R
eview
PC Master
94
Deponia και τον Wilbur του Book of
Unwritten Tales. Από τη μια η καλοσυνά-
τη φάτσα, η συνεσταλμένη προσωπικότη-
τα και η υποτονική χροιά του Robert ται-
ριάζουν απόλυτα με την έλλειψη εμπει-
ριών αλλά και τη δουλοπρέπεια που του
έχει καλλιεργήσει ο Conroy. Από την άλ-
λη, αυτή η ταπεινοφροσύνη και αφέλεια
που τον χαρακτηρίζουν καταντάει εκνευ-
ριστική από ένα σημείο κι έπειτα, ειδικά
εφόσον βλέπει και ζει πράγματα που θα
έπρεπε να τον πονηρέψουν και να τον
μπολιάσουν με λίγο περισσότερο κυνισμό
απέναντι στον κόσμο.
Οι υπόλοιποι βασικοί χαρακτήρες, χωρίς
να απομακρύνονται από τα γνώριμα στε-
ρεότυπα, όπως αυτό του κακού βεζίρη ή
της δυναμικής αλλά ευάλωτης καλλονής,
βάζουν το λιθαράκι τους ώστε να αποκτή-
σει ενδιαφέρον η πλοκή. Σαφώς πιο απο-
λαυστικοί αποδεικνύονται, ωστόσο, οι β’
ρόλοι, στη διάπλαση των οποίων η Fizbin
αποδείχτηκε αρκετά πιο τολμηρή και βρή-
κε την ευκαιρία να εξασκήσει τη διάθεσή
της για μαύρο χιούμορ. Ο μικρός ταραχο-
ποιός έξω από το μπαρ, ο σχιζοφρενής
ρεσεψιονίστ Steve, η σεξουάλα μπαργού-
μαν-κλώνος της Σπεράντζα Βρανά και τα
δύο τζαναμπέτικα Gorfs δίνουν τον καλύ-
τερό τους εαυτό, χαρίζοντας ενέργεια και
προσωπικότητα στην ελαφρώς υποτονική
Asposia.
ΜΑΣ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΗΚΩΣΕ
Η απεικόνιση του κόσμου της Asposia
κινείται σε δύο ή μάλλον τρεις ταχύτητες:
η προσεγμένη δουλειά που έχει γίνει στην
κατασκευή των backgrounds και του
animation σε κερδίζουν από το πρώτο
λεπτό αλλά οι ίδιοι οι χαρακτήρες
μοιάζουν προχειροφτιαγμένοι, με
αδρές γραμμές και έλλειψη σκιάσεων
ή λεπτομερειών που θα τους έδιναν
υπόσταση και δεν θα εξέθεταν τόσο
φανερά το μονοκόμματο σχεδιασμό
τους στα κοντινά πλάνα κατά τη διάρκεια
των πολυάριθμων cutscenes. Ο τομέας
του ήχου, πάντως, έχει ξεκάθαρα θετικό
πρόσημο και συμβάλλει σημαντικά στις
εναλλαγές μεταξύ του μελαγχολικού και
του εύθυμου κλίματος, αντίθεση που απο-
δίδεται εύγλωττα και στη χρωματική πα-
λέτα του παιχνιδιού. Ο χειρισμός είναι
απλός και απόλυτα λειτουργικός: με αρι-
στερό κλικ πάνω σε κάποιο ενεργό σημείο
εμφανίζονται δύο επιλογές, Examine και
Use/Take, ενώ συνδυασμούς και χρήση
των αντικειμένων του inventory κάνουμε
με τη μέθοδο του drag & drop. Το μοναδι-
κό που με ξένισε είναι ότι αμέσως μετά τη
χρήση της μίας εκ των δύο επιλογών, π.χ.
Examine, η ονομασία του hotspot εξαφα-
νίζεται και πρέπει να απομακρύνουμε τον
κέρσορα από εκεί και να τον ξαναπερά-
σουμε από πάνω του για να εμφανιστεί εκ
νέου το tag. Μοιάζει με glitch και δεν
αποκλείεται όντως να είναι, αλλά ίσως
και να αποδεικνύει απλώς την αδυναμία
της Fizbin σε θέματα διαχείρισης κώδικα,
η οποία διαφαίνεται κυρίως στο γεγονός
ότι το παιχνίδι διαθέτει μονάχα ένα save
slot για κάθε New Game! Ακατανόητος
και εξαιρετικά ενοχλητικός περιορισμός
(
ειδικά αν θέλεις να τραβήξεις
screenshots και δεν σου πετυχαίνουν με
την πρώτη...), που επιτείνεται κι από την
τάση του παιχνιδιού να κάνει autosave
κάθε τόσο, αποκλείοντας σχεδόν κάθε πι-
θανότητα να πας λίγο πίσω και να ξανα-
δείς κάτι που έχασες.
Το στοιχείο, πάντως, που ευχαριστήθη-
κα περισσότερο στο Inner World και δίνει
βάσιμες ελπίδες για το μέλλον της εται-
ρείας στο χώρο είναι το ευφάνταστο και
ισορροπημένο puzzle design. Δεδομένου
ότι μιλάμε για παραμύθι, αρκετές από τις
λύσεις των γρίφων αρχικά μοιάζουν κά-
πως εξεζητημένες αλλά σχεδόν τα πάντα
διέπονται από μία κ αρτουνίστικη λογική
και αλληλουχία την οποία μόλις αποδε-
χτείτε θα μπορέσετε να εκμεταλλευτείτε
προς όφελός σας. Εξάλλου, οι ανά πάσα
στιγμή διαθέσιμες οθόνες και ενεργά ση-
μεία δεν είναι δα και τόσα πολλά τον
αριθμό, περιορίζοντας σημαντικά τις
άσκοπες περιπλανήσεις και τον εκνευρι-
σμό χωρίς, όμως, ποτέ η επίλυση των γρί-
φων να καταντά τυφλοσούρτης. Από όλα
τα παλαβά σκηνικά των οποίων θα γίνετε
μάρτυρε ς και αυτουργοί, περισσότερο
εντύπωση μου έκαναν η δημιουργική αξιο-
ποίηση του εκτοξευτή σαϊτών στο δά-
σος, ο γρίφος με την καταπακτή στο
θέατρο και φυσικά η ξεκαρδιστική
εξουδετέρωση του «πειραγμένου»
μυγοκυνηγού στο εργοστάσιο.
Σημαντικό το ότι υπάρχουν πα-
ντού διάσπαρτα σχόλια και hints
που σας καθοδηγούν διακριτικά
προς το σωστό τρόπο σκέψης,
ενώ δεν λείπει και η πιο άμεση
βοήθεια με τη μορφή του ενσω-
Πίσω από αυτή την επιβλητική είσοδο βρίσκε-
ται κρυμμένο το παρελθόν της Asposia.
Δεν θέλω ξενάγηση, ρε αδερφέ, θέλω να τα
χαζέψω μόνος μου τα ερείπια. Μπααα...
Η προπαγάνδα αποτελεί κλασικό μέσο ελέγχου κάθε καταπιεστικού καθεστώτος.
