R
eview
PC Master
100
M
έσα στον ορυμαγδό από
ανακοινώσεις και κυκλο-
φορίες τίτλων με σαφή
τεχνική υπεροχή και σέξι
εμφάνιση έρχεται κάθε
τόσο κι ένα παιχνίδι που
μοιάζει να έχει βγει από το ρομαντικό πα-
ρελθόν του gaming. Αλλά αντί για να ξυ-
πνάει απλώς τη γλυκιά νοσταλγία της απο-
νήρευτης νιότης μας, βοηθάει και στο να
ατενίζουμε με ανανεωμένη αισιοδοξία το
μέλλον του gaming που ώρες ώρες δείχνει
να καλύπτει τη δημιουργική αμηχανία του
κάτω από το εκκωφαντικό marketing και
από ιλιγγιώδη production values στερεω-
μένα στο κενό. Ένα κενό που αναλαμβάνει
να γεμίσει με συναίσθημα και ψυχή τούτο
το αξιαγάπητο puzzle/platformer με τις
σκανδιναβικές επιρροές και την απαράμιλ-
λη αισθητική.
ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ
Σε έναν, χρονικά και γεωγραφικά, αδιευ-
κρίνιστο αφηγηματικό χώρο ζουν δύο
αδέρφια των οποίων οι ζωές πρόσφατα
σημαδεύτηκαν από τον πνιγμό της μητέ-
ρας τους. Ο μικρός ακόμα θρηνεί το χαμό
της όταν η δυστυχία τούς χτυπά για δεύτε-
ρη φορά: Ο πατέρας τους αρρωσταίνει βα-
ριά και το μοναδικό που μπορεί να τον σώ-
σει είναι το θαυματουργό νερό που λιμνά-
ζει στην κορυφή ενός τεράστιου ιερού δέ-
ντρου. Χωρίς να το πολυσκεφτούν, τα δύο
αδέρφια ξεκινούν ένα μακρύ κι επικίνδυνο
ταξίδι, μία ραψωδία συντροφικότητας και
αυτογνωσίας, γεμάτη αν τιξοότητες, φοβε-
ρά πλάσματα, συγκλονιστικά τοπία και απί-
θανα απρόοπτα. Μοναδικό τους όπλο η
ανιδιοτελής αγάπη, η αποφασιστικότητα
και η ακατάβλητη επιμονή που δεν τους
επιτρέπουν να τα παρατήσουν ακόμα κι
όταν τα εμπόδια μοιάζουν ανυπέρβλητα.
Το Brothers πετυχαίνει κάτι σχεδόν μα-
γικό: Χωρίς να περιέχει ούτε μία γραμμή
κειμένου, χωρίς πολύπλοκους συμβολι-
σμούς, αλληγορίες ή ψευτοδραματισμούς,
αποτελεί ένα από τα πιο οξυδερκή και ει-
λικρινή σχόλια για την ανθρώπινη κατά-
σταση, έναν θρίαμβο του interactive
storytelling που αιφνιδιάζει με τη λιτότητα
των μέσων του και τη δημιουργική αξιο-
ποίηση κάθε πλάνου. Δεν είναι τυχαίο ότι
ιθύνων νους του Tale of Two Sons είναι ο
Σουηδός κινηματογραφιστής Josef Fares.
Χωρίς τη συνδρομή των αστρονομικών
budgets με τα οποία φερέλπιδες συνά-
δελφοί του κοπιάρουν τεχνικ ές και
production values των αμερικανικών
μπλοκμπάστερ, αλλά με καθαρή αντίληψη
του μέσου και γνήσιο όραμα, παραδίδει
μαθήματα αρμονίας ανάμεσα στην αφήγη-
ση και το gameplay, που θέλει τα δύο
αδέρφια να αλληλοϋποστηρίζονται από το
πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό αυτής
της μαγευτικής διαδρομής.
ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΑΚΡΙΝΑ
Είναι σχήμα οξύμωρο για ένα παιχνίδι με
τόσο αγνή ψυχή να ισχυριστείς ότι έχει
σχεδιαστεί με δαιμόνια ακρίβεια αλλά είναι
τόσο ιδιοφυής και μελετημένη η δομή του
που προκαλεί το θαυμασμό. Από την πρώ-
τη στιγμή γίνονται ξεκάθαρα τα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά των δύο αδερφών: Ο με-
γάλος έχει σκούρα μαλλιά, είναι ψηλότε-
ρος, πιο χειροδύναμος, μετρημένος και
προσηλωμένος απόλυτα στο στόχο ανεύ-
ρεσης του δέντρου. Ο μικρός είναι ξαν-
θούλης, πιο ευέλικτος, συναισθηματικός
και σκανδαλιάρης, παρ’ ότι ο ι δυσκολίες
της ζωής τον έχουν ωριμάσει πρόωρα. Η
διαφορετικότητά τους ξεκινάει από το δια-
κριτό σχεδιασμό των sprites και διαχέεται
σε κάθε έκφανση του παιχνιδιού, από την
αλληλεπίδρασή τους με τους διάφορους
χαρακτήρες ως τις gameplay ιδιαιτερότη-
τες του καθενός. Κι ενώ το παιχνίδι δεν
παύει να σου υπενθυμίζει ότι πρόκειται για
δύο παιδιά με εντελώς ξεχωριστή ψυχο-
σύνθεση, το gameplay και η αφήγηση
τούς υποχρεώνουν να βρίσκονται διαρκώς
σε συνεργασία και αλληλεξάρτηση, ενώ
Should tumble and fall.
BROTHERS:
A TALE OF TWO SONS
If the sky that we look upon.
Oh brother, where ART thou?
Του Αντώνη «maladroid» Βαλασιάδη
PERFORMANCE
REPORT
ΤΟ ΤΡΕΞΑΜΕ ΣΕ:
Dell Inspiron 15R SE, Core i7-3612QM,
6
GB RAM, Radeon HD 7730M 2GB, ανά-
λυση 1366x768, Windows 7 Home
Premium 64-bit SP1
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ:
Παρατηρήθηκαν ορισμένα frame drops
κατά τη διάρκεια των cutscenes αλλά σε
γενικές γραμμές όλα κυλούσαν νερό, αν
εξαιρέσουμε το ένα και μοναδικό bug λί-
γο πριν το τέλος του δεύτερου chapter,
που με ανάγκασε να ξαναπαίξω το κεφά-
λαιο από την αρχή.
