143
PC Master
θες το ότι είναι στη μέση και η
Respawn, αυτήν τη φορά δεί-
χνει να κινείται ταχύτατα για να
αντιμετωπίσει όλες τις «παιδι-
κές ασθένειες» που αντιμετω-
πίζει η πλειονότητα των παιχνι-
διών στο release, ιδιαίτερα τα
MMOs.
Ήδη, λοιπόν, έχει περάσει
ένα patch, το οποίο έχει βελ-
τιώσει άρδην το θέμα της σύν-
δεσης, τόσο στο lobby όσο και
στην ανεύρεση αγώνων για να
συμμετάσχεις. Υπάρχουν, βέ-
βαια, ακόμη κάποια προβλήμα-
τα, αλλά πλέον η κατάσταση,
όπως πιθανόν έχεις αντιληφθεί
και ο ίδιος, δεν έχει καμία απο-
λύτως σχέση με το release. Και
όσο περνάει ο καιρός θα επιλυ-
θεί, λογικά, εντελώς το συγκε-
κριμένο πρόβλημα.
Από εκεί και πέρα μένει το
πρόβλημα που μαστίζει όλα
ανεξαιρέτως τα ανταγωνιστικά
(
PvP) MMOs, αυτό δηλαδή του
balancing. Όσα χρόνια υπάρ-
χουν τα παιχνίδια αυτού του εί-
δους έχουμε κυριολεκτικά πε-
ράσει τα πάνδεινα λόγω του
συγκεκριμένου προβλήματος,
το oποίο δεν είναι αξεπέραστο,
όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο
να διορθωθεί. Μπορεί στη θεω-
ρία να φαίνεται αρκετά απλό
το συγκεκριμένο ζήτημα, λόγω
του ότι στην ουσία πρόκειται
για έναν αλγόριθμο και μόνο,
όμως στην πράξη δεν είναι
ακριβώς έτσι. Ακόμη και όταν
ένας τέτοιος αλγόριθμος είναι
αρκετά περίπλοκος, ώστε να
συνυπολογίζει διάφορα στατι-
στικά των παικτών ούτως ώστε
να τους κατανείμει σε ομάδες
με τον πιο «δίκαιο» τρόπο (εκ
πείρας μπορώ να σε διαβεβαι-
ώσω ότι κανένα παιχνίδι του εί-
δους δεν διαθέτει τόσο εξεζη-
τημένο αλγόριθμο στο release
του), πάντοτε υπάρχουν
αστάθμητοι παράγοντες οι
οποίοι δεν είναι δυνατό να
προβλεφθούν.
Αυτό θα το αντιληφθείς ευ-
κολότερα με ένα παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει
ένας πατέρας ο οποίος έχει
φτιάξει account στο παιχνίδι
και είναι από μέτριος έως και
κακός παίκτης, με τα αντίστοι-
χα στατιστικά. Τα Σαββατοκύ-
ριακα και τις αργίες, όμως, το
ίδιο account το χρησιμοποιεί ο
δεκατριάχρονος γιος του, ο
οποίος «το έχει» το παιχνίδι. Το
αποτέλεσμα είναι ένας παίκτης
με μετριότατα στατιστικά να
«
μεταμορφώνεται» ξαφνικά σε
μία φονική μηχανή, σκορπίζο-
ντας τον όλεθρο και κάνοντας
το ένα kill μετά το άλλο. Το
αποτέλεσμα είναι γνωστό. Οι
συμπαίκτες είναι έκπληκτοι,
ενώ οι αντίπαλοι αρχίζουν να
φωνάζουν «cheater». Αυτός ο
παίκτης είχε τοποθετηθεί σε
μία ομάδα ως «αδύνατος» (ανε-
πίσημα πάντα) και όμως κάνει
όλη τη διαφορά. Και φυσικά
Χαιρετώ τη συντακτική
ομάδα του «PC Master». Με
λένε Άρη και αποφάσισα να
επικοινωνήσω μαζί σας γιατί
εδώ και αρκετό καιρό με
προβληματίζει ένα θέμα.
Έχω παίξει κατά καιρούς αρ-
κετά MMOs και πάντα «κόλ-
λαγα» στο θέμα της συνδρο-
μής. Όχι λόγω κόστους, δό-
ξα τω Θεώ, δουλειά έχω, αλ-
λά γιατί μου φαίνεται λίγο
κοροϊδία να χρειάζεται να
τους ακουμπάω ένα δεκαπε-
ντάρι κάθε μήνα για ένα παι-
χνίδι. Οπότε το concept του
free-2-play με βρήκε απόλυ-
τα σύμφωνο και έσπευσα να
το εκμεταλλευτώ, μέχρι που
είδα ότι τα πράγματα δεν εί-
ναι τόσο «ρόδινα» όσο περί-
μενα.
Εξηγώ αμέσως τι εννοώ.
Μπορεί με το f2p να γλιτώ-
νεις από το βραχνά της μη-
νιαίας συνδρομής, όμως εί-
ναι τόσοι οι περιορισμοί και
τα μειονεκτήματα που δεν
ξέρω αν τελικά αξίζει τον
κόπο να παίζεις «τζάμπα»,
αλλά να φτύνεις αίμα κυριο-
λεκτικά για να ανεβάσεις το
χαρακτήρα σου ή για να
μπορέσεις να κάνεις ένα
raid. Από την άλλη, με τη
συνδρομή δεν έχεις κανέ-
ναν απολύτως περιορισμό
(
inventory, e-mails, gear),
ενώ κερδίζεις και σημαντικά
περισσότερο xp, κάτι που
κάνει το leveling λιγότερο
απάνθρωπο και χρονοβόρο.
Με δύο λόγια το παιχνίδι γί-
νεται πιο «εύκολο» και σί-
γουρα πολύ πιο διασκεδα-
στικό όταν πληρώνει κάποι-
ος συνδρομή. Επειδή δεν
μπορώ να καταλήξω, ούτε
εγώ ούτε οι φίλοι μου, θα
ήθελα την άποψή σας για το
θέμα. Ευχαριστώ.
Άρης «Sithlord»
Σεβάσμιε άρχοντα των
Sith, το δίλημμα το οποίο
θέτεις έχει προβληματίσει
(
και συνεχίζει να προβλημα-
τίζει) πάμπολλους παίκτες
MMO, ακόμη και εντός της
συντακτικής ομάδας του «PC
Master». Η πιο λογική απά-
ντηση στην οποία έχουμε
καταλήξει όλοι είναι ότι η
τελική επιλογή είναι συνάρ-
τηση του χρόνου που μπο-
ρεί να διαθέσει ο παίκτης σε
ένα παιχνίδι και της οικονο-
μικής του κατάστασης.
Πιο συγκεκριμένα, όποιος
έχει την οικονομική ευχέ-
ρεια και δεν διαθέτει αρκε-
τό χρόνο (δηλαδή στην ου-
σία οι μεγαλύτερης ηλικίας
παίκτες), είναι σχεδόν υπο-
χρεωμένος να επιλέξει τη
συνδρομή, καθώς έχει τη
μεγαλύτερη απόδοση στο
μικρότερο δυνατό χρόνο.
Αν πάλι κάποιος δεν έχει
την οικονομική δυνατότητα,
αλλά έχει άφθονο χρόνο
(
όπως συνήθως συμβαίνει
με τους νεότερους σε ηλι-
κία παίκτες), τότε μάλλον
θα χρειαστεί να παιδευτεί
με το F2P. Στο χειρότερο
ενδεχόμενο, δηλαδή όταν ο
παίκτης δεν έχει ούτε τα
χρήματα αλλά ούτε το χρό-
νο, μάλλον θα πρέπει να
αρκεστεί σε κάποιο single-
player παιχνίδι ή να το πά-
ρει απόφαση ότι «θα φάει τα
νιάτα του», βολοδέρνοντας
οδυνηρά στο F2P, μέχρι να
εξαντληθεί η υπομονή του
και να ασχοληθεί με κάτι
άλλο.
Γνωρίζουμε ότι η απάντη-
ση δεν είναι απόλυτα κατα-
τοπιστική, όμως πρέπει να
λάβουμε υπόψη ότι οι εται-
ρείες δεν είναι «φιλανθρωπι-
κά ιδρύματα», όταν ξοδεύ-
ουν χρόνο και χρήματα για
την παραγωγή ενός παιχνι-
διού το κάνουν με απώτερο
σκοπό το οικονομικό όφε-
λος, είτε αυτό προέρχεται
από συνδρομή είτε από
microtransactions σε ένα
μοντέλο F2P. Από εκεί και
πέρα, το μόνο που μπορού-
με να κάνουμε είναι να ευε-
λπιστούμε ότι κάποιοι μερα-
κλήδες θα φιλοτιμηθούν να
κυκλοφορήσουν ένα πραγ-
ματικά «τίμιο» MMO, το
οποίο δεν θα απαιτεί ούτε
συνδρομή, αλλά ούτε και
ένα δεκάωρο την ημέρα
προκειμένου ο παίκτης να
μπορεί να ευχαριστηθεί το
παιχνίδι.
H EΠIΣTOΛH TOY MHNA
F2P Ή ΣΥΝΔΡΟΜΗ;
–
F2P είπα!
–
Συνδρομή είπα!
