15
PC Master
T
α First-Person Shooters είναι η συ-
μπάθειά μου εδώ και παρά πολλά
χρόνια, συγκεκριμένα από το ’95 πε-
ρίπου, όταν έπαιξα εκείνο το... καταραμένο
DOOM για πρώτη φορά και μία φωνούλα με
αρρωστημένο pitch ψιθύρισε απόκοσμα
στο μυαλό μου «εδώ είμαστε»! Από τότε
μέχρι σήμερα έχω παίξει πιο πολλά games
του είδους απ’ όσα μπορώ να θυμηθώ και
έχω φάει ένα αξιοπρεπές θα έλεγα μέρος
του χρόνου που μας δίνεται σε τούτο τον
κόσμο και που το ονομάζουμε «ζωή», πυρο-
βολώντας πράγματα μέσα από τα μάτια
διάφορων ταλαίπωρων ηρώων. Ένα μεγά-
λο κομμάτι, λοιπόν, του αγαπημένου
μου/μας είδους είναι αναμφίβολα το multi-
player και δράττομαι της ευκαιρίας (βλέπε
κυκλοφορία του Titanfall) για να πω κά-
ποιες σκέψεις μου για αυτή την πτυχή των
First-Person Shooters.
Το multiplayer πάει «πακέτο» με το είδος
εν τη γενέσει του ακόμα, αφού μέχρι και το
προαναφερθέν DOOM του μακρινού 1993
διέθετε ένα co-op mode και ένα Death-
match για τοπικό δίκτυο, αλλά και on-line
στη συνέχεια μέσω της υπηρεσίας Dial-up
Wide-Area Network Game Operation
(
DWANGO), η οποία ήταν ένας υποτυπώδης
client που συνδεόταν με έναν server κάπου
στο Χιούστον. Βέβαια, στην Ελλάδα ακόμη
έπαιρνε μέχρι και η ΑΕΚ πρωταθλήματα τότε
και φυσικά το Internet έμοιαζε με επιστημο-
νική φαντασία (πλέον φτάσαμε στα εντελώς
αντίθετα άκρα!). Anyway, στη συνέχεια οι
multiplayer FPS τίτλοι άρχισαν να πληθαί-
νουν και φυσικά με τη ραγδαία ανάπτυξη
του Διαδικτύου δεν άργησαν να εμφανι-
στούν και τα πρώτα αμιγώς multiplayer παι-
χνίδια, δίνοντας μία νέα διάσταση στο gam-
ing κόσμο μας. Quake III Arena, Unreal Tour-
nament, Counter-Strike, Battlefield 1942 και
ο κατάλογος από τότε μόνο μεγαλώνει.
Προσωπικά έχω αγαπήσει τη sci-fi αισθητι-
κή και την υπερβολική δράση τύπου UT, το
οποίο είναι σίγουρα το multiplayer FPS που
έχω παίξει περισσότερο, με μεγάλη διαφορά
από τα υπόλοιπα. Την ίδια περίοδο θυμάμαι
τον περισσότερο κόσμο στα net cafe να έχει
σκαλώσει (χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί)
με το Counter-Strike, που πιστεύω πως συ-
γκαταλέγεται στα πράγματα που έκαναν
ανέλπιστη για κάποιο λόγο επιτυχία στη χώ-
ρα μας, σαν τους Scorpions ένα πράγμα! Στη
συνέχεια οι τότε μικρότεροι μεγάλωσαν με
τις σειρές Call of Duty και Battlefield, οι
οποίες σήμερα κατέχουν τη μερίδα του λέο-
ντος όσον αφορά στο multiplayer κομμάτι
των FPS. Ωστόσο, όλα τα προαναφερθέντα
αποτελούν κυρίως on-line games (κακά τα
ψέματα, το single-player σε τούτα τα παιχνί-
δια είναι κατηγορίας... σφηνάκι, όπου υπάρ-
χει) και είναι φτιαγμένα με γνώμονα το συ-
γκεκριμένο κομμάτι της αγοράς.
Ενώ, λοιπόν, ενδεχομένως να είναι κάτι
σαν παράδοση –ακόμη και τα story-driven
FPS– να περιλαμβάνουν και κάποιο ή κάποια
multiplayer modes, πλέον υπάρχει τόσο με-
γαλύτερη προσφορά (άρα και ανταγωνι-
σμός) σε αυτό το θέμα όσο και games, τα
οποία είναι αμιγώς σχεδιασμένα για μία
multiplayer εμπειρία (και όλο και περισσό-
τερα ποιοτικά free-to-play), που ίσως σε
πολλές περιπτώσεις η προσθήκη αυτή να
φαντάζει ολίγον περιττή. Είναι πολλοί οι τίτ-
λοι που θυμάμαι οι οποίοι απλώς «πετάνε»
και ένα multiplayer μέσα, έτσι για να υπάρ-
χει, χωρίς να έχει προσεχθεί ιδιαίτερα και
χωρίς να αξίζει να ασχοληθείς περαιτέρω
μαζί του. Όπου τουλάχιστον αυτή η προ-
σθήκη δεν έρχεται σε βάρος του single-
player και απλώς αποτελεί ένα έξτρα περιε-
χόμενο δεν μπορούμε να πούμε πως μας
χαλάει ιδιαίτερα, αλλά σίγουρα είναι κάτι
που έφαγε χρόνο και πόρους από τους de-
velopers που θα μπορούσαν να αξιοποιη-
θούν πιο ουσιαστικά κάπου αλλού. Φυσικά
το φαινόμενο αυτό δεν ισχύει μόνο στα
FPS, αλλά και σε διάφορα ακόμα είδη, όπως
τα action games (όπου νομίζω η κατάσταση
είναι ακόμα χειρότερη). Κλείνοντας, να ανα-
φέρω ένα λαμπρό πρόσφατο αντιπαράδειγ-
μα, το οποίο δείχνει ότι δεν χρειάζεται να
μπαίνει με το ζόρι ένα multiplayer mode
ντε και σώνει για να υπάρχει, σε ένα παιχνί-
δι που πρωταρχικό ρόλο παίζουν η ιστορία
και η αφήγηση, λέγε με Bioshock Infinite (Α!
Και Metro: Last Light)...
PC
MULTIPLAYER: ΤΟ ΒΕ ΟR ΝΟΤ ΤΟ ΒΕ
Του Γρηγόρη «Rjhe» Βούλγαρη
To Blacklight
Retribution είναι ένα
καλό παράδειγμα της
ποιότητας των free-
to-play τίτλων πλέον.
Μία γνώριμη εικόνα στις οθόνες των υπολογι-
στών σε λανάδικα, δέκα χρόνια πριν...
Τι να το κάνεις το multiplayer όταν περνάς κα-
λά με την Elizabeth;
