R
eview
PC Master
106
GOMO
Άραγε τι λέει ο ονει-
ροκρίτης για εξωγήι-
νους απαγωγείς τε-
τράποδων;
Sleepy (and) hollow
Του Αντώνη «maladroid» Βαλασιάδη
Κάτι μου θυμίζει αυτή η οικογένεια…
A
ς μην κρυβόμαστε πίσω από
το δάχτυλό μας: όλοι έχουμε
αδυναμία σε κάποιο παιχνίδι
που μας κέρδισε με τη χαρι-
σματική καλλιτεχνική του δι-
εύθυνση, αναγκάζοντάς μας
να παραβλέψουμε τυχόν χτυπητές αδυνα-
μίες του gameplay, bugs, σεναριακές ασυ-
ναρτησίες και άλλες τέτοιες ομορφιές
(
Alice: Madness Returns, ποτέ δεν σε ξεπέ-
ρασα). Βλέποντας τα πληθωρικά του
screenshots και όντας δηλωμένο fanboy
της Amanita και των τρισχαριτωμένων,
ανάλαφρων δημιουργημάτων της, ξεκίνη-
σα το Gomo με την ελπίδα ότι μόλις ανα-
κάλυψα άλλο ένα ακατέργαστο διαμάντι
της indie σκηνής που θα έμπαινε στην τρο-
παιοθήκη των παιχνιδιών τα οποία απευθύ-
νονται «σ’ αυτούς που ξέρουν ν’ αγαπούν».
Όμως πού τέτοια τύχη.
ΣΤΕΝΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ ΤΡΙΤΟΥ
ΤΥΠΟΥ
Ο Gomo, ένα Tim Burton-ικό πλάσμα με
ασύμμετρα μάτια, πατατοειδές (και χιλιο-
μπαλωμένο) σώμα και χέρια-κλωστές, κοι-
μάται του καλού καιρού και ονειρεύεται ότι
ο τετράποδος φιλαράκος του Dingo παίζει
αμέριμνος στην αυλή, όταν ξάφνου ένα
μυστηριώδες διαστημόπλοιο κατεβαίνει και
αρπάζει το ανυποψίαστο ζωντανό. Ο Gomo
ξυπνάει, τρέχει έξω αναστατωμένος και τι
να δει; Ο Dingo έχει πράγματι κάνει φτερά
και οι θρασύτατοι εξωγήινοι άφησαν πίσω
τους ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα όπου
απαιτούν έναν κόκκινο κρύσταλλο ως
αντάλλαγμα για την απελευθέρωση του
δύστυχου ζώου. Φυσικά, ο κρύσταλλος
βρίσκεται καλά φυλαγμένος σε ένα υπό-
γειο σύμπλεγμα από σπηλιές, γεμάτο δυ-
σλειτουργικά μηχανήματα, παράξενα πλά-
σματα και ανούσιους γρίφους. Όμως αυτά
είναι λεπτομέρειες για τον Gomo, που χω-
ρίς δεύτερη σκέψη βουτάει με θάρρος στο
άγνωστο, αποφασισμένος να κάνει το παν
για να βρει τον αναθεματισμένο κρύσταλ-
λο και να σώσει τον καλύτερό του φίλο.
Δεν θα μου κάνει εντύπωση αν το Gomo
μείνει έξω από τις φετινές υποψηφιότητες
για Όσκαρ σεναρίου, δεν αποκλείεται μάλι-
στα να χάσει και στο σχετικό διαγωνισμό
που διοργανώνει ο Δήμος Κάτω Ροβολί-
τσας για μαθητές 5 έως 8 ετών. Το χειρότε-
ρο είναι ότι η κεντρική ιδέα θυμίζει σε
εγκληματικό βαθμό το πρώτο Samorost της
αγαπημένης Amanita. Δεδομένης της εξό-
φθαλμης ομοιότητας των δύο παιχνιδιών
και σε άλλους τομείς, αναρωτιέμαι μήπως
στόχος της Fishcow ήταν ακριβώς η απευ-
θείας υπόκλιση στον πνευματικό τους πα-
τέρα, ώστε να διαλυθεί γρήγορα η καχυπο-
ψία του παίκτη και η έντονη υπόνοια déjà
vu. Δυστυχώς, οι δημιουργοί δεν έχουν κα-
ταβάλει την παραμικρή προσπάθεια ώστε η
συνέχεια της ιστορίας να διαφοροποιήσει
κάπως τα δύο παιχνίδια και να απαλλάξει
έτσι το Gomo από τη ρετσινιά της τεμπέλι-
κης αντιγραφής, αφού ουσιαστικά δεν συμ-
βαίνει τίποτα στο παιχνίδι που να μπορεί να
χαρακτηριστεί ως σεναριακή εξέλιξη.
IT BELONGS IN A MUSEUM!
Καιρό είχα να δω ένα παιχνίδι με τόσο
αναχρονιστικούς μηχανισμούς και puzzle
design αλλά και καμία διάθεση να το κρύ-
ψει με κάποιο έξυπνο τέχνασμα (όπως έκα-
ναν π.χ. το Oknytt και το Lilly Looking
Through). Η δράση είναι κατακερματισμένη
σε μεμονωμένες οθόνες, όπου βρίσκονται
συγκεντρωμένα τα πάντα: ο γρίφος που κα-
λείσαι να ξεπεράσεις, τα 2-3 hotspots με τα
οποία μπορείς να αλληλεπιδράσεις και το
αντικείμενο που πρέπει να μαζέψεις. Η ακο-
λουθία των κινήσεών μας μέσα στα όρια
του εκάστοτε δωματίου είναι κι αυτή εν
πολλοίς προαποφασισμένη και δεν υπάρ-
χουν καθόλου δυνατότητες για απόκλιση ή
εναλλακτικά interactions με το περιβάλ-
λον, γεγονός εξαιρετικά απογοητευτικό,
αφού αν κάτι παρουσιάζει ενδιαφέρον στο
Gomo είναι η σουρεαλιστική φύση του κό-
σμου του και οι μικρολεπτομέρειες στο
σχεδιασμό κάθε οθόνης. Ακόμα και ο χειρι-
PERFORMANCE
REPORT
ΤΟ ΤΡΕΞΑΜΕ ΣΕ:
Core i5-750 2.67GHZ, 8GB RAM, ATI
Radeon HD 4890 1GB, ανάλυση
1280
x1024, Windows 7 64-bit SP1
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ:
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Gomo.
