R
eview
τα των διαφορετικών αποφάσεών μου
στην πλοκή του Smoke & Mirrors (όπως η
σύλληψη του Woody). Δεν ξέρω αν πρό-
κειται για bug ή για δική μου γκάφα στη
διαχείριση των saves, πάντως δεν νομίζω
να διαπίστωνα και φοβερές αλλαγές,
αφού η δράση του Ep. 2 επικεντρώνεται
στην έρευνα γύρω από το νέο φόνο και
τις νοσηρές προεκτάσεις που δείχνει να
έχει. Παράλληλα, τα υποβόσκοντα ζητή-
ματα που μαστίζουν τόσο τον υπόκοσμο
όσο και την «καλή» κοινωνία των Fables
εξακολουθούν να απασχολούν το story
με ολοένα και πιο εμφατικό τρόπο, ενώ η
νουάρ ατμόσφαιρα είναι πιο πυκνή από
ποτέ. Αυτό το τελευταίο, βέβαια, έχει δύο
όψεις, αφού από τη μια δεν χορταίνεις να
επισκέπτεσαι καταθλιπτικά καμαρίνια έκ-
πτωτων κορασίδων, ρυπαρά ξενοδοχεία
παράνομων εραστών και παρακμιακά
στέκια με νέον πρόσοψη, αλλά από την
άλλη όλα αυτά σου φαίνονται υπερβολι-
κά γνώριμα. Μαζί με τα σκηνικά, οι περισ-
σότεροι διάλογοι κινούνται κι αυτοί στα
όρια του κλισέ, χωρίς πάντως να κουρά-
ζουν, χάρη και στις ποιοτικές ερμηνείες.
Σίγουρα θα βοηθούσε αν ο παίκτης αι-
σθανόταν ότι έχει κάποια επιρροή στην
εξέλιξή τους, αφού ακόμα και στις περι-
πτώσεις που επιλέγουμε τη σιωπή ή υπο-
κρινόμαστε τον ανίδεο (π.χ. όταν πασχί-
ζει να μας κλείσει ραντεβού η Μικρή Γορ-
γόνα) το σενάριο δεν χαμπαριάζει κι
απλά επιλέγει να αγνοήσει την ολιγω-
ρία/ανοησία μας, παρέχοντας από μόνο
του όλες τις απαραίτητες πληροφορίες/
triggers για τη συνέχεια. Νομίζω πως κά-
ποιος πρέπει να υπενθυμίσει στην Telltale
τι πάει να πει interactive storytelling, για-
τί οι πρόσφατες δημιουργίες της δίνουν
όλο και μεγαλύτερες εξουσίες στον αυ-
τόματο πιλότο, περιορίζοντας τον παίκτη
σε παθητικό ρόλο.
ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΠΑΡ
Άσχετα αν κάποιος συμφωνεί ή όχι με
το episodic μοντέλο κυκλοφορίας, είναι
γεγονός ότι η Telltale το υπηρετεί με
αξιοθαύμαστη συνέπεια, αποφεύγοντας
συστηματικά τις υπερβολικές καθυστερή-
σεις και την εγκατάλειψη σειρών προτού
ολοκληρωθούν (με εξαίρεση το Bone,
*
κλαψ λυγμ*). Όμως το δεύτερο χτύπημα
του Λύκου όχι μόνο άργησε χαρακτηρι-
στικά, αλλά η καθυστέρηση αυτή μετα-
φράζεται και σε μειωμένο περιεχόμενο,
αφού η διάρκεια του Smoke & Mirrors
οριακά υπερβαίνει τη μία ώρα! Τα καλά
νέα είναι ότι οι διαρκείς εναλλαγές σκη-
νικών (αν και κάποια τα έχουμε ξαναδεί)
και ο γοργός ρυθμός ξεγελούν τον παί-
κτη, αλλά στο τέλος υπερισχύει η αίσθη-
ση του ανικανοποίητου και της απορίας
για τις επιπλέον εργατοώρες που υποτί-
θεται ότι επενδύθηκαν σ’ αυτό το επεισό-
διο-σφηνάκι. Η αφήγηση παραμένει εν-
διαφέρουσα και οι σκοτεινές θεματικές
πανταχού παρούσες, ωστόσο οι σωματι-
κές/facial ερμηνείες των 3D μοντέλων
συχνά αδυνατούν να σταθούν στο ύψος
των περιστάσεων, παρά τις φιλότιμες
προσπάθειες των animators. Αυτές οι
διάσπαρτες στιγμές αμηχανίας πληγώ-
νουν ελαφρώς τη ροή της αφήγησης αλ-
λά το πιο ύπουλο χτύπημα έρχεται από
την κατάχρηση του ίδιου του lore και συ-
νοψίζεται σε μία λέξη: Glamour. Διότι ναι
μεν το Wolf Among Us είναι ενδεδυμένο
με μία φαρδιά καμπαρντίνα ραμμένη από
κώδικες και αισθητική νουάρ, από μέσα
όμως φοράει ένα πολύχρωμο t-shirt με
στάμπα από το υπερφυσικό lore των κό-
μιξ. Κι ενώ η μαγεία και οι fairytale ανα-
φορές δίνουν επιπλέον νοστιμάδα στο
σύνολο, η κατάχρηση των glamour spells
απειλεί να δυναμιτίσει τα θεμέλια της
πλοκής, όπως έχουμε δει να γίνεται στο
παρελθόν με σενάρια που χρησιμοποιούν
κλώνους, χαμένους δίδυμους αδερφούς
ή shape-shifters για να ερμηνεύσουν κά-
θε είδους plot twists και εκπλήξεις. Δεν
γνωρίζω πόσο έντονη παρουσία έχει το
εν λόγω ξόρκι στο κόμικ (στα πρώτα αλ-
PC Master
84
Κάνε πέρα να περάσω, κάνε πέρα να διαβώ, μην τα κάνω όλα λίμπα, μην τα κάνω ρημαδιό.
Κορίτσια της συγνώμης. Και των γενναιόδω-
ρων ντεκολτέ.
Μικρή διακοπή στην έρευνα για να πάρουμε
τζούρα από βαρβατίλα και κακές συνήθειες.
