D
aggerfall, κυρίες και κύριοι,
Daggerfall... To Morrowind
ήταν φυσικά το παιχνίδι που
ανέβασε τα Elder Scrolls στα
ουράνια, αλλά το Daggerfall
ήταν αυτό που στην «καθο-
μιλουμένη» θα αποκαλούσαμε «proof of
concept». Αυτό που αποδείχθηκε έμπρα-
κτα στην προκειμένη περίπτωση ήταν ότι
μπορούσε να υπάρξει ένα επιτυχημένο
παιχνίδι (σε αντίθεση με το πρώτο Elder
Scroll, το άτυχο Arena) με αχανή κόσμο
και τεράστια διάρκεια, το οποίο ο παίκτης
να μπορεί να το «αροτριώσει» με όποιον
τρόπο και με όποια σειρά θέλει αυτός, χω-
ρίς να υποβάλλεται σε σεναριακά καλού-
πια και σχεδιαστικούς περιορισμούς. Βέ-
βαια, όλη αυτή η ελευθερία επιλογής μας
ήρθε με πολύ βαρύ κόστος: Η αρχική έκ-
δοση του παιχνιδιού μαστιζόταν από δυ-
σθεώρητο αριθμό bugs, κολλημάτων και
πάσης φύσεως προβλημάτων που προκα-
λούσαν αγανάκτηση (ειδικά εκείνες οι
«
βουτιές» μέσα στα γραφικά, τι πράγμα
ήταν αυτό...). Αλλά το παιχνίδι ήταν τόσο
καταραμένα εθιστικό, που χαλαρώναμε
και το απολαμβάναμε…
Όμως, τόσα χρόνια μετά, αυτό που μέ-
νει στην καρδιά και στο μυαλό από το
Daggerfall δεν είναι η πληθώρα κλάσεων,
skills, τοποθεσιών, αντικειμένων, όπλων,
quests και εχθρών. Τα παραπάνω είναι
αυτονόητα χαρακτηριστικά και των μετα-
γενέστερων παιχνιδιών της σειράς. Αυτό
που είναι μοναδικό στο Daggerfall είναι
το στοιχείο του τρόμου και της φρίκης.
Ποιο Amnesia, ποιο Dead Space, ποιο Out-
last, ποιο Resident Evil, ποιο Silent Hill και
τρίχες! Ένα οποιοδήποτε από τα δαιδα-
λώδη μπουντρούμια του Daggerfall είναι
ικανό να κάνει τις τρίχες της πλάτης ακό-
μα και ενός έμπειρου πολεμιστή να χορέ-
ψουν «harlem shake»! Μια επίσκεψη στην
πόλη Daggerfall το βράδυ αρκεί για να
πειστείτε: το πνεύμα του αδικοσκοτωμέ-
νου βασιλιά Lysandus περιφέρεται και
ουρλιάζει για εκδίκηση! («Vengeance!»...)
Ακόμα και η μουσική που έπαιζε στις τα-
βέρνες, που υποτίθεται ότι ήταν χαρωπή
και «ανεβαστική», μας προκαλούσε ένα
αρρωστημένο αίσθημα αγωνίας!
Προτού ο πανδαμάτωρ xρόνος απομαγνητίσει τη μνήμη μου,
όπως μία παλιά κασέτα VHS, ανατρέχω στα παιχνίδια της νιότης μου…
Του Τάσου «Omen» Κεχαγιά
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ
1995
PC Master
124
Μιλάς με γρίφους, γέροντα.
Ένα απειροελάχιστο δείγμα από τα μπουντρούμια του Daggerfall…
