121
PC Master
ΑΛΛΕΣ ΠΕΝΤΕ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ XΡΟΝΙΑ
DISCWORLD NOIR
Αυτό το Adventure με τη
«
φιλμ νουάρ» αισθητική
δεν είναι ο πρώτος τίτλος
που εδράζεται στο «Δισκό-
κοσμο», το πνευματικό έρ-
γο του τεράστιου συγγρα-
φέα Terry Pratchett (του
ευχόμαστε περαστικά,
γιατί έχει προσβληθεί από
αλτσχάιμερ εδώ και κά-
ποια χρόνια), αλλά με άνεση ο πιο αγαπημένος. Είναι μία ιστορία
μυστηρίου που συνδυάζει την υποβλητική και σκοτεινή ατμόσφαι-
ρα, με το ψαγμένο και εκκεντρικό χιούμορ, για το οποίο φημίζεται
ο εν λόγω συγγραφέας. Η επίλυση των γρίφων είναι βασισμένη σε
«
ντεντέκτιβ» λογική, με το σημειωματάριο του ήρωά μας όπου κα-
ταχωρεί τα στοιχεία της υπόθεσης να βρίσκεται στο επίκεντρο
του gameplay. Η «υπόγεια» και ανελέητη σατιρική διάθεση που
διαπερνά τα πάντα στο παιχνίδι μαζί με την εντελώς απρόβλεπτη
πλοκή καθιστούν την όλη εμπειρία αφάνταστα ψυχαγωγική και
καθηλωτική.
GABRIEL
KNIGHT 3
Ποιος ξεχνά τον αλ-
λοπρόσαλλο «γρίφο»
με την κατασκευή
ψεύτικου μουστακιού
από τρίχες γάτας και
μονωτική ταινία, χα-
χα! Μετά το αρι-
στουργηματικό πρώ-
το μέρος και το εντυ-
πωσιακό (αν και FMV)
δεύτερο, ο «Γαβριέ-
λος Ιππότης» επέστρεψε για τρίτη –και εύχομαι όχι φαρμακερή– πε-
ριπέτεια. Η ιστορία εδώ είναι κάτι σαν «Κώδικας Ντα Βίντσι», αρκετά
πριν αυτό το μπεστ σέλερ εκδοθεί. Αχ, βρε Jane, δεν το έβγαζες σε
βιβλίο να κονομήσεις; Αφού σαν παιχνίδι δεν «περπάτησε»… Μετά
το GK3, η Jensen εν πολλοίς αφοσιώθηκε στο συγγραφικό της έργο,
για να επανέλθει δυναμικά με το σχετικά πρόσφατο Gray Matter,
που όμως κατέδειξε ότι οι μέρες της δόξας του χώρου έχουν πα-
ρέλθει. Δεν είμαστε πάντως λίγοι αυτοί που ακόμα φαντασιωνόμα-
στε την αναβίωση της σειράς. Ήδη το remake του πρώτου Gabriel
Knight που ετοιμάζει η Τζενούλα με τη νέα δική της εταιρεία είναι
καλό σημάδι.
HEROES OF MIGHT AND MAGIC III
Ίσως το καλύτερο
Turn Based Strategy
όλων των εποχών,
πάντως με βεβαιότη-
τα το σημαντικότερο
από όλα τα HOMM.
Με γεμίζει μελαγχο-
λία που πλέον αυτού
του είδους τα
fantasy παιχνίδια
στρατηγικής βρίσκο-
νται στα αζήτητα, τό-
σο από τους παίκτες
όσο και από τις εται-
ρείες που δεν τολμούν να «ψαχτούν» πάνω σε αυτό το αντικείμε-
νο. Ευτυχώς που για όλους τους ρομαντικούς λάτρεις αυτού του
είδους υπάρχει σήμερα το διαδικτυακό παιχνίδι Warbarons, για να
ξαναζούμε εκείνες τις επικές εποχές. Θυμάμαι τότε πόσο επέμενε
ο αδερφός μου για να παίζουμε το Heroes 3 αντιμέτωποι σε Lan,
κάτι που προσπαθούσα να αποφύγω γιατί με «είχε» για πλάκα…
(
Κέρδιζα στο Warlords III πάντως.) Μην παραλείψουμε να αναφέ-
ρουμε το πόσο εξαιρετικά ήταν και τα δύο συμπληρωματικά του
παιχνιδιού, το Armageddon’s Blade και το The Shadow of Death.
Μαγικές και ανεπανάληπτες μέρες (και νύχτες) gaming…
PRINCE OF PERSIA 3D
Το «αποπαίδι» της ομώ-
νυμης σειράς που πολ-
λοί κριτικοί έθαψαν
και οι περισσότεροι
παίκτες το έχουν πα-
ραγκωνισμένο και πα-
ραμελημένο, ενώ δεν
θα έπρεπε. Η μετάβα-
ση από το δισδιάστατο
στο τρισδιάστατο περι-
βάλλον έγινε πολύ
επιτυχημένα, και τα
όποια προβλήματα στο χειρισμό και στην κίνηση της κάμερας υπερ-
νικούνται από τα όμορφα γραφικά, τις έντονες μονομαχίες, την αρ-
τιότητα των παζλ και τη φανταστική ατμόσφαιρα. Αν το έχετε προ-
σπεράσει, η συγκυρία προσφέρεται (αφού δεν αναμένονται νέα
Prince of Persia για το επόμενο διάστημα) για να το αναζητήσετε
και να αναβιώσετε το παιχνίδι-θρύλο στις τρεις διαστάσεις. Μπορεί
να μην έχει την καλλιτεχνία των δύο πρώτων κλασικών παιχνιδιών,
ούτε την οπτική πανδαισία της «αναγεννημένης» σειράς (Sands of
Time κ.λπ.), αλλά διαθέτει και αυτό εκείνη τη χαρακτηριστική πα-
ραμυθένια ατμόσφαιρα των «χιλίων και μίας νυκτών».
COMMAND & CONQUER: TIBERIAN SUN
Με τεράστια αγωνία και τρεμάμενα από τη συγκίνηση χέρια είχα
προμηθευτεί τη συνέχεια του κλασικού Command & Conquer και η
Westwood δεν με απογοήτευσε. Εντυπωσιακή διαφορά με τα προη-
γούμενα RTS της εταιρείας ήταν η νέα, ρεαλιστικότερη και πιο ανά-
γλυφη, μορφή των χαρτών. Αλλά και μόνο η τρομερή παρουσία του
Michael Biehn που γνωρίσαμε ως Kyle Reeves στο πρώτο
Terminator κάνει το παιχνίδι να λάμπει. Βεβαίως δεν γίνεται να ξε-
χάσουμε τον James Earl Jones (γνωστό και ως Thulsa Doom για
τους μυημένους στα Μυστικά του Ατσαλιού) που έλεγε και τη φο-
βερή ατάκα «Get me McNeil», με κοντινό πλάνο στη σκληροτράχη-
λη μάπα του. Η ανάμνηση αυτού του εξαιρετικού παιχνιδιού με κά-
νει ακόμα και σήμερα να θρηνώ για την κατρακύλα αυτής της απί-
στευτης σειράς, αλλά και τη γενική έλλειψη νέων ιδεών στο χώρο
των RTS.
