρά διεκδικούν
δάφνες ποιότητας και κατά συνέπεια αφιε-
ρώνουμε χρόνο σε αυτά ο οποίος λειτουρ-
γεί αφαιρετικά από τη ψυχαγωγία μας. Η
απάντησή μου για όλα αυτά είναι ότι δεν
αποτελούν λόγους για να προσδοκούμε τη
μείωση ή την αφαίρεση των γρίφων, αλλά
για να ζητάμε τη βελτίωση αυτών. Ναι στη
δημιουργική εξερεύνηση, ναι στις έξυπνες
προκλήσεις που διαφέρουν από κάθε
προηγούμενο εμπόδιο που έχουμε συνα-
ντήσει στο παρελθόν, αλλά δεν απαιτούν
ειδικές γνώσεις ή μαντικές ικανότητες, ναι
αν θέλετε, ακόμη και στα integrated hint
systems που βοηθούν τους αρχάριους παί-
κτες χωρίς να αφαιρούν από τους πεπειρα-
μένους την ικανοποίηση της επίλυσης ενός
πολυσύνθετου και ευφυούς γρίφου. Να
απαιτήσουμε περισσότερα παιχνίδια όπως
το Lost Chronicles of Zerzura, όπου σχεδόν
κάθε puzzle δένει αρμονικά με τη λογική
του σεναρίου, και λιγότερα σαν το The
Testament of Sherlock Holmes, οι γρίφοι
του οποίου κλειδώνουν με ένα γιγάντιο
λουκέτο την εξέλιξη μέχρι να λύσετε τα
ίδια παζλ που έχετε δει δεκάδες φορές σε
κλώνους του παρελθόντος. Ας μπει όμως
ένα τέλος κάποια στιγμή στη συζήτηση για
το αν τα adventure games πρέπει να
έχουν γρίφους, προτού αρχίσει να εξαπλώ-
νεται επικίνδυνα με βλάβη του αγαπημέ-
νου μας είδους. Αν αρέσει σε τόσους το
non-gaming της απλής παρακολούθησης,
ας συνεχίσουν να κυκλοφορούν τέτοια
παιχνίδια, αλλά ας τους βρουν ένα άλλο
όνομα για να τα αναγνωρίζουν.
ΠΟΣΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ
ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΡΙΦΟΙ;
του Άλκη Πολυράκη
Οι κλασικοί γρίφοι adventure games απουσίαζαν από τα The Walking Dead της Telltale Games.
