D
ark Lord, I summon Thee…
Demanding the sacred right
to burn in Hell! Ποιος δεν
έκατσε για λίγο στο πηγάδι
του Tristram να ακούσει τις
σοφίες του Cain; Ποιος δεν
θρήνησε για τον αιμόφυρτο άντρα στην
είσοδο του καθεδρικού ναού; Ποιος δεν
ανατρίχιασε όταν άκουσε τον Butcher να
κραυγάζει «Fresh meat!»; Ποιος δεν ανα-
ρίγησε όταν ήρθε αντιμέτωπος με το Κτή-
νος; Ποιος δεν έμεινε εμβρόντητος όταν
η Soulstone καρφώθηκε στο μέτωπό του
και το πορφυρό ποτάμι θόλωσε την όρα-
σή του; Diablo, σε ευχαριστούμε για τον
πόνο, την αγωνία και τους εφιάλτες που
μας πρόσφερες. Αλίμονο… το Diablo 3
ήταν καλό, αλλά όχι αντάξιό σου…
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την
αρχή. Το 1997 είχα συμπληρώσει την πρώ-
τη μου δεκαετία στον κόσμο των ηλεκτρο-
νικών παιχνιδιών. Είχα δει τις παιχνιδομη-
χανές που «κοτσάραμε» στην τηλεόραση,
είχα δει τη μετάβαση από πρασινόμαυρες,
κιτρινόμαυρες και μαυρόασπρες οθόνες
στις έγχρωμες, είχα δει τo «χρυσό αιώνα»
των Adventures, είχα δει την άνοδο και
την επικράτηση του PC, είχα δει τα παλιά
coin op και τι δεν είχα δει… Κι όμως! Υπήρ-
χαν ακόμα ολόκληροι κόσμοι προς εξερεύ-
νηση! Ένας από τους πιο σημαντικούς
ήταν αυτός του Diablo, που η περιπλάνηση
εντός του συνέβαλε στο να γίνω ο άντρας
που είμαι σήμερα (ανατριχιάσατε, έτσι;) .
Δεν σας κρύβω ότι η πρώτη μου αντί-
δραση προς το παιχνίδι ήταν πολύ συ-
γκρατημένη και ψυχρή. Όταν έχεις σφυ-
ρηλατηθεί με κλασικά RPGs πρώτου προ-
σώπου, το περιβάλλον του Diablo σου
φαίνεται απλοϊκό. Δεν άργησα να μπω
στο «νόημα» όμως και να αντιληφθώ ότι
μία νέα εποχή ξεκινούσε. Έτσι δεν συμ-
βαίνει πάντα με τα πρωτοποριακά πράγ-
ματα; Αρχικά υπάρχει σκεπτικισμός και
μετά άνευ όρων αποδοχή (βλέπε κάψιμο
μέχρι τελευταίας ρανίδας). Ποτέ άλλοτε
σε κάποιο, μέχρι τότε, RPG δεν είχαμε τη
δυνατότητα να συναντάμε έναν εχθρό και
να πηγαίνουμε να του ανοίγουμε το κε-
φάλι στα δύο, με τόσο άμεσο, σαφή και
«
χορταστικό» τρόπο!
Προτού ο πανδαμάτωρ xρόνος απομαγνητίσει τη μνήμη μου,
όπως μία παλιά κασέτα VHS, ανατρέχω στα παιχνίδια της νιότης μου…
Του Τάσου «Omen» Κεχαγιά
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ
1997
PC Master
120
Σωστό χασάπικο!
Το Κοράκι