Basic HTML Version
FOOD
Service
25
έρευνα
γραμμα, οι αρχιμάγειροι, που θα υλοποιή-
σουν δημιουργικές τοπικές συνταγές, οι
ερευνητές, οι συγγραφείς γαστρονομικών
εκδόσεων και οι τοπικές λέσχες γαστρονο-
μίας, που θα διαμορφώσουν με τις γνώσεις
τους το περιεχόμενο αλλά και το μύθο κά-
θε χαρτοφυλακίου, οι τοπικοί παραγωγοί
και βιοτέχνες, μέλη της τοπικής αυτοδιοί-
κησης και φορέων ή οργανισμών συναφών
με αυτή τη δράση. Κοντολογίς, όσοι έχουν
συμφέροντα και όσοι έχουν μεράκι. Όλοι
αυτοί πρέπει να γνωριστούν, να ανταλλά-
ξουν απόψεις να θέσουν προϋποθέσεις συ-
νεργασίας και συνεργιών.
Ποιος είναι ο ρόλος των δημοσιο-
γράφων και του ελληνικού κοινού;
Ο ρόλος των δημοσιογράφων εδώ είναι
σημαντικός. Θα πρέπει να εντοπίσουν τους
δημιουργούς, να ευαισθητοποιήσουν, να κι-
νητοποιήσουν τον κόσμο και προβάλλουν
όλα τα καλά παραδείγματα (παραγωγούς –
chef – ξενοδόχους).
Τέλος, εμείς οι Έλληνες καταναλωτές
πρώτοι πρέπει να επιβραβεύσουμε και να
στηρίξουμε όλες τις καλές προσπάθειες,
διεκδικώντας. Η αξιοποίηση του γαστρονο-
μικού πλούτου μας ως εργαλείου τουριστι-
κής ανάπτυξης δεν μπορεί να γίνει παρά
μόνον εάν θεωρήσουμε ότι αφορά πρώτα
και κύρια τον εαυτό μας, την ποιότητα της
ζωής μας, τον πολιτισμό της καθημερινότη-
τάς μας και τον πλούτο της πατρίδας μας.
Η Τοσκάνη έγινε το πρότυπο γαστρονομι-
κών προορισμών όχι μόνο για τη μοναδική
κουζίνα, το προσεγμένο οικιστικό περιβάλ-
λον, το τοπίο, τα οινοποιεία, τα ταβερνάκια
και τους μαγείρους της.
Κυρίως, έγινε γνωστή γιατί κάθε νοικοκυ-
ριό είναι ένα πολιτιστικό κύτταρο, ένα πολι-
τιστικό μαργαριτάρι, κάθε νοικοκυρά είναι
μία μαγείρισσα που μαγειρεύει παραδοσια-
κές συνταγές πρώτα για τη φαμίλια της και
μετά για τους περιηγητές και τους επισκέ-
πτες.
Ποια τοπικά προϊόντα ξεχωρίζετε
ως τα πλέον αντιπροσωπευτικά για
την ελληνική γαστρονομία;
Μία αλειψιά ξυνομυζήθρας, μπουκιές
από τοπικά τυράκια, μία φέτα ψωμιού με
σαντορινιό πελτέ και μία τσούρα ρίγανης,
μία ψιλοκομμένη φέτα λούζας, μία ντόπια
ντομάτα, θυμαρίσιο μέλι , ένα κομμάτι
φρουτάλια, μία σπανακόπιτα από σπιτικό
φύλλο, μερικές ρόγες σταφυλιού, βασιλικά
σύκα και ένα ρόφημα από δίκταμο ή φα-
σκόμηλο.
Γεύσεις απλές, αλλά τόσο έντονες, τόσο
χαρακτηριστικές, τόσο απόλυτες. Η από-
λαυση και η συγκίνηση να πηγάζει από τον
πλούτο της λιτότητας και του μέτρου, που
είναι άλλωστε και το χαρακτηριστικό του
ελληνικού τοπίου. Ενός τοπίου που, καθώς
είπε και ο Οδυσσέας Ελύτης, είναι η προ-
βολή της ψυχής του Έλληνα πάνω στην
ύλη. Πόσες γεύσεις, πόσες συνταγές, πό-
σα τοπικά προϊόντα που αντικατοπτρίζουν
και αντανακλούν τον πλούτο των ελληνικών
τοπίων και των τοπικών γαστρονομικών πο-
λιτισμών…
Η φρουτάλια της Άνδρου, η κοπανιστή
και η μόστρα της Μυκόνου, ο παστραμάς
της Θράκης, ο καβουρμάς Κερκίνης, το
νούμπουλο από τα αλλαντικά, αλλά και η
συκομαίδα της Κέρκυρας, το κατίκι Δομο-
κού, ο χαλβάς Φαρσάλων, η φορμαέλα
Αράχοβας, ο ξινός τραχανάς της Ρούμε-
λης, το αυγοτάραχο Μεσολογγίου, τα σύ-
γκλινα Μάνης, το σαλάμι Λευκάδας, το κα-
λαθάκι Λήμνου, η μανούρα της Σίφνου, το
τυρί της Πόσιας από την Κω, οι χαλβαδόπι-
τες και τα λουκούμια της Σύρου, η πουτί-
γκα της Σαντορίνης, τα αμυγδαλωτά της
Ύδρας, το Αρσενικό της Νάξου, ο Μεσση-
νιακός καγιανάς, η Σφακιανή πίτα, το πη-
χτόγαλο Χανίων, τα ξεροτήγανα, οι σαρικό-
πιτες και τα καλτσούνια Κρήτης: Όλα αυτά
μαζί –ελάχιστο δείγμα προϊόντων και συ-
νταγών– δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν
το γαστρονομικό ορίζοντα της χώρας μας
και ειδικότερα την εικόνα του ελληνικού
πρωινού;
Με τι σχόλιο θα θέλατε να κλείσετε
τη συνέντευξή σας για το μέλλον
του Ελληνικού Πρωινού;
Το όραμα υπάρχει, o σχεδιασμός, ισχυ-
ροποιημένος από πολλαπλές δράσεις και
σκληρή δουλειά, κινητοποιεί πολλούς εν-
διαφερόμενους που, με τη σειρά τους, πα-
ρασέρνουν κι άλλους. Τα προβλήματα πολ-
λά, η οικονομική κρίση, οι παλιές νοοτρο-
πίες, το έλλειμμα κουλτούρας διαλόγου, η
κακή σχέση με την ποιότητα και την εντο-
πιότητα.
Κι όμως γεννιέται μία ελπίδα. Μία ελπίδα
που συντηρείται με πίστη, επιμονή και
σκληρή δουλειά: Το Ελληνικό Πρωινό, η
επανάσταση του προφανούς στην ελληνική
ξενοδοχία.
<
info
Γιώργος Πίττας
Ο Γιώργος Πίττας γεννήθηκε στην
Αθήνα το1954. Είναι σχεδιαστής επί-
πλων και interior designer, με παράλ-
ληλες σπουδές πολιτικής οικονομίας
και κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο
Paris 8 (Vincennes). Ιδρυτικό μέλος
της ομάδας του «Νέου Κατοικείν»,
όπου από το 1980 έως το 2000 επιχει-
ρήθηκε η ανάπτυξη του ελληνικού
σχεδιασμού στο χώρο του επίπλου.
Από το 1995 μοιράζεται το χρόνο του
μεταξύ Αθήνας και Πάρου, όπου στο
ορεινό χωριό Λεύκες διατηρεί την
πρότυπη ξενοδοχειακή μονάδα
Lefkes Village.
Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Συνδέ-
σμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχει-
ρήσεων και του Ξενοδοχειακού Επι-
μελητηρίου Ελλάδος, με δράση σε θέ-
ματα πολιτισμού και εναλλακτικού
τουρισμού.
Το 2007 εκδόθηκε το βιβλίο του «Ση-
μάδια του Αιγαίου», μία μελέτη και κα-
ταγραφή του πολιτισμού των νησιών
του Αρχιπελάγους από τις εκδόσεις
Ποταμός. Το 2008 το βιβλίο «Πάρος,
οδοιπορικό στον τόπο και το χρόνο»,
μία έκδοση για τον εναλλακτικό και
πολιτιστικό τουρισμό της Πάρου.
Το 2009 παρουσίασε το λεύκωμα της
Αθηναϊκής ταβέρνας, μία έκδοση που
αναφέρεται στην ιστορία και την εξέ-
λιξη της αθηναϊκής ταβέρνας (εκδό-
σεις Ίνδικτος). Το 2011 εκδόθηκε το
βιβλίο «Πανηγύρια στο Αιγαίο». To
2012 εξέδωσε σε σειρά pocket book
τα «Πανηγύρια στο Αιγαίο» και τα «Κα-
φενεία στο Αιγαίο». Το 2010 επανεξε-
λέγη στο Δ.Σ. του Ξενοδοχειακού Επι-
μελητηρίου Ελλάδος και διαχειρίζεται
το πρόγραμμα «Ελληνικό Πρωινό».
pittas.g@gmail.com
simadiatouaigaiou.wordpress.com