139
PC Master
από σύγχρονα παιχνίδια παίζω σχεδόν απο-
κλειστικά adventures, σε όχι και τόσο μι-
κρότερη ηλικία έπαιζα όλα τα είδη. Επομέ-
νως δεν μιλάω ως κολλημένος άσχετος...
αλλά ως κολλημένος σχετικός.
Zok:
Παιδιά, πρέπει να φύγω. Αλλά για
να καταλάβετε πόσο μπροστά είναι τα
strategy games στην πραγματική ζωή, θα
αφήσω στη θέση μου τον υποπτέραρχο
Μαυραγάνη.
Maladroid:
Το battlecruiser Archanger
IV κάνει παρεμβολές. Receiving incoming
transmission.
Archanger:
Καλησπέρα, fellow earthi-
cans. Το λοιπόν, my duty is to defend the
honour of the strategy genre. Αν και θεω-
ρώ τον εαυτό μου επίσης RPG και Action
gamer, πάντα τα strategy κατείχαν και θα
κατέχουν ειδική θέση στις προτιμήσεις
μου. Γιατί τα θεωρώ το καλύτερο genre;
Επειδή, πολύ απλά, η ηθική ανταμοιβή της
επίλυσης ενός στρατηγικού/τακτικού γρί-
φου ξεπερνά οτιδήποτε άλλο μπορεί να
εμφανιστεί στην ψηφιακή ζωή ενός gamer.
Καλοί οι γρίφοι, ωραία τα headshots, κου-
κλιά τα high scores, αλλά ας είμεθα σοβα-
ροί, κύριοι. Τη χαρά που συνεπάγονται η
εκπόρθηση μίας καλά οχυρωμένης θέσης
(
ή αντίστοιχα η επιτυχής υπεράσπισή της)
και γενικά μία αριστοτεχνική, καλά μελετη-
μένη αλληλουχία κινήσεων, η οποία μας
οδηγεί στη νίκη, ε, δεν τη φτάνει τίποτα
άλλο.
Alkis:
Άρα λοιπόν κι εσύ ταυτίζεις τα
strategy με πόλεμο.
Archanger:
Όχι απαραίτητα. Ξεφεύγο-
ντας από το τακτικό επίπεδο και πηγαίνο-
ντας στο empire management, νομίζω τα
σχόλια περιττεύουν. Στήσιμο αυτοκρατο-
ριών σε ηπείρους ή γαλαξίες από το μηδέν,
σχεδιασμένων ως την παραμικρή λεπτομέ-
ρεια, διεξαγωγή υψηλής διπλωματίας και
οικονομικής πολιτικής, σχεδιασμός και
εκτέλεση γιγαντιαίων εισβολών με στόχο
την επέκταση των εδαφών και την επικρά-
τηση του κράτους μας, για να ικανοποιού-
νται οι ψευδαισθήσεις μεγαλείου όλων
όσων έχουμε πει κάποια στιγμή στη ζωή
μας το κλασικό «αν ήμουν εγώ…», αναφο-
ρικά με γεγονότα της πολιτικής και στρα-
τιωτικής ιστορίας. Και πάντα είχα μία ιδιαί-
τερη αδυναμία σε ένα κατεξοχήν strategy
χαρακτηριστικό: Το ότι ήταν και είναι ένα
είδος το οποίο κυριολεκτικά ξεφτιλίζει την
έννοια του boss fight, καθώς ακόμα και η
ισχυρότερη «μάνα» (όταν υπάρχει) μπορεί
να ισοπεδωθεί με χαρακτηριστική άνεση,
με κύρια όπλα τη μεθοδικότητα, το σχεδια-
σμό και τη θέληση να την αναγκάσετε να
παίξει με τους δικούς σας κανόνες, αντί για
τους κανόνες τους οποίους σας υπαγορεύ-
ει το παιχνίδι. Strategy σημαίνει ελευθερία.
Το μόνο όριο βρίσκεται στο σχεδιασμό σας!
End transmission.
Alkis:
Μα πού πήγε;
Maladroid:
Φαντάζομαι να μαστιγώσει
τίποτα SCVs που τεμπελιάζουν...
Bilaros:
Πριν την παρέμβαση του Judica-
tor Μαυραγάνη λέγατε για την αντικοινω-
νικότητα των adventurers...
Maladroid:
Ναι, ως μονόχνοτος σπιτόγα-
τος κι εγώ, οφείλω να συμφωνήσω με τον
Άλκη ότι αυτά που ζητούσα από την ψη-
φιακή ψυχαγωγία μου τα βρήκα στα adven-
tures. Τα μοναδικά, ίσως, στοιχεία που αρ-
γότερα ανακάλυψα και λείπουν από το
genre είναι η διακλάδωση της ιστορίας και
η αίσθηση της εξέλιξης που δίνουν ορισμέ-
να RPGs.
Bilaros:
Δεν ξέρω... Προτιμώ 60% πιο χά-
λια σενάριο και να σπάω μερικά κεφάλια,
ενώ θαυμάζω αρτιότατο animation σε τρίτο
πρόσωπο. Τι να κάνω, gamer και ειρηνιστής
γίνεται;
Apo208:
+1.
Alkis:
Βασίλη, γιατί τρίτο πρόσωπο κι όχι
πρώτο;
Bilaros:
Είναι αυτό που είπα νωρίτερα.
Συνήθως αυτά τα games έχουν μεγαλύτε-
ρο scale, πειραματίζονται περισσότερο,
τροποποιώντας τη συνταγή. Δεν μπορώ να
συγκρίνω το scale ενός καθαρόαιμου FPS
με το scale π.χ. του Just Cause 2.
Maladroid:
Χμμ. Αν μπορούσατε να συν-
δυάσετε 2 genres για να προκύψει το παι-
χνίδι των ονείρων σας, ποια θα ήτανε;
Alkis:
Εμ... text-parser adventure με
icon-driven adventure.
Maladroid:
Ανελέητος.
Alkis:
Άντε, ας απαντήσω σοβαρά: Ad-
venture και racing! Πολύ θα ήθελα ένα
αστυνομικό θρίλερ στο οποίο να χώνονται
και car chases μέσα.
Maladroid:
Θα πρότεινα το L.A. Noire,
αλλά δυστυχώς με απογοήτευσε ως
game… Βασίλη, εσύ;
Bilaros:
Πλοκή και exploration που υπάρ-
χουν σε άλλα genres θα ήθελα να τα δω σε
περισσότερα action games. Καλή η σφαγή,
αλλά λίγο context δεν βλάπτει. Π.χ. Gone
Home + Assassin’s Creed + Metro = ;
Maladroid:
Εγώ νομίζω ένα adventure
με δυνατότητα level up, social skills και
branching narrative θα ήταν το ιδανικό για
μένα. Π.χ. να μπορείς να βελτιώνεις είτε τα
conversational skills σου είτε τα item-find-
ing και οι γρίφοι να λύνονται και με τους
δύο τρόπους.
Alkis:
Πάντως, ένα εξαιρετικό hybrid
που μπορώ να σκεφτώ είναι το Flashback.
Ιδανική μείξη action/adventure. Αλλά ήταν
η εξαίρεση. Γενικά, δεν έχω καλή γνώμη
για τα hybrids.
Maladroid:
Εγώ πάλι έχω παίξει πολύ
ωραία «ανάμεικτα» games, όπως το Beyond
Good and Evil, αλλά συνήθως εκείνο που
με κερδίζει σε όλα τα genres είναι το ad-
venture γονίδιο (π.χ. σ’ αυτό και στο Psy-
chonauts είχε ισχυρή παρουσία).
Alkis:
Έτσι. Βέβαια είναι ειρωνικό να μι-
λάω απόψε με τόση στοργή για τα adven-
tures, ενώ σε μερικές μέρες θα σκάσω μία
μικρή περιουσία για να πάω Αυστρία να
παίξω Kick Off 2...
Apo208:
Χα!
Maladroid:
Νομίζω ακούω τον Μαυρα-
γάνη που επιστρέφει για να σε κατακεραυ-
νώσει με το Yamato Gun του. Διαλυθείτε
όσο είναι καιρός και ξαναμαζευόμαστε στο
ίδιο σημείο τον επόμενο μήνα!
PC
Κάποια είδη είναι από τη φύση τους αταίρια-
στα...
Υπάρχουν και κάποια που δεν βρέθηκε κανείς να τα πάρει αγκαλιά.
