119
PC Master
paratrooper
(1982)
Σμήνη από
ελικόπτερα πε-
τούν στον αέρα
ρίπτοντας αλε-
ξιπτωτιστές.
Βομβαρδιστικά
εκτοξεύουν
βόμβες ενάντια
στο αντιαερο-
πορικό πυροβό-
λο που χειριζό-
μαστε. Μπο-
ρούμε να σκοτώνουμε κατευθείαν τους αντιπάλους μας, ή να κα-
ταστρέφουμε το θόλο του αλεξιπτώτου τους, παρακολουθώντας
τους να συγκρούονται βίαια με το έδαφος. Αν όμως τέσσερις από
δαύτους φτάσουν σώοι στη γη, αλίμονο μας!
Zaxxon
(1982)
Μία από τις
πρώτες από-
πειρες να ανα-
παρασταθεί
ένα ψευδο-
τρισδιάστατο
περιβάλλον,
όπου κατευθύ-
ναμε το δια-
στημόπλοιό
μας (αριστερά-
δεξιά, αλλά
και καθ’ ύψος!) μέσω μιας πλάγιας προοπτικής, βάλλοντας ενά-
ντια σε ολοένα και αυξανόμενους εχθρούς. Ήταν απίστευτα τα-
πεινωτικό (και εκνευριστικό) να σκοτώνομαι όχι από κάποιον
αντίπαλο, αλλά από πάνω σε κάποιο εμπόδιο λόγω κακού υπο-
λογισμού!
dIg dug
(1983)
Στο Dig Dug,
αναλαμβάνου-
με το ρόλο
ενός «τυπακί-
ου» ντυμένου
με μία στολή
αστροναύτη,
που είναι οπλι-
σμένο με ένα
τρυπάνι και
μία τρόμπα
(
όχι, Shadow,
δεν σε φώναξα…). Σκοπός του είναι να καθαρίσει το υπέδαφος
του κήπου του από τα παράσιτα που ελλοχεύουν εκεί μέσα: δη-
λαδή τα Pookas, που είναι κάτι σαν υπερτροφικές (ν)τομάτες με
γυαλιά ηλίου, και τα πιο επικίνδυνα Fygars, που είναι μικρά δρα-
κουλίνια που πετάνε φωτίτσες. Ό,τι να ’ναι λέμε…
dIgger
(1983)
Το πρώτο
παιχνίδι που εί-
δα ποτέ στο
PC. Πήρε τη
συνταγή του
Dig Dug και
την έφτασε
στα ουράνια.
Παλιόφιλέ μου
Μητσάρα, σε
ευχαριστώ για
όλα, ρε μπαγά-
σα. Εκείνος ο Euro PC σου, της θρυλικής Schneider, ήταν ένα μη-
χάνημα που έκανε την καρδιά μου να φτερουγίζει κάθε φορά
που το έβλεπα με την κιτρινόμαυρη οθόνη του σε λειτουργία.
Όσο ζω, δεν πρόκειται να σας ξεχάσω ποτέ!...
frogger
(1983)
Βρεκεκέξ,
κουάξ-κουάξ!
Αποστολή μας
σε αυτόν το
χαρωπό τίτλο
ήταν να περά-
σουμε με
ασφάλεια τα
βατραχάκια
μας στο απένα-
ντι πεζοδρόμιο,
αποφεύγοντας
το θανατηφόρο κυκλοφοριακό, και έπειτα στην απέναντι όχθη
ενός «ποταμακίου»πηδώντας πάνω σε κορμούς δέντρων και νού-
φαρα. Εύκολο να το λέμε, αλλά αιμοβόρα δύσκολο να το πετύ-
χουμε! Αμέτρητες φορές τα βατραχάκια μας πήγαιναν για «βα-
τραχοσυντήρηση»!...
pC-man
(1983)
Ένας απί-
στευτα κα-
λοδουλεμέ-
νος κλώνος
του θρυλικού
arcade, που
με συντρό-
φευσε σε
άπειρα δια-
λείμματα
από τα πο-
λυαγαπημέ-
να μου Adventures και τους Εξομοιωτές. Επίσης, ήταν πολύ χρή-
σιμος όταν είχα επισκέψεις στο σπίτι από άτομα με IQ μπανάνας
και δεν ήθελα να τους κάνω να νιώσουν μειονεκτικά εξαιτίας
των σύνθετων παιχνιδιών με τα οποία καταπιανόμουν όταν είχα
την ησυχία μου!
Το gamIng λυκαυγeΣ μου…
Θα ήταν τεράστια ύβρις αν σε αυτή την τελευταία αναδρομή στο gaming παρελθόν μου δεν αναφερόμουν στην προ του
1989
εποποιία. Αποτελεί λοιπόν ιερό χρέος τιμής να μνημονεύσω κάποιους πάνσεπτους τίτλους-ορόσημα που με
καθόρισαν και έχουν χαραχτεί για πάντα στην κυτταρική μου μνήμη. «Θνητοί, τοις Αθανάτοις γόνυ κλίνατε»…
