9
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
Editorial
Μαργαρίτα Μανούσου
«Ό,τι δεν συνέβη ποτέ είναι
ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά».
Η Ελλάδα διανύει τον όγδοο χρόνο οικονομικής κρίσης. Από αυτά που λέγονται από οικονομολόγους και ειδικούς,
μέχρι και το 2018, η χώρα θα βρίσκεται σε περίοδο κρίσης και ο κάθε χρόνος θα είναι, κατά τα προβλεπόμενα, πιο δύ-
σκολος από τον προηγούμενο.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει προβλήματα ταυτότητας και δείχνει να αναζητά τους λόγους σύστασής της. Σε καμιά πε-
ρίπτωση δεν είναι ορατή η χάραξη δρόμων ανάπτυξης από ευρωπαϊκή πρωτοβουλία.
Άγνωστο το πότε θα «βγει» η Ελλάδα στις αγορές και το πότε θα μπορέσει να προσελκύσει επενδύσεις. Αυτή η συν-
θήκη προϋποθέτει μία οικονομική περίοδο τουλάχιστον δύο ετών, που η οικονομία της χώρας θα εκπέμπει εικόνα στα-
θερότητας χωρίς σημεία αβεβαιότητας για το επιχειρείν.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Το γεννά ο πόλεμος και η κακουχία, που συνήθως
έρχονται ως αποτέλεσμα πράξεων ή/και αδιαφορίας του «ανεπτυγμένου» κόσμου. Η διαχείριση αυτού του ζητήματος
παίζει σημαντικό ρόλο και στην εικόνα της χώρας. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες σήμερα θα μπορούσαν να θεωρη-
θούν πλεονέκτημα για τη γερασμένη Ευρώπη, γερασμένη όχι μόνο ιστορικά αλλά και δημογραφικά. Όλοι αυτοί οι νέοι
άνθρωποι θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ευρώπη να προχωρήσει σε πορεία ανάπτυξης, να αναγεννηθεί.
Αυτό φυσικά θα απαιτούσε ισότιμη αποδοχή αυτών των ανθρώπων και δημιουργία και προσφορά διαδικασιών ουσια-
στικής και πραγματικής ένταξής τους στις ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα αντίστοιχα.
Στην Ελλάδα σήμερα πολλοί νέοι φεύγουν και πάνε να βρουν την «τύχη» τους, δηλαδή δουλειά, και συχνά δουλειά
όχι ιδιαίτερα υψηλών προδιαγραφών, στη Βόρεια Ευρώπη. Σύμφωνα με έρευνα έγκριτης εφημερίδας, συντελείται
σήμερα η τρίτη μαζική μετανάστευση που έχει γνωρίσει η χώρα τα τελευταία 100 χρόνια. Στη δημοσίευση αναφέρε-
ται ότι η Ελλάδα κατέχει την 4η θέση στην Ε.Ε. όσον αφορά τη μαζικότητα της μεταναστευτικής εκροής και την ανα-
λογία της στο εργατικό δυναμικό της χώρας, μετά την Κύπρο, την Ιρλανδία και τη Λιθουανία. (Πηγή:
)
Όλα αυτά δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία σήμερα βαδίζει στο άγνωστο με βάρκα υποσχέσεις που δεν φαίνεται
να εκπληρώνονται και χωρίς να εμφανίζεται φως στον ορίζοντα. Ο μόνος τομέας –η μόνη δραστηριότητα η οποία έχει
μείνει με θετικό πρόσημο ανάπτυξης– είναι ο τουρισμός. Όμως και αυτός δείχνει να κινδυνεύει από ελλιπή διαχείριση,
αδιαφορία και τυχαίες αποφάσεις από τυχαίους πολιτικούς ταγούς. Η από πολλά χρόνια προσδοκώμενη σύνδεση του
τουρισμού με τους άλλους τομείς της οικονομίας παραμένει στόχος χωρίς στόχαστρο, στόχευση στο κενό. Καμιά ου-
σιαστική κίνηση δεν έχει γίνει. Χωρίς πρόγραμμα και μεθοδολογία, χωρίς δράσεις για την επίτευξη των στόχων, είναι
βέβαιο ότι τίποτα δεν θα γίνει. Η πορεία της χώρας δυστυχώς φαίνεται προδιαγεγραμμένη, αν δεν αποφασίσουμε
εμείς οι Έλληνες να δράσουμε και να αλλάξουμε αυτή την πορεία.
Δανείζομαι δύο σοφές φράσεις του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη, για να κλείσει λίγο αισιόδοξα, λίγο ριψοκίνδυνα,
αυτό το μήνυμα με τις διαπιστώσεις.
«Ό,τι δεν συνέβη ποτέ είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά».
«Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε».
Καλή συνέχεια
ΜΕ ΣΩΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΑΜΨΗ
