T
ο 1999 έδωσε, χωρίς αμφιβολία,
κάποιες από τις μεγαλύτερες παι-
χνιδάρες όλων των εποχών. Δια-
βάστε και ανατριχιάστε: Age of
Empires II, Planescape Torment,
System Shock 2 και βεβαίως το Counter-
Strike. Εκείνο το mod του πρώτου Half
Life που κατέστρεψε κόσμο και κοσμάκη.
Για εμένα, όμως, η χρονιά ανήκε στο κτη-
νώδες Quake III Arena! Η id έκανε την έκ-
πληξη: Αντί να μας παρουσιάσει (πάλι)
την ιστορία κάποιου διαστημικού πεζο-
ναύτη που σώζει τον πλανήτη μας από τα
δαιμόνια και τα τριβόλια, αγνόησε σχεδόν
ολοκληρωτικά το single player κομμάτι.
Μέλημά της ήταν φτιάξει μία σειρά από
φοβερές αρένες και να μας βάλει να σφα-
ζόμαστε ανηλεώς εντός τους. Και το πέ-
τυχε απόλυτα!
Το skin που προτιμούσα ήταν o μπλε
«
Bitterman», το nickname που χρησιμοποι-
ούσα ήταν το «Predator», και μπορώ να πω
με τη σεμνότητα που με διακρίνει ότι γενι-
κά τα πήγα αρκετά καλά στην «καριέρα»
μου. Η διαρρύθμιση των περισσότερων
επιπέδων είχε εντυπωθεί στη μνήμη μου,
γνώριζα καλά τα κατατόπια, τα καβατζο-
σημεία (campers suck), καθώς και τη θέση
των ισχυρών όπλων και bonus. Θυμάμαι
ότι πολλοί από τους καλύτερους παίκτες
διάλεγαν τα πιο λεπτά και «λυγερόκορμα»
skins, για να δίνουν μικρότερο στόχο, ενώ
εκλαμβανόταν ως πολύ «leet» να έχεις πε-
ρίεργα γραμμένο το ψευδώνυμό σου και
να ανήκεις σε κάποια clan. Αγαπημένο
όπλο μου ήταν μοιραία το Plasma Gun,
αφού ήταν το μόνο από τα ευκόλως απο-
κτήσιμα όπλα που παρείχε έναν αξιόλογο
και σταθερό όγκο πυρός. Κάτι πολύ σημα-
ντικό, δεδομένου του άφθονου lag εκεί-
νων των ημερών.
Βέβαια, κάθε όπλο είχε τη χρήση και τη
χάρη του: Το Gauntlet ήταν το φονικό γά-
ντι στο οποίο καταφεύγαμε όταν είχαμε
ξεμείνει από όπλα. Πολύ ταπεινωτικό
Προτού ο πανδαμάτωρ xρόνος απομαγνητίσει τη μνήμη μου,
όπως μία παλιά κασέτα VHS, ανατρέχω στα παιχνίδια της νιότης μου…
Του Τάσου «Omen» Κεχαγιά
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ
1999
PC Master
120
Η διαστημική πίστα. Ένα λάθος άλμα και μπαίναμε στη μαύρη τρύπα…
Πόσες και πόσες φορές μπήκαμε σε αυτά τα σαγόνια…
