E
ντάξει, το κακό έχει παραγίνει. Στη χώρα μας
είχαμε την υπόθεση με τους σατανιστές της
Παλλήνης. Κάθε φορά που συγκεκριμένο κα-
νάλι «θυμόταν» τη συγκεκριμένη υπόθεση και έκα-
νε κάποιο αφιέρωμα, στην οθόνη παρήλαυναν στιγ-
μιότυπα από το πρώτο Doom, γεμάτα ανάποδες πε-
ντάλφες και πίδακες αίματος. Φυσικά, η συγκεκρι-
μένη θεωρία ποτέ δεν «έκατσε» στις συγκεκριμένες
δημοσιογραφάρες, ποτέ δεν κατάφεραν να τα φορ-
τώσουν όλα στην id Software, αλλά πρέπει να ομο-
λογήσω ότι έβαλαν τα δυνατά τους. Διότι το μυαλό
του μέσου, άσχετου με το χώρο, τηλεθεατή είναι
πολύ εύκολο να κατευθυνθεί σε συγκεκριμένους
συνειρμούς, σε ένα θέμα που δεν γνωρίζει…
Και είχαμε βέβαια πιο πρόσφατα την περίπτωση
του Άντερς Μπρέιβικ στη Νορβηγία, του οποίου το
ρατσιστικό μένος εκδηλώθηκε δολοφονικά ούτε λί-
γο ούτε πολύ λόγω του «λιωσίματός» του στο… ναι,
καλά μαντέψατε, στο Battlefield. Τουλάχιστον για
τα δικά μας ΜΜΕ, πολύ μικρή σημασία είχε το πώς
κατάφερε να προμηθευτεί όλο αυτόν τον εξοπλι-
σμό που ήταν απαραίτητος για το ειδεχθές του
έγκλημα (δεν ήταν τόσο «sensational» ως θέμα),
αυτό που είχε πραγματική σημασία ήταν ότι έπαιζε
μανιωδώς βίαια video games.
Και αυτό ακριβώς το ρατσιστικό μένος είναι που
συνδέεται άμεσα με μία «έρευνα» που εμφανίστηκε
πρόσφατα και αφορά στο εξής εκπληκτικό θέμα: Τα
video games, λέει, προωθούν το ρατσισμό! Όλα τα
είχαμε ακούσει μέχρι σήμερα, αυτό πρώτη φορά το
ακούμε…
Σύμφωνα, λοιπόν, με μελέτη του Πανεπιστημίου
του Οχάιο, οι λευκοί παίκτες που έπαιζαν με «έγ-
χρωμο» χαρακτήρα έπαιζαν πολύ πιο επιθετικά, ενώ
το παιχνίδι τούς δημιούργησε «αρνητικά στερεότυ-
πα». Στην έρευνα συμμετείχαν 126 Καυκάσιοι φοι-
τητές, το 60% των οποίων ήταν άρρενες, έπαιξαν
τα παιχνίδια Saints Row 2, WWE Smackdown Vs
RAW 2010 και Fight Night Round 4 και στα οποία
χειρίζονταν τόσο λευκούς όσο και μελαμψούς χα-
ρακτήρες.
Όπως προανέφερα, το συμπέρασμα ήταν πως
μέσα από τα video games προωθούνται ρατσιστικά
στερεότυπα, με τις περαιτέρω εκτιμήσεις να επε-
κτείνονται στους developers και στις δικές τους ρα-
τσιστικές προκαταλήψεις που προωθούν μέσα από
τα παιχνίδια, παρακάμπτοντας στην ουσία τα υπο-
κείμενα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την έρευνα
και φτάνοντας, εντελώς αυθαίρετα, στον πραγματι-
κό στόχο. Δηλαδή στη δαιμονοποίηση των video
games γενικότερα και των δημιουργών τους ειδικό-
τερα, απαλείφοντας έτσι τεχνηέντως τον απρόβλε-
πτο παράγοντα των «πειραγμένων», που ούτως ή
άλλως έχουν έμφυτες τέτοιες τάσεις και δεν ευθύ-
νονται τα video games για τις εκρήξεις τους.
Κάπως έτσι καταρρίπτεται το κύριο επιχείρημα
«
περίεργων τύπων» σαν κι εμένα. Αν τα video
games ευθύνονται σε τόσο μεγάλο βαθμό για τα
περιστατικά βίας, τότε εγώ που παίζω ανελλιπώς
από το 1985, παρακολουθώ βίαιες ταινίες και
ακούω «βίαιη» μουσική, τι bodycount θα έπρεπε να
έχω στο «βιογραφικό» μου ως εν δυνάμει serial
killer;
Πλέον τα video games (και οι δημιουργοί τους)
δεν κατηγορούνται μόνο ως ηθικοί αυτουργοί της
βίας, αλλά και του ρατσισμού. Από εκεί και πέρα,
αναπόφευκτα, αναρωτιέται κανείς, τι έχει σειρά; Τι
άλλο θα φορτώσουν στην καμπούρα των δημιουρ-
γών, των παικτών, αλλά και των ίδιων των παιχνι-
διών; Ότι στη Συρία έπαιζαν πολύ Counterstrike και
είπαν να ξεχαρμανιάσουν με έναν εμφύλιο; Ότι για
τους αιώνες ρατσιστικής βίας και φυλετικών διαχω-
ρισμών ευθύνεται τελικά το GTA; Ή μήπως ότι για
την ιστορία με την πτήση MH370 φταίει το Flight
Simulator που είχε στήσει στο σπίτι του ο κυβερνή-
της; Για όλους όσοι είμαστε στο χώρο των games
με τη μία ιδιότητα ή την άλλη, έχει την πλάκα της
όλη αυτή η ιστορία. Το πρόβλημα είναι πώς διαμορ-
φώνεται η άποψη όσων δεν έχουν καμία επαφή με
το χώρο και δεν το έχουν σε τίποτα να δαιμονοποι-
ήσουν οτιδήποτε, προκειμένου να μην αναγνωρί-
σουν τις πραγματικές ευθύνες…
PC
PC Master
14
Του Παύλου «ShadowCaster» Δημόπουλου
VIDEO GAMES MADE ME DO IT…
CASTING
CASTING
SHADOWS
SHADOWS
Μήπως τελικά φταίνε και για
την αμερικανική εξωτερική
πολιτική τα video games;
